การพัฒนาระบบการป้องกันและควบคุมการแพร่กระจายเชื้อดื้อยาควบคุมพิเศษ โรงพยาบาลศรีสังวรสุโขทัย

ผู้แต่ง

  • บุญญรัตน์ รัตนประภา โรงพยาบาลศรีสังวรสุโขทัย จังหวัดสุโขทัย

คำสำคัญ:

ระบบการป้องกันและควบคุมการแพร่กระจายเชื้อ, เชื้อดื้อยาควบคุมพิเศษ

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงปฏิบัติการ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาระบบการป้องกันและควบคุมการแพร่กระจายเชื้อดื้อยาควบคุมพิเศษและศึกษาผลการพัฒนา กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยที่ตรวจพบเชื้อดื้อยาควบคุมพิเศษ จำนวน 30 ราย และพยาบาลที่ปฏิบัติงานในหอผู้ป่วยในที่ให้การพยาบาลผู้ป่วยที่ตรวจพบเชื้อ จำนวน 56 ราย ระหว่าง 16 พฤษภาคม 2561 ถึง 31พฤษภาคม 2562 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แนวปฏิบัติการป้องกันและควบคุมการแพร่กระจาย เชื้อดื้อยาควบคุมพิเศษ แบบบันทึกข้อมูลผู้ป่วย แบบติดตามการปฏิบัติ และแบบสอบถามความคิดเห็นของพยาบาลต่อระบบที่พัฒนาขึ้น วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ chi square test , fisher exact test และIndependent t test เปรียบเทียบอุบัติการณ์การติดเชื้อด้วยสถิติ Incidence rate differences

ผลการวิจัยพบว่า แนวปฏิบัติการป้องกันการติดเชื้อฯ ประกอบด้วย1) การให้ความรู้ 2) แนวปฏิบัติครอบคลุมกิจกรรมการป้องกันการติดเชื้อที่สำคัญ ได้แก่ การสื่อสาร การจัดสถานที่แยก การป้องกันการติดเชื้อจากการสัมผัส การป้องกันการแพร่กระจายเชื้อจากอุปกรณ์และสิ่งแวดล้อม การลดปริมาณเชื้อบนร่างกาย การจำหน่ายผู้ป่วย 3) เครื่องมือสนับสนุน 4) การนิเทศโดยผู้ปฏิบัติมีส่วนร่วม ผลการพัฒนาอุบัติการณ์การติดเชื้อลดลงอย่าง มีนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.05) การปฏิบัติเพื่อป้องกันการติดเชื้อฯ ของพยาบาล คะแนนสูงขึ้นเกือบทุกกิจกรรม แต่เมื่อทดสอบความแตกต่างคะแนนเฉลี่ยรายด้านพบว่ามีเพียงการลดปริมาณเชื้อบนร่างกาย ที่คะแนนสูงขึ้นอย่าง มีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) คะแนนความพึงพอใจของพยาบาลอยู่ในระดับพึงพอใจมากทุกด้าน

เจ้าหน้าที่ควรใช้แนวปฏิบัติที่ครอบคลุมกิจกรรมการป้องกันการติดเชื้อที่สำคัญ ให้ผู้ปฏิบัติมีส่วนร่วม ใช้วิธีการที่หลากหลาย และมีการนิเทศติดตามอย่างสม่ำเสมอ

Downloads

Download data is not yet available.

References

กำธร มาลาธรรม, วีรวัฒน์ มโนสิทธิและคณะ. (2562). การป้องกันการติดเชื้อดื้อยาต้านจุลชีพในโรงพยาบาล. อักษรกราฟฟิคแอนด์ดีไซด์.

ชมรมป้องกันและควบคุมการติดเชื้อในโรงพยาบาล. (2557). แนวทางปฏิบัติการป้องกันและควบคุมเชื้อก่อโรคดื้อยา. สำนักงานพระพุทธศาสนา.

ประจวบ ทองเจริญ, วันชัย มุ้งตุ้ย และ อะเคื้อ อุณหเลขกะ. (2558). ผลการใช้กลวิธีหลากหลายต่อการปฏิบัติของบุคลากรสุขภาพในการป้องกันการติดเชื้อแบคทีเรียดื้อยาหลายขนาน. พยาบาลสาร, 42(1), 61-73. https://he02.tci-thaijo.org/index.php/cmunursing/article/view/34847/28947

ปิยะฉัตร วิเศษศิริ, อะเคื้อ อุณหเลขกะและนงเยาว์ เกษตร์ภิบาล. (2558). การพัฒนารูปแบบการส่งเสริมการปฏิบัติการป้องกันการติดเชื้อดื้อยาของบุคลากรโรงพยาบาลแผนกอายุรกรรม โรงพยาบาลระดับตติยภูมิ. 42(3), 119-134. https://he02.tci-thaijo.org/ index.php/cmunursing/article/view/43566/36005

ภานุมาศ ภูมาศ, ตวงรัตน์ โพธะ,วิษณุ ธรรมลิขิตกุล, อาทร ริ้วไพบูลย์, ภูษิต ประคองสาย และสุพล ลิ้มวัฒนานนท์. (2555). ผลกระทบด้านสุขภาพและเศรษฐศาสตร์จากการติดเชื้อดื้อยาต้านจุลชีพในประเทศไทย: การศึกษาเบื้องต้น. วารสารวิจัยระบบสาธารณสุข, 6(3), 352-360.

วิไลลักษณ์ วงศ์จุลชาติ. (2560). การใช้กลวิธีหลากหลายเพื่อส่งเสริมการปฏิบัติตามแนวทางป้องกันและควบคุมการแพร่กระจายเชื้อดื้อยา ในโรงพยาบาลวชิระภูเก็ต. วารสารวิชาการแพทย์เขต 11, 31(3), 441-456. https://he02.tci-thaijo.org/index.php/Reg11MedJ/article/view/170713/122713

วัลลภา ช่างเจรจา. (2560). ผลการพัฒนาแนวปฏิบัติต่ออัตราการติดเชื้อดื้อยาที่ต้องควบคุมเป็นกรณีพิเศษ โรงพยาบาลบึงกาฬ. https://www.bkh.moph.go.th

ศรีสังวรสุโขทัย. (2558-2561). รายงานผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการโรงพยาบาลศรีสังวรสุโขทัย. เอกสารไม่ได้ตีพิมพ์.

อนุชา อภิสารธนรักษ์. (2554). ตำราระบาดวิทยาและมาตรการควบคุมของเชื้อจุลชีพดื้อยาในโรงพยาบาล (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพเวชสาร

อะเคื้อ อุณหเลขกะ. (2561). แนวทางการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อดื้อยาในโรงพยาบาล (พิมพ์ครั้ง ที่ 4). มิ่งเมืองนวรัตน์.

CDC. (2017). Vancomycin resistant Enterococci (VRE). In healthcare setting. http://www.cdc.gov/HAI/organisms/vre.html.

Jane D. Siegel, Emily Rhinehart, Marguerite Jackson, Linda Chiarello. (2006). Management of multidrug resistant organism in healthcare setting, https://www.cdc.gov/infectioncontrol/pdf/guidelines/mdro-guidelines.pdf

Lewin. K. (1948). Action research and minority problem. Journal of Social Issues, 2(4), 34-46. https://doi.org/10.1111/j.1540-4560.1946.tb02295.x

National Center for Emerging and Zoonotic infection disease. (2012). Facility guidance for control of carbapenem resistant Enterobacteriaceae (CRE). http://www.cdc.gov/hai/pdfs/cre/CRE-guidance-508.pdf.

Wayne W.D. (1995). Biostatistics: A foundation of analysis in the health science. Biometrical Journal, 37(6), 744. https://doi.org/10.1002/bimj.4710370610

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2023-04-04