Effects of preschool parenting program on knowledge and caring skills of parent for promoting development and emotional quotient of early childhood in Banphaeng District,Nakhonphanom Province.
Keywords:
Preschool parenting program on knowledge and caring skills of parent, Early childhood, Development Emotional intelligenceAbstract
The purpose of this quasi-experimental research was to study the effects of positive family participation promotion and development promotion programs on the knowledge and skills of parents in promoting development and intelligence early childhood emotional. The sample group consisted of 60 parents and parents of early childhood children, 30 were the experimental group, 30 were the control group by cluster random sampling. The research tools used to conduct the experiment were a developmental promotion and positive discipline program with family involvement It is a program developed by the Ratchanakarin Institute of Child Development. The program consists of 4 activities, each time 1:30–2 hours apart, each time 2 weeks apart, according to the activity pattern as follows Activity 1) Build bond, Activity 2) Build Discipline, Activity 3) Creating Talented Children 1, Activity 4) Creating Talented Children 2.
The research tools used for data collection were the Early Childhood Skills Assessment for Promotion of Development and Emotional Intelligence and the Emotional Intelligence Assessment for Early Childhood Ages 3-5 Years Parents Edition. A total of 8 weeks were performed, while the control group was treated with the existing model. Data were analyzed using descriptive statistics, independent t test statistics and Paired t-test statistics.
The results of the research revealed that the skills and knowledge scores of parents after receiving the program higher than before receiving the program It was statistically significant (p<.05) and the level of skill and knowledge scores of parents, parents, experimental groups was higher than the control group. with statistical significance (p<.05)
References
นิตยา คชภักดี.(2536).ขั้นตอนการพัฒนาของเด็กปฐมวัยตั้งแต่ปฏิสนธิ - 5 ปี [อินเตอร์เน็ต].2566[สืบค้นเมื่อ 30 ส.ค.66]. เข้าถึงจาก:
Nelson. C.A.(2000).The neurobiological bases of early intervention. ใน Handbook of early childhood intervention.Cambridge University Press, 2,204-227.
Heckman,J.,Savelyev, P.(2013). Understanding the mechanisms through which an influential early.in American Economic Review.103(6),2052-2086.
องค์การยูนิเซฟ. (2562).ช่องว่างและความเหลื่อมล้ำ: ผลการสำรวจสถานการณ์เด็กและสตรีในประเทศไทย พ.ศ 2562. กรุงเทพฯ: องค์การยูนิเซฟ ประเทศไทย.
กรมอนามัย กลุ่มสนับสนุนวิชาการและการวิจัย สำนักส่งเสริมสุขภาพ.(2560).รายงานการศึกษาปัจจัยที่กระทบต่อพัฒนาการเด็ก เด็กปฐมวัยไทย ครั้งที่ 6 พ.ศ.2560.กรมอนามัย.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.(2564). แผนพัฒนาเด็กปฐมวัย พ.ศ. 2564-2570.กรุงเทพฯ: บริษัทพริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข. (2565) [อินเตอร์เน็ต].2566 [สืบค้นเมื่อ 29 ส.ค.66].เข้าถึงจาก: https://kb.hsri.or.th/dspace/handle/11228/5505src=%2Fdspace%2Fhandle%2F11228%2F1%2Fdiscover%3Frpp%3D10%26etal%3D0%26group_by%3Dnone%26page%3D401%26locale-attribute%3Dth&offset=8&locale-attribute=th.
มุจลินท์ กลิ่นหวล,สิรินทร์ ลัดดากลม บุญเชิดชู. (2559). กิจกรรมทัศนศึกษาเพื่อส่งเสริมสมรรถนะการเรียนรู้ของเด็กปฐมวัย ในศตวรรษที่21.วารสารอิเล็กทรอนิกส์มหาวิทยาลัยศิลปากร, 9(3), 1550-1562.
Health Data Center : HDC กระทรวงสาธารณสุข. (2566). [อินเตอร์เน็ต].2566 [สืบค้นเมื่อ 25 ส.ค. 66]. เข้าถึงจาก:
สำนักงานสาธารณสุขนครพนม. (2566). ระบบติดตามพัฒนาการเด็ก.[อินเตอร์เน็ต].2566 [สืบค้นเมื่อ 25 ส.ค. 66]. เข้าถึงจาก: https://datacenter-npm.moph.go.th/dspm/login.
อดิศร์สุดา เฟื่องฟู ธันยพร เมฆรุ่งจรัส.(2561). ปัจจัยที่กระทบต่อพัฒนาการเด็ก. กรุงเทพฯ: พี.เอ.ลีฟวิ่งจำกัด.
บุษบา อรรถาวีร์ บำเพ็ญ พงศ์เพชรดิถ. (January-June 2020). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพัฒนาการเด็กปฐมวัยไทย: ศูนย์อนามัยที่ 5. Kuakarun Journal of Nursing, 27(1), 59-70.
คณะ จินตนา พัฒนพงศ์ธร. (2561).รายงานการศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อพัฒนาการเด็กปฐมวัยไทย. กลุ่มสนับสนุนวิชาการและการวิจัย สำนักส่งเสริมสุขภาพ กรมอนามัย.
ปุญญพัฒน์ ไชยเมล์,สมเกียรติยศ วรเดช หนึ่งฤทัย เกื้อเอียด.(2561).สถานการณ์และปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพัฒนาการของเด็กไทยอายุต่ำกว่า 5 ปี:การทบทวนวรรณกรรม.วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 5(1), 281-296.
รายงานข้อมูลการทบทวนและวิเคราะห์ข้อมูลสถานการณ์พัฒนาการเด็กปฐมวัยระดับประเทศ. (2561).[อินเตอร์เน็ต].2561 [สืบค้นเมื่อ 25 ส.ค. 66]. เข้าถึงจาก: https://dopah.anamai.moph.go.th/web-upload/8x6b2a6a0c1fbe85a9c274e6419fdd6071/tinymce/ KPI2565/10/107/11711.pd.
จินตนา พัฒนพงศ์ธร,ปราณี พงษ์จินดา อาริสรา ทองเหม. (2563). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพัฒนาการเด็กปฐมวัย :กรณีพื้นที่โครงการพัฒนาเพื่อความมั่นคงในพื้นที่ชายแดนอันเนื่องมาจากพระราชดำริ เขตกองทัพภาคที่ 3. สำนักส่งเสริมสุขภาพ กรมอนามัย.
วิชัย เอกพลากร. (2552).รายงานการสำรวจสุขภาพประชาชนไทย โดยการตรวจร่างกายครั้งที่ 4 พ.ศ.2551-2552 สุขภาพเด็ก.นนทบุรี: สำนักงานสำรวจสุขภาพประชาชนไทย สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข.
วีระศักดิ์ ชลไชยะ. (2561). ผลของสื่ออิเล็กทรอนิกส์ผ่านจอต่อเด็กและวัยรุ่น ; Effects of Electronic Screen Media on Children and Adolescents. นนทบุรี: บียอนด์ เอ็นเทอร์ไพรซ์ จำกัด.
ปุญญพัฒน์ ไชยเมล์,สมเกียรติยศ วรเดช จักรินทร์ ปริมานนท์. (2661). ภาวะโภชนาการและปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อภาวะโภชนาการในเด็กอายุต่ำกว่า 5 ปี: การทบทวนวรรณกรรม.วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 5(1), 329-342.
จารุวรรณ ชุปวา สุรีย์ ธรรมิกบวร. (2562). ความรู้สำคัญเพื่อครอบครัวอบอุ่น.อุบลราชธานี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.
รุจิรา มณีชม ธนาพูน วงค์ษา. (2561). เทคนิคการเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยเพื่อเสริมสร้างทักษะชีวิตยุคสังคมดิจิตอล. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 14(1),102-112.
คู่มือโปรแกรมการส่งเสริมพัฒนาการและสร้างวินัยเชิงบวก โดยครอบครัวมีส่วนร่วม Preschool Parenting Program: Triple-P.(2563).เชียงใหม่:บริษัท สยามพิมพ์นานา จำกัด.
วิชาภรณ์ คันทะมูล,ระบอบ เนตรทิพย์ จุฬาลักษณ์ ยะวิญชาญ. (2562). ประสิทธิผลของโปรแกรมพัฒนาความฉลาดทางอารมณ์และเสริมสร้างวินัยเชิงบวกในเด็กปฐมวัยโดยครอบครัวมีส่วนร่วม อําเภอปัวจังหวัดน่าน. วารสารวิชาการสุขภาพภาคเหนือ, 6(1), 70-85.
ศริญทิพย์ ชาลีเครือ ลักษณา สกุลทอง.(2565). การพัฒนาโปรแกรมTriple P เพื่อกระตุ้นพัฒนาการ เด็กปฐมวัยเขตสุขภาพที่ 7. วารสารศูนย์อนามัยที่ 7 ขอนแก่น., 14(1), 97-110.
