การสอบสวนการระบาดของโรคไข้หวัดใหญ่ชนิด A (H3NX) ในเรือนจำแห่งหนึ่ง จังหวัดเพชรบูรณ์ กุมภาพันธ์ 2566

บทคัดย่อ

     วันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2566 กลุ่มงานเวชกรรมสังคม โรงพยาบาลเพชรบูรณ์ ได้รับแจ้งว่ามีการระบาดของโรคไข้หวัดใหญ่ในเรือนจำแห่งหนึ่ง จำนวนทั้งสิ้น 98 ราย ส่วนใหญ่มีอาการไข้ ไอ เจ็บคอ ปวดศีรษะ ปวดกล้ามเนื้อ บางรายมีอ่อนเพลีย เบื่ออาหาร ทีมเฝ้าระวังสอบสวนเคลื่อนที่เร็วจึงลงสอบสวนการระบาด ของโรคไข้หวัดใหญ่ ในวันที่ 24 – 26 กุมภาพันธ์ 2566 โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อยืนยันการวินิจฉัยและการระบาด ศึกษาลักษณะทางระบาดของโรคตามบุคคล เวลา สถานที่ และหามาตรการการควบคุมป้องกันโรคที่เหมาะสม การศึกษาครั้งนี้เป็นการศึกษาเชิงพรรณนาแบบภาคตัดขวาง ทำการศึกษาในผู้ต้องขังและบุคลากรที่อาศัยอยู่ในเรือนจำ ระหว่างวันที่ 1 กุมภาพันธ์ - 31 มีนาคม 2566 โดยการทบทวนเวชระเบียนผู้ป่วย และค้นหาผู้ป่วยเพิ่มเติม โดยใช้แบบสอบถามที่สร้างขึ้น ผู้ป่วยสงสัย คือ ผู้ที่มีอาการไข้ และมีอาการไอ ร่วมกับมีอาการอย่างใดอย่างหนึ่ง ได้แก่ เจ็บคอ มีน้ำมูก ปวดเมื่อยตามตัว ปวดศีรษะ อ่อนเพลีย ผู้ป่วยเข้าข่าย คือ ผู้ป่วยสงสัยที่ให้ผลบวกต่อ Rapid Influenza Diagnosis Tests และผู้ป่วยยืนยัน คือ ผู้ป่วยสงสัยที่ให้ผลบวกต่อเชื้อไข้หวัดใหญ่ โดยวิธี Reverse transcription polymerase chain reaction (RT-PCR) นอกจากนี้ยังทำการศึกษาสภาพแวดล้อมภายในเรือนจำ ผลการศึกษาพบผู้ป่วยที่เข้าได้กับนิยามจำนวน 624 ราย เป็นผู้ต้องขังทั้งหมด อัตราส่วนชายต่อหญิง (male to female ratio) คือ 11:1 ค่ามัธยฐานของอายุคือ 34 ปี ลักษณะอาการและอาการแสดงทุกรายมีอาการไข้และไอ ส่วนอาการที่พบรองลงมาคือ เจ็บคอ (95.95%) ปวดศีรษะ (94.34%) มีน้ำมูก (91.26%) อ่อนเพลีย (89.81%) ปวดเมื่อยตามตัว (41.75%) และอื่นๆ (0.16%) จากการส่งตรวจทางห้องปฏิบัติการ พบสารพันธุกรรมของเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ชนิด A (H3NX) สรุปการระบาดในครั้งนี้ เป็นการระบาดของโรคไวรัสไข้หวัดใหญ่ชนิด A (H3NX) ซึ่งมีการเพิ่มขึ้นของผู้ป่วยอย่างรวดเร็ว แต่หลังจากที่ตรวจจับได้ และทำการสอบสวนโรค จำนวนผู้ป่วยมีการลดลงอย่างชัดเจน สาเหตุการระบาดครั้งนี้มาจากการที่ผู้ต้องขังไปรับเชื้อจากภายนอกเข้ามาแพร่กระจายเชื้อในเรือนจำซึ่งมีจำนวนผู้ต้องขังอยู่อย่างแออัดเป็นปัจจัยให้เกิดการแพร่กระจายเชื้ออย่างรวดเร็ว