ความชุกของอาการทางสายตาและความล้าทางสายตาในกลุ่มพนักงานขับรถ กรณีศึกษา : มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง จังหวัดนครศรีธรรมราช

บทคัดย่อ

          ความล้าของตาเป็นปัญหาสำคัญปัญหาหนึ่งในการขับขี่รถยนต์ วัตถุประสงค์ในการศึกษาครั้งนี้ เพื่อศึกษาความชุกความล้าของตาของในพนักงานขับรถของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งใน จ.นครศรีธรรมราชโดยศึกษาเชิงพรรณนาแบบภาคตัดขวาง มีกลุ่มตัวอย่างคือ พนักงานขับรถ สังกัดมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง จ.นครศรีธรรมราช จำนวน 30 คน ดำเนินการวิจัยระหว่างเดือน กันยายน– พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม ประกอบด้วย ข้อมูลทั่วไปและอาการความล้าของตาในกลุ่มพนักงานขับรถ และทดสอบความล้าของตาหรือ Critical Flicker Frequency test (CFF) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการศึกษา พบว่ากลุ่มตัวอย่างเป็นเพศชายทั้งหมด ส่วนใหญ่อายุ 40-49 ปี คิดเป็นร้อยละ 53.3 ทำงานน้อยกว่าหรือเท่ากับ 8 ชม./วัน คิดเป็นร้อยละ 60.0 อายุงานน้อยกว่าเท่ากับ 10 ปี คิดเป็นร้อยละ 66.8 มีการพักผ่อนเพียงพอ คิดเป็นร้อยละ 73.3 กลุ่มตัวอย่างสวมใส่แว่นตาขณะขับรถ คิดเป็นร้อยละ 40.0 สำหรับสภาพแวดล้อมภายในรถ พบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่แสดงความคิดเห็นว่า แสงสว่างจ้าเกินไป คิดเป็นร้อยละ 90.0 และกลุ่มตัวอย่างมีการติดฟิล์มกรองแสงที่รถทุกคัน อาการความล้าตาพบว่ากลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่มีอาการ ตาพร่ามัว คิดเป็นร้อยละ 53.3 ปวดศีรษะ คิดเป็นร้อยละ 46.7 และแสบตาคิดเป็นร้อยละ 43.7 ตามลำดับ ความชุกของความล้าของตาในพนักงานขับรถคิดเป็นร้อยละ 43.3 พนักงานขับรถทุกคนควรได้รับการป้องกันและดูแลสุขภาพทางสายตา