The Effectiveness of Household Waste Management about The 5Rs Program in Kud Pong Sub-District, Muang Loei District, Loei Province.
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This quasi-experimental research aimed to compare household waste management knowledge and behavior among residents of Kud Pong Subdistrict, Mueang Loei District,
Loei Province, before and after participating in a household waste management program based on the 5Rs principles: Reduce, Reuse, Recycle, Repair, and Reject. The study sample consisted of 50 residents of Kud Pong Subdistrict. Data were collected using a single-group pretest-posttest design with general information questionnaires, knowledge tests, and behavior questionnaires on household waste management. The data collection period was from August 1, 2024, to January 31, 2025.
The results showed that the mean knowledge score before the intervention was low ( = 9.16, S.D. = 2.60) and significantly improved to a high level after the intervention (
= 16.90, S.D. = 1.74) at a statistical significance level of 0.05 (t = -26.85, p-value < 0.001). Regarding waste management behavior, the mean score was good both before (
= 70.28, S.D. = 5.12) and after the intervention (
= 81.20, S.D. = 6.92), with a statistically significant improvement at the 0.05 level (t = -11.50, p-value < 0.001). However, knowledge about types of waste and the behavior of avoiding items that cause pollution (Reject) were identified as the areas with the lowest scores.
Therefore, relevant agencies can adapt the household waste management program based on the 5Rs principles for use in areas with similar contexts to enhance public knowledge and promote appropriate behavior for sustainable waste management.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
This article is published under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License (CC BY-NC-ND 4.0), which allows others to share the article with proper attribution to the authors and prohibits commercial use or modification. For any other reuse or republication, permission from the journal and the authors is required.References
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2566). สถิติด้านการท่องเที่ยวปี 2566. http://www.mots.go.th/news/category/704
กรมควบคุมมลพิษ. (2566). ข้อมูลสถานการณ์ขยะมูลฝอยของประเทศ 2566. https://thaimsw.pcd.go.th/report_country.php.
กรมควบคุมมลพิษ. (2566). แผนปฏิบัติการด้านการจัดการขยะของประเทศ ฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2565–2570). https://www.pcd.go.th/publication/28745/.
ฉัตรนภา สนองบุญ. (2564). ผลของโปรแกรมสร้างแรงจูงใจต่อความรู้เรื่อง 5R และพฤติกรรมในการลดขยะมูลฝอย ครัวเรือนของประชาชนตำบลเมืองบางขลัง อำเภอสวรรคโลก จังหวัดสุโขทัย. วารสารความ ปลอดภัยและสุขภาพ, 14(2), 61-73
ณัฐวุฒิ กกกระโทก, ณฤดี พูลเกษม และวาสนา วิไลนุวัฒน์. (2565). ผลของโปรแกรมการพัฒนาความรู้และพฤติกรรมสุขภาพในการจัดการขยะ กรณีศึกษาตำบลหนองหอย อำเภอพระทองคำ จังหวัดนครราชสีมา. Pathumthani University Academic Journal, 14(1), 322-336.
ณิชรัตน์ ป้องแก้ว, สามารถ ใจเตี้ย และสิวลี รัตนปัญญา. (2565). ผลของกิจกรรมการจัดการขยะมูลฝอยในครัวเรือน โดยใช้หลัก 5R ของประชาชน ตำบลกลางเวียง อำเภอเวียงสา จังหวัดน่าน. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
ปริมนภา จงจิตรกลาง และคณะ. (2566). สาเหตุและผลกระทบของมลพิษทางขยะ.https://www.rmuti.ac.th/user/thanyaphak/Web%20EMR/Web%20IS%20Environmen%20gr.4/Mola4.html
ภิญโญ หงส์ทอง. (2560). ผลของโปรแกรมทางพฤติกรรมศาสตร์ต่อการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยในครัวเรือน ตำบลพงศ์ประศาสน์ อำเภอบางสะพาน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. In Proceeding National & International Conference (Vol. 8, No. 1, pp. 1864-1874).
สุทธิ์ บุญโท (2559). ประสิทธิผลการจัดการปริมาณขยะชุมชนจากการใช้หลัก 5Rs กรณีศึกษาตำบลทุ่งทรายจังหวัดกำแพงเพชร. วิทยานิพนธ์ปริญญาสาธารณสุขศาสตร มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร.
สุรพงษ์ คงสัตย์ และธีรชาติ ธรรมวงค์. (2551). การหาค่าความเที่ยงตรงของแบบสอบถาม (IOC). https://www.mcu.ac.th/article/detail/14329
สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี (พ.ศ. 2561-2580) (ฉบับประกาศราชกิจจานุเบกษา). .
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดเลย. (2566). จำนวนประชากรและชนิดการอยู่อาศัยปีงบประมาณ 2566. https://lei.hdc.moph.go.th/hdc/reports/report.php?&cat_id=ac4eed1bddb23d6130746d62d2538fd0&id=f83d0cd8b830706dab4cd3cb09afa584
Becker, M. H. (1974). The Health Belief Model and Sick Role Behavior. Health EducationMonographs, 2(4), 409-419. https://doi.org/10.1177/109019817400200407
Bloom, B. S., Hastings, J. T., & Madaus, G. F. (1971). Handbook on Formative and Summative Evaluation of Student Learning. McGraw-Hill. https://books.google.co.th/books?id=yZwL0Qh392IC
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of Psychological Testing. Harper & Row. ://books.google.co.th/books?id=AwQlAQAAIAAJ
Mehrens, W. A., & Lehmann, I. J. (1984). Measurement and Evaluation in Education and Psychology. Holt, Rinehart, and Winston. https://books.google.co.th/books?id=PJydAAAAMAAJ
Nutbeam, D. (2000). Health literacy as a public health goal: A challenge for contemporary health education and communication strategies in the 21st century. Health Promotion International, 15. https://doi.org/10.1093/heapro/15.3.259
