ผลของโปรแกรมการประยุกต์ใช้ทฤษฎีแรงจูงใจเพื่อป้องกันโรคต่อพฤติกรรมการป้องกันโรคเอดส์ของกลุ่มชายรักชาย โรงพยาบาลปทุมธานี จังหวัดปทุมธานี

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการประยุกต์ใช้ทฤษฎีแรงจูงใจเพื่อป้องกันโรคต่อพฤติกรรมการป้องกันโรคเอดส์ของกลุ่มชายรักชาย โรงพยาบาลปทุมธานี จังหวัดปทุมธานี กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ กลุ่มชายรักชาย ปทุมธานี ขึ้นทะเบียนรับยาป้องกันการติดเชื้อโรคเอดส์ก่อนสัมผัสเชื้อโรคเอดส์ โรงพยาบาลปทุมธานี จังหวัดปทุมธานี จำนวน 60 คน คือชายรักชายกลุ่มทดลองมีทั้งหมด 30 คน และชายรักชายกลุ่มควบคุม จำนวน 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนาและวิเคราะห์ด้วยการใช้สถิติการทดสอบแบบ pair t -test และการทดสอบแบบอิสระ (Independent t-test) ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .05

ผลการวิจัย  พบว่า 1) ก่อนการทดลอง ผู้ดูแลกลุ่มทดลอง มีระดับคะแนนเฉลี่ยการรับรู้พลังอำนาจของผู้ดูแลคือความรู้เรื่องการดูแลผู้ป่วยติดเตียงที่มีแผลกดทับ โดยรวม อยู่ในระดับปานกลาง (Mean= 9.13, S.D =1.63) แต่หลังการทดลองมีระดับคะแนนเฉลี่ยการรับรู้พลังอำนาจของผู้ดูแลคือความรู้เรื่องการดูแลผู้ป่วยติดเตียงที่มีแผลกดทับโดยรวม อยู่ในระดับสูง (Mean= 11.83, S.D =1.80) ซึ่งเพิ่มขึ้นจากก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05), 2) หลังการทดลอง กลุ่มชายรักชาย กลุ่มทดลอง มีระดับคะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมการป้องกันโรคเอดส์ โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง (Mean = 2.58 S.D = .54) ซึ่งสูงกว่ากลุ่มควบคุมที่มีระดับคะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมการป้องกันโรคเอดส์ โดยรวม อยู่ในระดับปานกลาง (Mean= 2.20 S.D =.46) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05