การพยาบาลผู้ป่วยภาวะหัวใจเต้นเร็วผิดปกติชนิด AVNRT ที่ได้รับการระงับความรู้สึก ในการรักษาด้วยการจี้ไฟฟ้าหัวใจด้วยคลื่นความถี่วิทยุ : กรณีศึกษาเปรียบเทียบ 2 ราย
คำสำคัญ:
ภาวะหัวใจเต้นเร็วผิดปกติชนิด AVNRT, การจี้ไฟฟ้าหัวใจด้วยคลื่นวิทยุความถี่สูง, การระงับความรู้สึกบทคัดย่อ
ภาวะหัวใจเต้นเร็วผิดจังหวะเป็นภาวะฉุกเฉินที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิต การรักษาด้วยการจี้ไฟฟ้าหัวใจด้วยคลื่นความถี่วิทยุ (Radiofrequency ablation) ให้ผลดีแต่มีโอกาสเกิดภาวะแทรกซ้อนที่รุนแรงได้ การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบการพยาบาลผู้ป่วยภาวะหัวใจเต้นเร็วผิดปกติชนิด AVNRT ที่ได้รับการระงับความรู้สึกในการรักษา
ด้วยการจี้ไฟฟ้าหัวใจ จำนวน 2 ราย
รูปแบบการศึกษา: ศึกษาเปรียบเทียบกรณีศึกษา 2 ราย แบบเฉพาะเจาะจง ณ โรงพยาบาลสกลนครระหว่างเดือนสิงหาคม–ตุลาคม 2566 เครื่องมือที่ใช้ได้แก่ แบบบันทึกข้อมูลจากเวชระเบียน นำมาวิเคราะห์ข้อวินิจฉัยทางการพยาบาลโดยประยุกต์ใช้ทฤษฎีการพยาบาลของโอเรม เพื่อวางแผนและประเมินผลลัพธ์ทางการพยาบาล
ผลการศึกษา กรณีศึกษาทั้ง 2 รายมีความแตกต่างทั้งด้านอายุ และปัจจัยเสี่ยงของการเกิดโรคที่แตกต่างกัน ได้รับการรักษาเบื้องต้นจนอาการคงที่ และได้รับการส่งต่อเพื่อรับการรักษาด้วยการจี้ไฟฟ้าหัวใจด้วยคลื่นความถี่วิทยุ
กรณีศึกษาที่ 1 ไม่พบ ภาวะแทรกซ้อนขณะให้การรักษา
กรณีศึกษาที่ 2 เกิดภาวะแทรกซ้อนขณะจี้ไฟฟ้าหัวใจคือหัวใจเต้นเร็วผิด จังหวะชนิด Atrial fibrillation ได้รับการแก้ไขภาวะแทรกซ้อนและทำหัตถการต่อจนสำเร็จตามแผนการรักษา ไม่มีภาวะแทรกซ้อนจากการให้ยาระงับความรู้สึก ผู้ป่วยปลอดภัยได้รับการพยาบาลครอบคลุมตั้งแต่ ระยะก่อนทำหัตถการ ขณะทำหัตถการ และหลังทำหัตถการ ตลอดจนการการวางแผนจำหน่าย
สรุป วิสัญญีพยาบาลมีบทบาทสำคัญในการช่วยให้การระงับความรู้สึก เฝ้าระวังภาวะแทรกซ้อนทั้งจากกการระงับความรู้สึกและจากการทำหัตถการ จึงต้องมีองค์ความรู้เกี่ยวกับโรคและแนวทางการรักษาและนำข้อมูลของผู้ป่วยมา วางแผนการพยาบาลได้อย่างครอบคลุมทุกระยะ เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับการรักษาได้อย่างปลอดภัยและมีประสิทธิภาพ
เอกสารอ้างอิง
โรงพยาบาลศิริราช ปิยมหาราชการุณย์. การรักษาโรคหัวใจเต้นผิดจังหวะด้วยไฟฟ้าคลื่นความถี่สูงผ่านสายสวน [อินเทอร์เน็ต]. 2563 [สืบค้นเมื่อ 10 ธ.ค. 2566]. เข้าถึงได้จาก: https://www.siphhospital.com/th/news/article/share/cardiac-arrhythmias
พัชรี ภาวศุทธิกุล. “จี้หัวใจ” รักษาหัวใจเต้นผิดจังหวะด้วยคลื่นเสียงความถี่สูง [อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 10 ธ.ค. 2566]. เข้าถึงได้จาก: https://www.nakornthon.com/article/detail/จี้หัวใจ-รักษาหัวใจเต้นผิดจังหวะด้วยคลื่นเสียงความถี่สูง
โรงพยาบาลสกลนคร. สถิติผู้ป่วยงานการพยาบาลวิสัญญี โรงพยาบาลสกลนคร จังหวัดสกลนคร ปี พ.ศ. 2561-2566. สกลนคร: งานการพยาบาลวิสัญญี โรงพยาบาลสกลนคร; 2566.
ภูริพงศ์ ทรงอาจ. การระงับความรู้สึกนอกห้องผ่าตัด Nonoperating Room Anesthesia (NORA). ใน: อรลักษณ์ รอดอนันต์, เบญจรัตน์ หยกอุบล, นรุตน์ เรือนอนุกูล, งามจิตร์ ภัทรวิทย์, บรรณาธิการ. ตำราฟื้นฟูวิชาการ วิสัญญีมีภูมิหรือยัง. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: ราชวิทยาลัยวิสัญญีแพทย์แห่งประเทศไทย; 2565. หน้า 217-27.
Liuba I, Jonsson A, Safstrom K, Walfridsson H. Gender-related differences in patients with atrioventricular nodal reentry tachycardia. Am J Cardiol. 2006;97(3):384-8.
อนุชา ไทยวงษ์, มลฤดี แสนจันทร์, วรรณชาติ ตาเลิศ, ศักดา สมพร้อม, รุ่งทิวา แปงใจ. ภาวะหัวใจห้องบนเต้นเร็วผิดปกติ: บทบาทพยาบาลในการประเมินและการดูแล. วารสารโรงพยาบาลมหาสารคาม. 2561;15(2):182-92.
Bils L, Levi M, Essebag V. Diagnosis and management of supraventricular tachycardias. CMAJ. 2016;188(17-18):E466-E73.
สุนีย์ ศรีสว่าง, จตุพงษ์ พันธ์วิไล, ศักดิ์ระพี ชัยอินทรีอาจ. อุบัติการณ์การเกิดภาวะแทรกซ้อนทางวิสัญญี โรงพยาบาลประสาทเชียงใหม่. วารสารกรมการแพทย์. 2561;43(1):107-12.
รัชนี ผิวผ่อง. การพยาบาลผู้ป่วยผู้ใหญ่แบบองค์รวมที่มีภาวะสุขภาพเบี่ยงเบนเกี่ยวกับหัวใจและหลอดเลือด [เอกสารประกอบการสอน]. บุรีรัมย์: คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์; 2564.
Orem DE, Taylor SG, Renpenning KM. Nursing: Concepts of practice. 6th ed. St. Louis: Mosby; 2001.
