การสร้างเครือข่ายวิชาการสมาคมศิษย์เก่าวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ขอนแก่น

ผู้แต่ง

  • ศักดิ์ขรินทร์ นรสาร วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ขอนแก่น
  • วิไลวรรณ วัฒนานนท์ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ขอนแก่น
  • วัชรี อมรโรจน์วรวุฒิ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ขอนแก่น

คำสำคัญ:

การสร้างเครือข่ายวิชาการ, สมาคมศิษย์เก่าวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ขอนแก่น

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยและพัฒนา มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการพัฒนารูปแบบการสร้างเครือข่ายวิชาการสมาคมศิษย์เก่าวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ขอนแก่น 2) สร้างและทดลองใช้รูปแบบการสร้างเครือข่ายวิชาการฯ และ 3) ประเมินผลเชิงกลยุทธ์ของรูปแบบการสร้างเครือข่ายวิชาการฯ กลุ่มเป้าหมายในการศึกษาครั้งนี้ คือ สมาชิกสมาคมศิษย์เก่าวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ขอนแก่น จำนวน 297 คน โดยใช้แบบสอบถาม และ การสัมภาษณ์เชิงลึก วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ข้อมูลเชิงคุณภาพ ใช้การวิเคราะห์เนื้อหา การวิจัยแบ่งเป็น 3 ระยะ คือ ระยะที่ 1 การพัฒนารูปแบบการสร้างเครือข่ายวิชาการฯ ประกอบด้วย 3 ขั้นตอน ได้แก่ 1) เตรียมการ 2) ปฏิบัติการ และ 3) ประเมินผล ระยะที่ 2 การสร้างและทดลองใช้รูปแบบการสร้างเครือข่ายวิชาการฯ ประกอบด้วย 4 ขั้นตอน ได้แก่ 1) การถอดบทเรียน และศึกษาข้อมูลพื้นฐาน 2) การสร้างรูปแบบฯ 3) การทดลองใช้รูปแบบฯ (รูปแบบปรับปรุง) และ 4) การประเมินประสิทธิผลรูปแบบฯ ระยะที่ 3 การประเมิลผลเชิงกลยุทธ์ ประกอบด้วย 2 ขั้นตอน ได้แก่ 1) ประเมินผลและปรับปรุงแก้ไขการขยายเครือข่าย และ 2) ข้อเสนอแนะเชิงกลยุทธ์เพื่อขยายเครือข่าย

ผลการศึกษาพบว่า 1) ได้รูปแบบการสร้างเครือข่ายวิชาการฯ ที่เน้นการส่งเสริมศักยภาพของศิษย์เก่าที่มีผลงานเด่นในด้านต่าง ๆ มาร่วมเป็นทีมในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ซึ่งทำให้เกิดความเข้มแข็งในด้านวิชาการ 2) เกิดเครือข่ายวิชาการฯ ที่มีผลงานวิชาการของสมาชิกเครือข่าย และกิจกรรมเพื่อสาธารณประโยชน์ของศิษย์เก่า จากการสัมภาษณ์เชิงลึก พบว่า เป็นรูปแบบที่เหมาะสมในระดับมาก ทำให้เกิดความรัก ความสามัคคีของศิษย์เก่าและได้พบปะสังสรรค์กัน และ 3) ได้กลยุทธ์เพื่อขยายเครือข่าย ประกอบด้วย 1) การเสริมสร้างแรงบันดาลใจให้สมาชิกขององค์กร 2) การถ่ายทอดแนวทางการดำเนินงานให้กับสมาชิก 3) การจัดระบบการสร้างพันธะสัญญาเครือข่ายร่วมกันเพื่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ 4) การกำหนดกลไกการดำเนินงานเพื่อสนับสนุนให้เกิดความต่อเนื่อง และ 5) การสนับสนุนการสร้างกระบวนการเรียนรู้และทีมแกนนำกระตุ้นการเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง

ข้อเสนอแนะในการนำผลการวิจัยไปใช้ สามารถนำไปใช้เป็นแนวทางในการสร้างเครือข่ายในหน่วยงานหรือองค์กรวิชาชีพอื่นได้

Downloads

Download data is not yet available.

References

กรรณิการ์ สุวรรณโคตร. (2557). องค์กรวิชาชีพทางการพยาบาลในประเทศไทย. วารสารพยาบาล, (63)4, 66-68.

https://he02.tci-thaijo.org/index.php/TJN/article/view/47092/39017

จิรภัทร มหาวงศ์, วิทยา จันทร์ศิลา, และทำรงลักษณ์ เอื้อนครินทร์. (2559). การพัฒนารูปแบบการบริหารเครือข่ายความร่วมมือทางวิชาการของโรงเรียนในถิ่นธุรกันดารบนเขตพื้นที่สูง. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 18(4), 114-127. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/edujournal_nu/article/view/70962/57619

ณัฐปาลิน นิลเป็ง. (2560). ผู้นำการเปลี่ยนแปลงในศตวรรษที่ 21. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 35(1), 16-19. https://he01.tci-thaijo.org/index.php/jnat-ned/article/view/84639/67383.

เพลินตา พรหมบัวศรี, อรพิน สว่างวัฒนเศรษฐ์, จิราภรณ์ อนุชา, วิราวรรณ คล้ายหิรัญ, บุญทิพย์ ลิขิตพงษ์วิทย์, และรัศมี ศรีนนท์. (2560). รูปแบบการศึกษาบูรณาการชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพ การโค้ช การสะท้อนคิดและการใช้พลังคำถาม วิทยาลัยพยาบาล สถาบันพระบรมราชชนก. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 27(1), 60-72.

มกราพันธุ์ จูฑะรสก, วัชรี อมรโรจน์วรวุฒิ และศักดิ์ขรินทร์ นรสาร. (2551). รายงานการวิจัย: การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมการพัฒนากระบวนการคิดอย่างเป็นระบบสำหรับอาจารย์พยาบาล. (ม.ป.ท.)

มกราพันธุ์ จูฑะรสก. (2555). การสร้างเครือข่ายระบบสาธารณสุขในวิชาชีพพยาบาลภายใต้จิตบริการด้วยหัวใจความเป็นมนุษย์: ความร่วมมือระหว่างสถานศึกษาสู่สถานบริการเพื่อชุมชนเข้มเข็ง. คลังนานาวิทยา.

มกราพันธุ์ จูฑะรสก และอณิษฐา จูฑะรสก. (2559). การสะท้อนคิด: กระบวนการคิดอย่างเป็นระบบเชิงสร้างสรรค์ด้วยตะกร้า 3 ใบ. โรงพิมพ์ บริษัท แดเน็กซ์ อินเตอร์ คอร์ปอเรชั่น จำกัด.

เยาวดี สุวรรณนาคะ, บุญสืบ โสโสม, และกนกอร ชาวเวียง. (2558). สมรรถนะทางวัฒนธรรมของนักศึกษาพยาบาล. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 33(1), 186-197. https://he01.tci-thaijo.org/index.php/jnat-ned/article/view/39524/32682

ลิลลี่ ศิริพร, มกราพันธ์ จูฑะรสก, ศุกร์ใจ เจริญสุข, เฟื่องฟ้า นรพัลลภ, และนิชดา สารถวัลย์แพศย์. (2557). รูปแบบการจัดการศึกษาแบบบูรณาการกระบวนการคิดอย่างเป็นระบบและจิตบริการด้วยหัวใจความเป็นมนุษย์ในสังคมพหุวัฒนธรรม สถาบันพระบรมราชชนก. วารสารการพยาบาลและการศึกษา, (7)1, 39-54. https://he01.tci-thaijo.org/index.php/JNAE/article/view/19941/17400

ศักดิ์ขรินทร์ นรสาร และวิไลวรรณ วัฒนานนท์. (2560). พยาบาลผู้จัดการรายกรณี: บทบาทการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพาในชุมชน. วารสารพยาบาลศาสตร์และสุขภาพ, .40(2), 138-145. https://he01.tci-thaijo.org/index.php/nah/article/view/108115/85553

ส่งศรี กิตติรักษ์ตระกูล. (2554). การพัฒนารูปแบบเครือข่ายจิตบริการด้วยหัวใจความเป็นมนุษย์ของวิทยาลัยสังกัดสถาบันพระบรมราชชนก. วารสารกองการพยาบาล, 38(1), 16-30.

สมควร หาญพัฒนชัยกูร, มกราพันธ์ จูฑะรสก, และลิลลี่ ศิริพร. (2557). การพัฒนาชุมชนสุขภาวะโดยใช้นวัตกรรมระบบครอบครัวเสมือน(หนึ่งวิทยาลัย หนึ่งชุมชน). วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 24(1), 67-79.

https://he02.tci-thaijo.org/index.php/tnaph/article/view/18329

เสาวนีย์ ไกรอ่อน และสาริณี วอนเก่าน้อย. (2558). การพัฒนาระบบเครือข่ายเพื่อดูแลผู้สูงอายุโรคความดันโลหิตสูงจากโรงพยาบาลสู่ชุมชน. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี นครรราชสีมา, (21)1, 41-53. https://he02.tci-thaijo.org/index.php/Jolbcnm/article/view/39766/32857

Nicholson, K., Randhawa, J., & Steele, M. (2015). Establishing the South Western Academic Health Network (SWAHN): A survey exploring the needs of academic and community networks in South Western Ontario. Journal of Community Health, 40(5), 927-939.

Polit D.F., Beck C.T. (2017). Nursing research: Generating and assessing evidence for nursing practice (10th ed). Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2023-04-04