การพยาบาลผู้ป่วยปอดอักเสบที่มีภาวะหายใจล้มเหลว ตามทฤษฎีการปรับตัวของรอย : กรณีศึกษา 2 ราย
Nursing care of pneumonia patients with respiratory failure According to Roy's adaptation theory : Two case studies
คำสำคัญ:
โรคปอดอักเสบ, หายใจล้มเหลว, การพยาบาล, ทฤษฎีการปรับตัวของรอยบทคัดย่อ
โรคปอดอักเสบเป็นภาวะวิกฤตที่พบได้บ่อยของกลุ่มงานอายุรกรรมเป็นปัญหาทางสาธารณสุขที่สำคัญเนื่องจากมีการดำเนินของโรคที่รวดเร็วรุนแรงและมีอัตราการเสียชีวิตสูง กรณีศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประยุกต์ใช้ทฤษฎีการปรับตัวของรอยมาใช้ในการพยาบาลผู้ป่วยโรคปอดอักเสบที่มีภาวะหายใจล้มเหลวโดยศึกษาแบบเฉพาะเจาะจงในผู้ป่วยโรคปอดอักเสบและมีภาวะหายใจล้มเหลว 2 ราย ที่เข้ารับการรักษาที่หอผู้ป่วยอายุรกรรมหญิง 1 โรงพยาบาลสกลนคร โดยศึกษาประวัติผู้ป่วย การรักษาพยาบาล รวบรวมข้อมูลจากผู้ป่วย ญาติ และเวชระเบียน การกำหนดข้อวินิจฉัยทางการพยาบาลโดยใช้ทฤษฎีการปรับตัวของรอย ในทุกระยะของการรักษา ตั้งแต่กระบวนการ การประเมิน การเฝ้าระวัง การวางแผน การปฏิบัติการพยาบาล สรุปและประเมินผลลัพธ์ทางการพยาบาล
ผลลัพธ์ ผู้ป่วยทั้ง 2 ราย เป็นเพศหญิงอายุ 53 ปี และ 55 ปี ได้รับการวินิจฉัยว่าป่วยด้วยโรคปอดอักเสบที่มีภาวะหายใจล้มเหลว รับการรักษาที่หอผู้ป่วยอายุรกรรมหญิง1 ได้รับการใส่ท่อช่วยหายใจและให้ออกซิเจนด้วยเครื่องช่วยหายใจทั้ง 2 ราย ซึ่งเป็นภาวะวิกฤตที่ต้องช่วยเหลืออย่างเร่งด่วน ภาวะหายใจล้มเหลวเป็นสิ่งเร้าตรงมีการตอบสนองตามทฤษฎีการปรับตัวของรอย
สรุป จากการศึกษาพยาบาลผู้ดูแลต้องมีความสามารถฝึกปฏิบัติในศาสตร์และศิลป์ทางการพยาบาลช่วยในการวินิจฉัยความต้องการและจัดระบบการดูแลตนเองให้ผู้ป่วย ในกรณีผู้ป่วย 2 รายนี้ใช้ระบบทดแทนบางส่วน โดยพยาบาลและผู้ป่วยร่วมกันรับผิดชอบในการตอบสนองความต้องการในช่วงเวลาที่ต้องจำกัดการเคลื่อนไหวและเรียนรู้การดูแลตนเองได้อย่างเหมาะสม ต้องการการสนับสนุน ชี้แนะแนวทางแรงจูงใจจากพยาบาลในการปฏิบัติรวมทั้งจัดสิ่งแวดล้อมให้เอื้ออำนวยต่อผู้ป่วยส่งเสริมความสามารถในการดูแลตนเองทั้งผู้ป่วยและครอบครัว
เอกสารอ้างอิง
อภิชาต คณิตทรัพย์ ปอดอักเสบในผู้สูงอายุ ใน ณรงค์กร ซ้ายโพธิ์กลางและคณะบรรณาธิการ. อายุรศาสตร์ผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: กรุงเทพเวชสาร ; 2561:201-202
วิภา รีชัยพิชิตกุล.HAP, VAP and HCAP Guidelines: from Guidelines to Clinical Practice. Srinagarind Med J 2010:25 (Suppl).
Jacqueline F. Using Roy Adaptation Model to guide research and/or practice: Construction of conceptual- theoretical-empirical system of knowledge. Aquichan 2009;3(9),297–306.
Roy C, Andrews H.A. The roy’s Adaptation Model. 2nd ed. Stamford: Appleton & Lange;1999.
วิจิตรา กุสุมภ์.และอรุณี เฮงยศมาก. การจัดการทางเดินหายใจและเครื่องช่วยหายใจ. ใน วิจิตรา กุสุมภ์.และคณะ,บรรณาธิการ. การพยาบาลผู้ป่วยภาวะวิกฤต : แบบองค์รวม ครั้งที่ 6 กรุงเทพฯ: สหประชาพาณิชย์; 2560: 95-156
Reid C.L.Poor agreement between continuous measurement of energy expenditure and routinely used prediction equations in intensive care patients. Clin Nutr 2007;26(5):649–57
ทนันชัย บุญบูรพงศ์. การดูแลผู้ป่วยที่ใช้เครื่องช่วยหายใจ: การบำบัดระบบหายใจในเวชปฏิบัติ.พิมพ์ครั้งที่ 8 กรุงเทพฯ: ปัญญมิตร; 2561.
สำนักระบาดวิทยา กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. รายงานโรคในระบบเฝ้าระวัง 506.
[อินเตอร์เน็ต]. 2564 [สืบค้นเมื่อ 20 กันยายน 2566 ].เข้าถึงได้จาก: http://www.boe.moph.go.th/ boedb/surdata/506wk/y62/d31_0362.pdf
Reechaipichitkul W, Thavornpitak Y, Sutra S. Burden of Adult pneumonia in Thailand: a nationwide hospital admission data 2010. J Med Assoc Thai 2014;97(3):283–92.
ศูนย์ข้อมูลข่าวสาร. สรุปสถิติข้อมูลการบริการ โรงพยาบาลสกลนคร ประจำปี 2562-2566กลุ่มงาน พัฒนาบริการและวิชาการ โรงพยาบาลสกลนคร; 2566.
เพชรรุ่ง อิฐรัตน์. การพยาบาลผู้ป่วยปอดอักเสบที่มีภาวะหายใจล้มเหลวเฉียบพลัน: กรณีศึกษา 2 ราย. วารสารโรงพยาบาลมหาสารคาม 2562; 16(2): 72-82.
Nicolò Maria Vanoni , Manuela Carugati , Noemi Borsa , Giovanni Sotgiu , Laura Saderi , Andrea Gori , Marco Mantero , Stefano Aliberti, and Francesco Blasi 1Med. Sci. 2019, 7, 10; doi:10.3390/medsci7010010
