การพัฒนากระบวนการดูแลผู้ป่วยจิตเวชใช้สารเสพติดและญาติผู้ดูแล อำเภอนามน จังหวัดกาฬสินธุ์

บทคัดย่อ

     การวิจัยนี้การวิจัยและพัฒนา (Research and Development)นี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสถานการณ์ ผู้ป่วยจิตเวชใช้สารเสพติด และญาติผู้ดูแล อำเภอนามน จังหวัดกาฬสินธุ์ และผลของการพัฒนากระบวนการดูแลผู้ป่วยจิตเวชใช้สารเสพติดและญาติผู้ดูแล อำเภอนามน จังหวัดกาฬสินธุ์ เป็นการวิจัยและพัฒนา (Research and Development)  มีระยะเวลาในการศึกษา ระหว่าง เดือน มีนาคม 2565 – มิถุนายน 2565 รวม 4 เดือน กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ กลุ่มผู้ป่วยจิตเวชใช้สารเสพติด และ กลุ่มญาติผู้ดูแล กลุ่มละ 47 คน รวม 94 คน โดยการสุ่มแบบเจาะจง เก็บข้อมูลจากการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ กระบวนการกลุ่ม และแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน Dependent t – test และ Independent t – test

     ผลการศึกษา พบว่า 1) ความแตกต่างของระดับภาวะซึมเศร้าก่อนพัฒนารูปแบบ (มีนาคม 2565) และภายหลังการพัฒนารูปแบบอย่างต่อเนื่อง (มิถุนายน 2565) หลังพัฒนารูปแบบการดูแล ภาวะซึมเศร้าในระดับน้อย ลดลง เป็นไม่มีภาวะซึมเศร้า คะแนนเฉลี่ยลดลงจาก 8.9 คะแนน เป็น 4.1 คะแนน ตามลำดับ เมื่อทดสอบความแตกต่างของคะแนนเฉลี่ย พบว่ามีความแตกต่างก่อนและหลังดำเนินมาตรการอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05, t = 4.0)

     2) ความแตกต่างของระดับภาวะฆ่าตัวตายก่อนพัฒนารูปแบบ (มีนาคม 2565) และภายหลังการพัฒนารูปแบบอย่างต่อเนื่อง (มิถุนายน 2565) หลังดำเนินมาตรการภาวะฆ่าตัวตายลดลง จากระดับน้อยเป็นไม่มีภาวะฆ่าตัวตาย คะแนนเฉลี่ยลดลงจาก 1.8 คะแนน เป็น 0.04 คะแนน ตามลำดับ เมื่อทดสอบความแตกต่างของคะแนนเฉลี่ย มีความแตกต่างก่อนและหลังดำเนินมาตรการอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05, t = 4.2)

     3) ความแตกต่างของระดับภาวะซึมเศร้าและการฆ่าตัวตายภายหลังการพัฒนารูปแบบ (มิถุนายน 2565) ระหว่างกลุ่มผู้ป่วยจิตเวชใช้สารเสพติดและญาติผู้ดูแลผู้ป่วย ระดับภาวะซึมเศร้า มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05, t = 2.9)  ในขณะที่ ระดับภาวะฆ่าตัวตายไม่แตกต่างกัน