Results of Change of Health Behavior in Type 2 Diabetic Patients Being Treated with Insulin at NCDs Clinic, Samutprakan Hospital
Keywords:
case-management process, diabetes mellitus with Insulin therapy, self-care behavior, patient education, blood sugar levelAbstract
This study aims to develop a care management system for insulin-treated patients with diabetes through individualized behavioral modification based on each patient’s specific problems. It also compared diabetes knowledge and blood sugar control before and after participation in a case-management process. The study sample consisted of 32 insulin-treated diabetic patients registered at Samutprakan Hospital. Research instruments included a questionnaire divided into four parts: general information, a knowledge assessment, a self-care behavior assessment, and a satisfaction survey. Content validity was verified by experts, and instrument reliability assessed using Cronbach’s alpha yielded a coefficient of 0.73. Data were analyzed using descriptive statistics - percentage, mean, and standard deviation - and inferential statistics using the independent t-test.
Results showed that the mean knowledge scores before and after case management were M = 14.84 (SD = 2.24) and M = 16.65 (SD = 0.60), respectively. Mean self-care behavior scores before and after participation were M = 37.0 (SD = 3.98) and M = 43.0 (SD = 6.17), respectively. Statistical analysis indicated that both knowledge and self-care behavior scores significantly improved following case management (p = 0.01). Mean blood sugar levels decreased from 200 mg/dL (SD = 50.87) before the intervention to 159 mg/dL (SD = 47.03) afterward. Glycated hemoglobin (HbA1c) levels decreased from 10.30 mg% (SD = 1.48) to 9.55 mg% (SD = 1.43), representing a statistically significant reduction (p = 0.01). Overall satisfaction with the case-management process was high (M = 3.0).
In conclusion, case management is an essential nursing role that enhances knowledge and self-care behaviors among insulin-treated diabetic patients, leading to improved blood sugar control. This approach can be adapted and applied to suit the context of different healthcare settings.
References
กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. รณรงค์วันเบาหวานโลก 2564 ตระหนักถึงการดูแลรักษาโรคเบาหวาน ให้ได้รับการรักษาอย่างทั่วถึง [อินเทอร์เน็ต]. 2564 [เข้าถึงเมื่อ 31 กรกฎาคม 2566]. เข้าถึงได้จาก: http://ddc.moph.go.th/brc/news.php?news=21692 & deptcode=brc
World Health Organization. World health statistics 2012; 2013 [Internet]. 2014 [cited 2016 Feb 10]. Available from: www.who.int/gho/.../world_health_statistics/2012/en/
American Diabetes Association. Standards of medical care in diabetes-2015.Diabetes Care; 2015.
Creer LT. Self-management of chronic illness: Handbook of self-regulation. California: Academic; 2000.
ศุภมาส ศรีหาบุตร, กีรดา ไกรนุวัตร, ปิยะธิดา นาคะเกษียร. ปัจจัยทำนายคุณภาพการดูแลผู้ป่วยเบาหวานศูนย์บริการสาธารณสุข กรุงเทพมหานคร. วารสารพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล. 2562;37(2):92-106.
สิชล ทองมา, วารี กังใจ, สหัทยา รัตนจรณะ. ผลของโปรแกรมส่งเสริมความยืดหยุ่นต่อพฤติกรรมการจัดการตนเองและระดับฮีโมโกลบินเอวันซีของผู้สูงอายุโรคเบาหวาน. ไทยเภสัชศาสตร์และวิทยาการสุขภาพ. 2564;16(2):140-8.
กุลธิดา พานิชกุล, อติพร สำราญบัว. การประยุกต์ใช้โมเดลการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมเพื่อส่งเสริมพฤติกรรมการออกกำลังกาย. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีนครราชสีมา. 2556; 19(1):66-74.
พรรณี ปานเทวัญ, อายุพร ประสิทธิเวชชา. การประยุกต์ทฤษฎีขั้นตอนการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมกับการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการสูบบุหรี่. วารสารทหารบก [อินเทอร์เน็ต]. 2557 [เข้าถึงเมื่อ 22 เมษายน 2566];15(1):36-44. เข้าถึงได้จาก:
https://he01.tcithaijo.org/index.php/JRTAN/article/download/106919/92836/316435
ธีรภาพ เสาทอง, ปาหนัน พิชยภิญโญ, สุนีย์ ละกำปั่น. ผลของการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมต่อการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดของผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ที่ไม่สามารถควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดได้. วารสารวิจัยสุขภาพและการพยาบาล. 2563;36(3):19-32.
อำพรทิพย์ อุดทาโย. การพัฒนารูปแบบการจัดการตนเองในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมผู้ป่วยเบาหวานที่ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดไม่ได้. เชียงรายเวชสาร. 2564; 13(1):136-51.
Bloom BS. Handbook on Formative and Summative Evaluation of Student Learning. New York: McGraw-Hill; 1971.
จิรายุทธ์ อ่อนศรี. การพัฒนาแนวคิดทฤษฎีการเรียนรู้สู่การปฏิบัติในศตวรรษที่ 21 ของ Bloom [อินเทอร์เน็ต]. 2561 [เข้าถึงเมื่อ 22 เมษายน 2566]. เข้าถึงได้จาก: http://www.nwm.ac.th/nwm/wpcontent/uploads/2018/07/%E0%B8%81%3E%E0%B8%A3%E0%B8%A9%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88-21
นพพร โสวรรณะ. การเรียนออนไลน์กำลังบูม ทฤษฎีของบลูม (Bloom’s taxonomy) ช่วยได้ [อินเทอร์เน็ต]. 2564 [เข้าถึงเมื่อ 31 มกราคม 2566]. เข้าถึงได้จาก: http://www.knonatwork.com/post/
McWhinney IR. A Textbook of Family Medicine. 2nd ed. New York: Oxford University Press; 1997.
เพชรสุนีย์ ทั้งเจริญกุล กุลวดี อภิชาติบุตร, นาตยา คำสว่าง, วิทวดี สุวรรณศรวล.อิทธิพลของการดูแลแบบเน้นผู้ป่วยเป็นศูนย์กลางที่มีต่อการรับรู้ความปลอดภัยในโรงพยาบาลของผู้ป่วย. วารสารพยาบาลสภาการพยาบาลไทย. 2564;14(1):107-20.
สายพิณ หัตถีรัตน์. คู่มือหมอครอบครัวฉบับสมบูรณ์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: หมอชาวบ้าน; 2549.
อนุศร การะเกษ, นงลักษณ์ เมธากาญจนศักดิ์. ผลของรูปแบบการพยาบาลผู้จัดการรายกรณีต่อผลลัพธ์ที่คัดสรรในการดูแลผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ที่มีภาวะน้ำตาลต่ำในเลือด ณ แผนกอุบัติเหตุ-ฉุกเฉิน. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ. 2560;35(1):119-27.
เพชรน้อย สิงห์ช่างชัย. การวิจัยทางการพยาบาล. สงขลา: อัลลายด์ เพรส; 2535.
Best, J. W. (1977). Research in Education. 3rd ed. New Jersey: Prentice Hall.
ภูวดล พลพวก, นวรัตน์ ชุติปัญญาภรณ์. การพัฒนารูปแบบการส่งเสริมพฤติกรรมสุขภาพในการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดผู้ป่วยเบาหวาน. พุทธชินราชเวชสาร. 2561;35(3):348-60.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Samutprakan Hospital Journal (SMPK HOS J)
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
