สิ่งปฏิกูลจัดการอย่างไรให้ปลอดภัยและมีค่า

บทคัดย่อ

สิ่งปฏิกูล หมายถึง อุจจาระหรือปัสสาวะของคน หรือหมายถึงสิ่งอื่นใดที่ปนเปื้อนอุจจาระหรือปัสสาวะ และการจัดการสิ่งปฏิกูลเป็นกระบวนการดำเนินการตั้งแต่ระบบการรองรับ การเก็บ การขน และการจำจัดสิ่งปฏิกูล (กฎกระทรวง สุขลักษณะการจัดการสิ่งปฏิกูล พ.ศ.2561) ซึ่งการจัดการสิ่งปฏิกูลเป็นอำนาจของราชการส่วนท้องถิ่น โดยสามารถดำเนินการเอง อนุญาตให้ผู้อื่นดำเนินการหรือมอบให้ผู้อื่นดำเนินการแทน จากสถานการณ์การจัดการสิ่งปฏิกูลของประเทศไทยพบว่า องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีบริการเก็บขนสิ่งปฏิกูลโดยทั้งดำเนินการเองและมอบให้ผู้อื่นดำเนินการ และร้อยละ 79.07 ไม่มีระบบบำบัดสิ่งปฏิกูล  ส่งผลให้มีปริมาณสิ่งปฏิกูลที่ไม่ได้บำบัดถูกปล่อยสู่สิ่งแวดล้อมมากถึงปีละ 17,262,260 ลูกบาศก์เมตร (กรมอนามัย,2555) ซึ่งสิ่งปฏิกูลเป็นแหล่งสำคัญในการแพร่กระจายของเชื้อโรคระบบทางเดินอาหาร หนอนพยาธิต่างๆ เช่น โรคพยาธิใบไม้ตับ รวมถึงการก่อให้เกิดกลิ่นเหม็นให้ทัศนียภาพเสื่อมเสีย สกปรก และขาดความเป็นระเบียบ ไม่เกิดวัฒนธรรมที่ดีงามแก่บ้านเมือง เกิดผลกระทบต่อดินและน้ำ ส่งผลต่อสุขภาพของประชาชน

ศูนย์อนามัยที่ 10 อุบลราชธานี จึงได้พัฒนาระบบบำบัดสิ่งปฏิกูลขึ้น เพื่อให้สามารถบำบัดสิ่งปฏิกูลให้ปลอดภัยก่อนที่จะปล่อยสู่สิ่งแวดล้อม และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นทุกระดับสามารถดำเนินการได้ โดยใช้การบำบัดสิ่งปฏิกูลแบบบ่อทรายกรอง