Factors Related to Hearing loss among Planting Farmers in Khon Kaen Province

Authors

  • Pirawan Chaiyawong

Keywords:

Noise- induced hearing loss, Audiometry, Occupational factor, Agriculture

Abstract

          This study was aimed to explore the associations between personal factor, occupational factor, behavioral
and environmental factors and hearing loss among farmers (300 farmers). Those subjects included into this study
weredivided into 2 groups, namely “case” which was planting farmer diagnosed with hearing loss (149 cases)
and “control” which was planting farmer in Khon Kaen province withouthearing loss (151 cases).measurement
tool include Sound level meter and Audiometer. The data was analyzed by using frequency distribution, percentage
and univariate analysis by regardless others independent variable which using logistic regression. The study
result revealed thatfactorssignificantly (p-value <0.05) associated with hearing loss were groups divided into:
personal factors included gender, age, income, congenital disease and noise exposure experienced from working,
Occupational factors : planting tool usage factorsincluding agricultural machinery, the secondary occupation in
the past included noise exposure in industry, duration of noise exposure, duration of employment and wearing
noise protective equipment while working in those industries, Behavioral factors includedoften picking ears with
cotton bud or others material, have a cold and blowing nose, shoot gun/ever shoot gun and cycling or ride
motorcycle without wearing helmet. This study results pointed factors related to hearing loss among farmer
groups can use the results from this study as a baseline data to define a prevention guideline, screening and
surveillance for reduce the number of patients hearing loss of farmers.

References

จิตร เกื้อช่วย และบำเพ็ญ เขียวหวาน. (2556). ความต้องการส่งเสริมอาชีพของเกษตรกร ตำบลบางขุนทอง อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส, วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์, 5 (2); 67-75

ประกาย หร่ายลอย และสมหมาย แจ่มกระจ่าง. (2554). การส่งเสริมคุณภาพชีวิตประชากรแฝงกลุ่มผู้ใช้แรงงานก่อสร้างในเขตกรุงเทพมหานคร, วารสารการศึกษาและพัฒนาสังคม, 7 (2); 29-41

ชลธิชา พรมทุ่ง. (2558). การศึกษาระดับเสียงและเสียงรบกวนภายในพื้นที่มหาวิทยาลัยนเรศวรจังหวัดพิษณุโลก. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรบัณฑิต สาขาทรัพยากรธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

Kim K. & Kwon O.J. (2012). Prevalence., & Risk Factors of Hearing Loss Using the Korean Working Conditions Survey, Korean J Audiol, 16 (2): 54–64.

อริสรา ฤทธิ์งาม, เจนจิรา เจริญการไกร, สุวรรณา จันทร์ประเสริฐ และจันทร์ทิพย์ อินทวงค์. (2559). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับการสูญเสียการได้ยินในพนักงานโรงงานอุตสาหกรรมแปรรูปยางธรรมชาติ จังหวัดระยอง. วารสารพยาบาลสาธารณสุข, 30 (3); 119-36.

ธนพล อิทธิทูล. (2551). ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการสูญเสียการได้ยินของคนงานในโรงงานอุตสาหกรรม กรณีศึกษาธุรกิจแปรรูปเนื้อไก่ บริษัทเจริญโภคภัณฑ์อาหาร จำกัด (มหาชน) จังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์ปริญญาสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการจัดการสิ่งแวดล้อมอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยนเรศวร.

ภูวสิทธิ์ สิงหภูมิ, ศรีรัตน์ ล้อมพงศ์ และจิตรพรรณ ภูษาภักดีภพ. (2556). ผลร่วมระหว่างเสียงและการสูบบุหรี่ที่ส่งผลต่อการสูญเสียการได้ยินของพนักงานในอุตสาหกรรมหลอมโลหะแห่งหนึ่ง อำเภอพานทอง จังหวัดชลบุรี, วารสารสาธารณสุขมหาวิทยาบูรพา, 8 (2); 100-8.

อุษณีย์ จันทร์ตรี. (2556). การสูญเสียการได้ยินที่ความถี่สูง และภาวะความดันโลหิตสูงในพนักงานที่เข้ารับการตรวจสมรรถภาพการได้ยิน ที่คลินิกอาชีวเวชศาสตร์โรงพยาบาลนพรัตนราชธานีใน ปี พ.ศ. 2554 - พ.ศ. 2555, วารสารความปลอดภัยและสุขภาพ; 6(22): 6-13.

อัจฉรารี สังสะนะ. (2543). ผลของการสัมผัสเสียงและสารละลายอินทรีย์ต่อการสูญเสียการได้ยิน.วิทยานิพนธ์วิทยาศาตรมหาบัณฑิต สาขาพยาบาลสาธารณสุข มหาวิทยาลัยมหิดล.

World Health Organization. WHO global estimates on prevalence of hearing loss. Retrieved May1, 2018, from: http://www.who.int/pbd/deafness/WHO_GE_HL.pdf

กลุ่มโรคจากการประกอบอาชีพและสิ่งแวดล้อม. (2551). ความชุกความชุกของการเกิดอุบัติเหตุและการสูญเสียการได้ยินจากการทำงานกับเครื่องจักรกลการเกษตรในพื้นที่รับผิดชอบของสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 7 จังหวัดอุบลราชธานี. อุบลราชธานี: สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 7 อุบลราชธานี.

พรพิมล กองทิพย์. (2555). สุขศาสตร์อุตสาหกรรม. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: เบสท์ กราฟิค เพรส.

McBride D, Firth H, & Herbison G. (2003). Noise exposure and hearing loss in agriculture: a survey of farmers and farm workers in the Southland region of New Zealand, J Occup Environ Med. 45(12); 1281-8

Sam W, Anita A, Hayati K, Haslinda A, & Lim C. (2017). Prevalence of Hearing Loss and Hearing Impairment among Small and Medium Enterprise Workers in Selangor, Malaysia, Sains Malaysiana, 46 (2); 267–74

พลอยทิพย์ หัสดิพันธ์, รุจ ศิริสัญลักษณ์. (2560). การประกอบอาชีพเสริมเพื่อหารายได้เพิ่มของแม่บ้านเกษตรกร อำเภอป่าซาง จังหวัดลำพูน, แก่นเกษตร, 45 (1); 1490-96

สมศจี ศิกษมัด, เสาวณี จันทะพงษ์, นพดล บูรณะธนัง, Dasgupta S, Bhula-or R. (2556). ตลาดแรงงานไทยและบทบาทในการสร้างความแข็งแกร่งให้เศรษฐกิจไทย. ธนาคารแห่งประเทศไทย.

สำนักงานคณะกรรมการการส่งเสริมสวัสดิการและสวัสดิภาพครูและบุคลากรทางการศึกษา.อาชีวอนามัยสำหรับครู. ค้นเมื่อ 22 มิถุนายน 2561, จากhttp://www.otep.go.th/?p=otep-page&id=80.

นภาพร อติวานชิ ยพงศ์. (2557). คนชนบทอีสานกับการทำมาหากิน: ความเปลี่ยนแปลงตามยุคสมัย, วารสารสังคมวิทยามานุษยวิทยา, 33 (2); 103-127

นัยนา พิพัฒน์วณิชชา. (2555). การพยาบาลผู้สูงอายุที่สูญเสียการได้ยิน, วารสารพยาบาลสงขลานครินทร์, 32 (3); 67-76

Downloads

Published

2022-12-28

Issue

Section

Original article