วารสารราชานุกูล

ประสิทธิผลของระบบยาอัตโนมัติ สถาบันราชานุกูล

พัณณพัฒน์ พรรณ์แผ้ว — 2023-12-06

วัตถุประสงค์ เพื่อเปรียบเทียบความคลาดเคลื่อนทางยาและระยะเวลาการให้บริการจ่ายยาก่อนและหลังใช้ระบบยาอัตโนมัติ

วัสดุและวิธีการ การวิจัยกึ่งทดลองแบบวัดผลก่อนและหลังใช้ระบบยาอัตโนมัติ กลุ่มตัวอย่าง คือ จำนวนครั้งการให้บริการจ่ายยาในสถาบันราชานุกูล เดือนตุลาคม 2562- สิงหาคม 2563 โดยแบ่งเก็บข้อมูลก่อนการทดลอง (เดือนตุลาคม 2562-มกราคม 2563) และหลังการทดลอง (เดือน เมษายน 2563-สิงหาคม 2563) เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูลมี 2 ประเภท คือ 1) เครื่องมือการทดลอง คือ ระบบยาอัตโนมัติที่ทำงานเชื่อมต่อและรับคำสั่งจากระบบ Hospital Information System (HIS) ของสถาบันราชานุกูล (โปรแกรม JHOS) ซึ่งประกอบด้วยตู้ยาอัตโนมัติ 3 รูปแบบ คือ (1) เครื่องนับเม็ดยาอัตโนมัติ (2) ระบบบริหารจัดการยาความเสี่ยงสูง และ (3) ระบบสถานีเก็บและจัดยากึ่งอัตโนมัติ และ 2) เครื่องมือที่ใช้วัด ได้แก่ ใบสั่งยา แบบบันทึกข้อมูลความคลาดเคลื่อนทางยา และแบบทันทึกระยะเวลาให้บริการจ่ายยา วิเคราะห์ข้อมูลทั่วไป ด้วยสถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เปรียบเทียบจำนวนครั้งของการเกิดความคลาดเคลื่อนทางยาด้วยสถิติ Chi-square test และเปรียบเทียบระยะเวลาในการให้บริการจ่ายยาเฉลี่ย ใช้สถิติ Independent t-test

ผล จากกลุ่มตัวอย่างที่รับยาทั้งสิ้น 6,036 ครั้ง พบว่าหลังจากใช้ระบบยาอัตโนมัติความคลาดเคลื่อนทางยา (Prescription error และ Pre-Dispensing error) ลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p=.01) และระยะเวลาการให้บริการจ่ายยาเฉลี่ยของทุกกระบวนการ หลังการใช้ระบบยาอัตโนมัติลดลงจากก่อนใช้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) จาก 6.17 นาที เป็น 3.46 นาที

สรุป ระบบยาอัตโนมัติทำให้ความคลาดเคลื่อนทางยาและระยะเวลาในการให้บริการจ่ายยาลดลง

ความเห็นของผู้ปกครองต่อการนำ Silver Diamine Fluoride มาใช้ในการยับยั้งฟันผุในเด็กพิเศษ ที่มารับบริการที่สถาบันราชานุกูล

ฐสรรพร เติมทอง — 2024-01-05

วัตถุประสงค์ เพื่อสำรวจความเห็นผู้ปกครองต่อการนำ Silver Diamine Fluoride (SDF) มาใช้ในการยับยั้งฟันผุในเด็กพิเศษ และปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อความเห็นนั้น

วัสดุและวิธีการ การวิจัยแบบตัดขวาง กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ปกครองของเด็กพิเศษที่มารับบริการในสถาบันราชานุกูล ระหว่างเดือนพฤษภาคม-สิงหาคม 2565 เลือกตัวอย่างโดยการกำหนดจำนวนผู้ปกครองของเด็กพิเศษที่มารับบริการกระจายตามหน่วยบริการในสถาบันราชานุกูลเท่า ๆ กัน รวมเป็นกลุ่มตัวอย่างทั้งสิ้น 200 คน ให้ผู้ปกครองดูวีดีโอเรื่องความรู้เบื้องต้นเรื่อง SDF แล้วเก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามเพื่อการสัมภาษณ์ข้อมูลทั่วไป และความเห็นของผู้ปกครองต่อการนำ SDF มาใช้ยับยั้งโรคฟันผุในเด็กพิเศษ วิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างความเห็นของผู้ปกครองกับปัจจัยต่าง ๆ ด้วยสถิติ Chi-square และ Binary Logistic Regression

ผล ผู้ปกครองร้อยละ 50 อนุญาตให้ใช้ SDF เพื่อยับยั้งฟันผุในฟันน้ำนมและฟันแท้ ยกเว้นตำแหน่งฟันหน้าแท้ที่อนุญาตให้ใช้ SDF เพียงร้อยละ 25 ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจ ได้แก่ อายุผู้ปกครอง โดยผู้ปกครองอายุต่ำกว่า 50 ปี ยอมรับการใช้ SDF ในฟันหน้าน้ำนมและฟันหลังน้ำนมได้มากกว่าผู้ปกครองที่มีอายุ 51 ปีขึ้นไป ผู้ปกครองที่เด็กได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นออทิสติกยอมรับการใช้ SDF มากกว่าผู้ปกครองของเด็กที่ได้รับการวินิจฉัยหลักว่าเป็นโรคอื่น ๆ และผู้ปกครองที่เห็นด้วยว่าการใช้ SDF เสียค่าใช้จ่ายน้อยเป็นข้อดี ยอมรับการใช้ SDF ได้มากกว่าผู้ปกครองที่ไม่มีความเห็นว่าค่าใช้จ่ายเป็นสิ่งสำคัญในการยอมรับ SDF

สรุป: ผู้ปกครองของเด็กที่มารับบริการในสถาบันราชานุกูล มีความเห็นระดับปานกลางต่อการนำ SDF มาใช้ในการยับยั้งฟันผุ โดยปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการยอมรับให้ใช้ SDF ได้แก่ อายุผู้ปกครอง การวินิจฉัยโรคหลักของเด็ก และค่าใช้จ่ายในการใช้ SDF

ผลการศึกษาสถานการณ์สุขภาพจิตของนักเรียนมัธยมศึกษา ในช่วงการระบาดของโรคโควิด-19 เขตกรุงเทพมหานคร

ธนโชติ เทียมแสง — 2023-09-15

วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความชุกและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับปัญหาสุขภาพจิตของนักเรียนมัธยมศึกษาในช่วงการระบาดของโรคโควิด-19

วัสดุและวิธีการ เป็นการศึกษาแบบภาคตัดขวางของนักเรียนมัธยมศึกษา (อายุ 12-18 ปี)
ในกรุงเทพมหานคร ระหว่างเดือนเมษายนถึงเดือนกันยายน พ.ศ. 2565 เครื่องมือที่ใช้คือแบบประเมินภาวะซึมเศร้าในวัยรุ่น (PHQA) วิเคราะห์ข้อมูลทั่วไปด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์หาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับภาวะซึมเศร้าและความเสี่ยงการฆ่าตัวตายด้วยสถิติ Chi-square test และ Binary logistic regression โดยนำเสนอเป็นค่า odds ratio และช่วงความเชื่อมั่นร้อยละ 95

ผล กลุ่มตัวอย่าง 3,418 คน อายุเฉลี่ย 15.3 ปี (+1.5SD) เป็นเพศหญิง ร้อยละ 58.6 พบความชุกภาวะซึมเศร้าตั้งแต่ระดับเล็กน้อยถึงรุนแรงร้อยละ 52.5 และความเสี่ยงในการฆ่าตัวตายร้อยละ 29.2 ปัจจัยที่สัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าและฆ่าตัวตายของนักเรียนมัธยมศึกษา ได้แก่ เพศหญิง การไม่ได้อาศัยอยู่กับผู้ปกครอง มีประวัติการรักษาโรคจิตเวช และมีปัญหาความเครียดในเรื่องการเรียน/ ครอบครัว/ เพื่อน/ อื่นๆ อย่างมีนัยสำคัญ (p < .001)

สรุป ความชุกภาวะซึมเศร้าและความเสี่ยงในการฆ่าตัวตายของนักเรียนมัธยมศึกษาในช่วงการระบาดของโรคโควิด-19 พบในอัตราที่สูงกว่าภาวะปกติ นักเรียนเพศหญิง การที่เด็กไม่ได้อาศัยอยู่กับผู้ปกครองมีประวัติโรคจิตเวชและมีความเครียดในเรื่องต่างๆ เป็นปัจจัยเสี่ยงที่ควรได้รับการดูแลและเฝ้าระวัง

ระดับปัญหาพฤติกรรมและปัจจัยที่สัมพันธ์กับปัญหาพฤติกรรมของนักเรียนอาชีวศึกษา

กรทิพย์ วิทยากาญจน์ — 2023-10-17

วัตถุประสงค์: 1) เพื่อศึกษาระดับปัญหาพฤติกรรมของนักเรียนอาชีวศึกษาในประเทศไทย 2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเกิดปัญหาพฤติกรรมของนักเรียนอาชีวศึกษาในประเทศไทย

วัสดุและวิธีการ: ประชากรและกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ นักเรียนอาชีวศึกษาระดับชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพ (ปวช.) และระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง (ปวส.) ที่ได้รับทุนการศึกษาจากกองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา (กสศ.) ภายใต้โครงการทุนนวัตกรรมสายอาชีพชั้นสูง ปีการศึกษา 2562 ทั้งหมด 36 วิทยาลัย จากทุกภาคทั่วประเทศไทย จำนวน 26 จังหวัด จำนวน 2,503 คน โดยมีนักเรียนที่ตอบแบบประเมินสมบูรณ์ ทั้งหมดจำนวน 1,782 คน เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบประเมินจุดแข็งและจุดอ่อน
(The Strengths and Difficulties Questionnaire : SDQ) ฉบับภาษาไทย สำหรับนักเรียนประเมินตนเอง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์การแจกแจงแบบตารางไขว้ ทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรอิสระกับตัวแปรตาม ด้วยการวิเคราะห์ไคสแคว์ และวิเคราะห์ความสัมพันธ์โดยใช้ Odds ratio (OR)

ผล: ผลการวิจัยพบว่า (1) ปัญหาพฤติกรรมโดยรวมของนักเรียนอาชีวศึกษา ในระดับที่มีปัญหา คิดเป็นร้อยละ 19.8 โดยปัญหาพฤติกรรมที่พบมากที่สุด คือ ปัญหาพฤติกรรมด้านอารมณ์ ร้อยละ 15.1 รองลงมาคือ ปัญหาพฤติกรรมด้านความสัมพันธ์กับเพื่อน ปัญหาพฤติกรรมเกเร และปัญหาพฤติกรรมอยู่ไม่นิ่ง คิดเป็นร้อยละ 11.2, 6.1 และ 3.1 ตามลำดับ (2) ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเกิดปัญหาพฤติกรรมโดยรวม ได้แก่ ปัจจัยด้านภูมิภาค

สรุป: ปัญหาพฤติกรรมโดยรวมของนักเรียนอาชีวศึกษาในประเทศไทยซึ่งอยู่ในระดับที่มีปัญหาในระดับสูง ครู และบุคลากรทางการศึกษาควรได้รับการเสริมสร้างความรู้และการเข้าใจเรื่องปัญหาพฤติกรรมที่เกี่ยวข้อง เพื่อนำไปสู่การแก้ปัญหาพฤติกรรมและด้านอารมณ์อย่างเหมาะสม

การเล่นเพื่อพัฒนาทักษะการเขียน

ผกาวรรณ สุทธิวงศ์ — 2023-09-15

ผู้ปกครองหรือคุณครูอาจสงสัยและคับข้องใจทำไมฝึกลูกหลาน หรือฝึกเด็กในห้องเรียนให้เขียนซ้ำ ๆ ทำไมเด็กถึงเขียนไม่ได้สักที ความจริงแล้วการเขียนมีองค์ประกอบพื้นฐานที่เด็กต้องฝึกความสามารถผ่านการเล่นควบคู่กับการฝึกเขียนซ้ำ ๆ เพื่อพัฒนาทักษะการเขียน ซึ่งเป็นทักษะการหยิบจับขั้นสูงหรือมีความซับซ้อน

เรืองเล่า: เรียนรู้สู่อาชีพ

จุฑารัตน์ สำโรงแสง — 2023-09-15

การฝึกทักษะพื้นฐานการทำงานในร้านกาแฟ เพื่อเตรียมความพร้อมสู่อาชีพสำหรับเด็กพิเศษที่มีอายุตั้งแต่ 17 ปีขึ้นไปนั้น เป็นการจัดการเรียนการสอนโดยเน้นรูปแบบการปฏิบัติในสถานประกอบการณ์จำลอง ซึ่งเด็กจะได้เรียนรู้ทักษะต่าง ๆ ที่สำคัญ นำไปสู่ทักษะการทำงานต่อไป