Effects of risk management program for falling among elderly in Tungtago Hospital, Chumphon Province
Keywords:
Risk Management Program, Falling, ElderlyAbstract
This quasi-experimental research aimed to study effects of risk management program for falling among elderly in Tungtago Hospital, Chumphon Province. Between January to March 2024, sample group consisted of 52 elderly people aged 60 years and over. Research instrument was questionnaires, including physical fitness, fear of falling, balance ability, and fall prevention behavior. Data were analyzed using Descriptive statistics and Paired t-test.
Results: found that risk management program for falling among elderly, in 8 weeks: Week 1: clarifying activities; Week 2: risk management; Week 3: exercise methods; Weeks 4-6: exercise training; Week 7: improving environment; Week 8: evaluate. Health status of the elderly found that after receiving program, elderly's overall fitness increased at statistically significant (t= -8.231, df =51, p<0.001). There was significantly greater increase in balance ability (t= -7.524, df =51, p<0.001), significantly increased fall prevention behavior (t=-8.363, df =51, p<0.001), statistically significant reduction in fear (t= 6.651, df =52, p<0.001), and had no falls, increasing from 36.5% to 63.5%.
References
WHO. Thailand’s leadership and innovations towards healthy ageing. [Internet]. 2023. [Cited 2023 June 2]. Available from: https://www.who.int/thailand
Odasso MM, van der Velde N, Martin FC, Petrovic M, Tan MP, Ryg J, et al. World guidelines for falls prevention and management for older adults: a global initiative. [Internet]. 2022. [Cited 2023 May 2]. Available from: https://academic.oup.com/ageing/article/51/9/afac205/6730755
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. บทความเรื่อง สังคมผู้สูงอายุ : นัยต่อการพัฒนาเศรษฐกิจ. [อินเตอร์เน็ต]. 2560. [เข้าถึงเมื่อ 17 ตุลาคม 2566]. เข้าถึงจาก http://www.stou.ac.th/stouonline/lom/data/sec/Lom 12/05-01.html.
สำนักระบาดวิทยา. สรุปรายงานการเฝ้าระวังโรค ประจำปี 2560. กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. [อินเตอร์เน็ต]. 2560. [เข้าถึงเมื่อ 17 ตุลาคม 2566]. เข้าถึงจาก http://www.boe.moph.go.th/Annual
นิพา ศรีช้าง, วิตรา ก๋าวี. รายงานการพยากรณ์การพลัดตกหกล้ม ของผู้สูงอายุ (อายุ 60 ปีขึ้นไป) ในประเทศไทย ปี พ.ศ. 2560 – 2564. สำนักโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. [อินเตอร์เน็ต]. 2564. [เข้าถึงเมื่อ 17 ตุลาคม 2566]. เข้าถึงจาก http://www.thaincd.com
กองป้องกันการบาดเจ็บ กรมควบคุมโรค. รายงานสรุปผลการประเมินความรอบรู้การป้องกันการพลัดตกหกล้มของผู้สูงอายุ ปีงบประมาณ 2566. [อินเตอร์เน็ต]. 2566. [เข้าถึงเมื่อ 17 ตุลาคม 2566]. เข้าถึงจากhttps://ddc.moph.go.th/uploads/files/37140202309190758
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. การสำรวจประชากรสูงอายุในประเทศไทย พ.ศ.2564. นนทบุรี: กองสถิติพยากรณ์ สำนักงานสถิติแห่งชาติ, 2565.
สถาบันเวชศาสตร์สมเด็จพระสังฆราชญาณสังวรเพื่อผู้สูงอายุ. แนวทางเวชปฏิบัติการป้องกันและประเมินภาวะหกล้มในผู้สูงอายุ. [อินเตอร์เน็ต]. 2562. [เข้าถึงเมื่อ 17 ตุลาคม 2566]. เข้าถึงจาก: http://agingthai.dms.go.th/agingthai
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดชุมพร. ข้อมูลจาก HDC จังหวัดชุมพร. [อินเตอร์เน็ต]. 2566. [เข้าถึงเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2566]. เข้าถึงจาก: http://www.cmpo.moph.go.th/cmpo
Rosenstock IM. Historical origins of the health belief model. Health Education Monographs 1974; 2: 328-35.
Bandura. Self-efficacy: The exercise of control. New York: W.H. Freeman and Company, 1997.
อรุณ จิรวัฒน์กุล. สถิติในงานวิจัย เลือกใช้อย่างไรให้เหมาะสม. กรุงเทพฯ: วิทยพัฒน์, 2557.
จรัญญา ส่งเสริม. ผลของโปรแกรมป้องกันการพลัดตกหกล้มของผู้สูงอายุในชุมชน. วารสารโรงพยาบาลนครพนม 2564; 8(1): 73-83.
Likert R. "The Method of Constructing an Attitude Scale," Reading in Attitude Theory and Measurement. edited by Martin Fishbein. New York: John Wiley & Son, 1967.
Best JW. Research in Education. New Jersey: Prentice hall Inc., 1977.
ทิวาพร ทวีวรรณกิจ, สุกัลยา อมตฉายา, พรรณี ปึงสุวรรณ, ลักขณา มาทอ. การทรงตัว การล้ม และคุณภาพชีวิตในผู้สูงอายุที่เคลื่อนไหวและไม่เคลื่อนไหวร่างกายเป็นประจำ. วารสารเทคนิคการแพทย์และกายภาพบำบัด 2553; 22(3): 271-79.
กาญจนา พิบูลย์. โครงการวิจัยเรื่อง ประสิทธิผลของโปรแกรมป้องกันการหกล้มแบบสหปัจจัยในผู้สูงอายุที่อาศัยในชุมชน. คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 2562.
ปริศนา รถสีดา. การป้องกันการหกล้มของผู้สูงอายุในชุมชน: บทบาทพยาบาลกับการดูแลสุขภาพที่บ้าน. วารสารพยาบาลสภากาชาดไทย 2561; 11(2): 15-25.
ญาดานุช บุญญรัตน์. การป้องกันการหกล้มสำหรับผู้สูงอายุในชุมชน โดยมีผู้รับบริการเป็นศูนย์กลาง. ลำปางเวชสาร 2561; 39(1): 41-43.
จิรพัฒน์ นาวารัตน์, มูรณีย์ ดารามัน, วันวิสาข์ สุตระ, จุฬาลักษณ์ จิตรสว่าง, อรพรรณ มีเงิน. ค่าจุดตัดความเร็วในการเดินสำหรับทำนายการกลัวการหกล้มในผู้สูงอายุ. วารสารมหาวิทยาลัยทักษิณ 2561; 21(3): 317-24.
Emerson PN. Fall-Risk Assessment and Intervention to Reduce Fall-related Injuries and Hospitalization among Older Adults. The Journal for Nurse Practitioners. 2023; 19(1): 104397. doi:10.1016/j.nurpra.2022.07.005
ธีรภัทร อัตวินิจตระการ, ชวนนท์ อิ่มอาบ. ประสิทธิผลของโปรแกรมการเตรียมความพร้อมและป้องกันการหกล้มในผู้สูงอายุ. วารสารแพทย์เขต 4-5, 2562; 38(4): 288-98.
มานิตา รักศรี, นารีรัตน์ จิตรมนตรี, เสาวลักษณ์ จิรธรรมคุณ. ผลของโปรแกรมการปรับความเชื่อด้านสุขภาพต่อพฤติกรรม ป้องกันการหกล้มของผู้ป่วยสูงอายุในโรงพยาบาล. วารสารพยาบาลสภากาชาดไทย 2562; 12(2): 134-50.
Karpusenko T, Alfonsi M, Cirino NT de O, et al. Factors associated with unrecovered falls among older adults. Geriatric Nursing. 2023; 51: 323-29.
