ความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของนักเรียนผู้ช่วยพยาบาลโรงเรียนบริบาลในเชียงราย

บทคัดย่อ

       การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยเชิงสำรวจภาคตัดขวางเพื่อศึกษาการศึกษาความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของนักเรียนผู้ช่วยพยาบาลโรงเรียนบริบาล ในจังหวัดเชียงราย    กลุ่มตัวอย่างคือนักเรียนบริบาลที่มีอายุ18 ปีขึ้นไปจำนวน180คน ซึ่งได้จากการสุ่มตัวอย่าง    แบบแบ่งชั้นภูมิ เก็บข้อมูลโดยการตอบแบบสอบถามด้วยตนเอง                              ระหว่างวันที่ 10 พฤศจิกายน 2562 ถึงวันที่ 24 พฤศจิกายน 2562 วิเคราะห์ข้อมูลโดย      ใช้ความถี่  ร้อยละ  ค่าเฉลี่ย  ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน   สถิติสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของ  เพียร์สันและการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบมีขั้นตอน                                                                 ผลการศึกษา  พบว่า นักเรียนผู้ช่วยพยาบาลร้อยละ  40.0 มีการรับรู้คุณค่าในตน     เองอยู่ในระดับต่ำ  ร้อยละ 36.1  การรับรู้คุณค่าในตนเองในระดับสูงและ ร้อยละ  23.9   การรับรู้คุณค่าในตนเองในระดับปานกลางมีทัศนคติต่อการรับรู้คุณค่าตนเองในระดับดี    ร้อยละ 26.7 ปัจจัยที่มีอิทธิพลและสามารถคาดทำนายความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของนักเรียนผู้ช่วยพยาบาลได้แก่ การรับรู้คุณค่าในตนเอง ทัศนคติต่อการรับรู้คุณค่าตนเอง      (p–value < 0.05)ซึ่งปัจจัยเหล่านี้สามารถร่วมทำนายความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของนักเรียนผู้ช่วยพยาบาลโรงเรียนบริบาลในจังหวัดเชียงราย ได้ร้อยละ 5  และปัจจัยด้าน   การรับรู้คุณค่าในตนเองสามารถร่วมทำนายได้สูงสุด                                                                   ผลการวิจัยนี้มีข้อเสนอแนะให้โรงเรียนริบาล ควรวางแผนในการการรับรู้คุณค่าในตนเองให้เหมาะสมมากขึ้น   โดยเน้นการส่งเสริมการรับรู้เกี่ยวกับตนเองทัศนคติต่อการ    รับรู้คุณค่าตนเองและปรับทัศนคติของนักเรียนผู้ช่วยพยาบาลให้ดี