ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมป้องกันการตั้งครรภ์ในวัยรุ่นโรงเรียนมัธยมศึกษา จังหวัดตรัง

บทคัดย่อ

     การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจแบบตัดขวาง (Survey research by Cross–Sectional Study) มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการป้องกันการตั้งครรภ์ในวัยรุ่น และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล ปัจจัยภายใน และปัจจัยภายนอก ตัวบุคคลกับพฤติกรรมการป้องกันการตั้งครรภ์ในวัยรุ่น โรงเรียนมัธยมศึกษา จังหวัดตรัง กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 จำนวน 254 คน เครื่องมือที่ใช้คือแบบสอบถามออนไลน์ ประกอบด้วยข้อมูลส่วนบุคคล ปัจจัยภายในและภายนอก และพฤติกรรมการป้องกันการตั้งครรภ์ ตรวจสอบความเที่ยงตรง เชิงเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิได้ค่า IOC 0.87 ความเชื่อมั่นของแบบทดสอบความรู้โดยวิธี KR-20 เท่ากับ 0.78 แบบสอบถามทัศนคติมีค่า Cronbach’s alpha เท่ากับ 0.89 และแบบสอบถามพฤติกรรมเท่ากับ 0.77 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสหสัมพันธ์เพียร์สัน

     ผลการวิจัยพบว่า ความรู้เรื่องการคุมกำเนิด ความเพียงพอของรายได้ แรงสนับสนุนจากครอบครัว เพื่อน และครู การรับรู้ความสามารถในการป้องกันตนเอง และการรับรู้ความรุนแรงของการตั้งครรภ์ในวัยรุ่น มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรม การป้องกันการตั้งครรภ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ 0.01 ส่วนอายุและความสัมพันธ์กับบุคคลในครอบครัวไม่มีความสัมพันธ์ อย่างมีนัยสำคัญ ผลการศึกษานี้สามารถนำไปใช้พัฒนาแผนงานและรูปแบบการสร้างความรอบรู้ เพื่อส่งเสริมพฤติกรรมการป้องกันการตั้งครรภ์ในวัยรุ่นจังหวัดตรังต่อไป