Development of Health literacy and health behavior of village health volunteers (VHVs) regarding communicable and non-communicable diseases in Ban Muang Subdistrict, Ban Dung District, Udon Thani Province
Keywords:
Public Health Volunteers, Health LiteracyAbstract
The purpose of this Quasi Experimental Research: A single-group study measuring results before and after One Group Pretest-Posttest Design to evaluate the health literacy and health behavioral development model of communicable and non-communicable diseases among village health volunteers. In Ban Muang Subdistrict, Ban Dung District, Udonthani Province.The sample was public health volunteers. In Ban Dung District, Udonthani Province,82 people randomly selected a list of public health volunteers to represent the sample using a systematic randomization method. Conduct experiments by providing the target audience with educational activities and practical exercises, including 12 Weeks. Data were collected using questionnaires and data were analyzed using statistics of percentage, mean, standard deviation. Analyze the difference in values using the Independent Paired t-test, determining the statistical significance level at the level of 0.05.
The result of the study found that Female 56.10%, average age 55.87 years (Min=20 years,Max=84years,S.D.=10.8541)Marital status 80.50%,primary school education 37%. Occupation: Agriculture,75.60 percent,average income 7,148 baht/month(Min=1,200baht, Max=50,000 baht, S.D.= 6,881.16), average duration of being a village health volunteer is 19.82 years, with more than 30 years of being a village health volunteer, 30.49 percent (Min =1 year, Max=46 years, S.D.= 11.92) The overall level of health literacy is at a good level. (X=22.3,S.D=3.06) The overall level of health behavior is at a fair level. (X=6.41,S.D.=5.05) After participating in the model for developing health literacy and health behavior regarding communicable and non-communicable diseases of village health volunteers (VHVs), it was found that there was an average score of Health knowledge and the average score in health behavior was significantly better than before entering the program (p-value<0.05), except for smoking behavior.
References
รายงานข้อมูลของกองยุทธศาสตร์และแผนงาน สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข
กรมควบคุมโรค. 2562.รายงานสถานการณ์โรค NCDs เบาหวาน ความดันโลหิตสูง และปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้อง พ.ศ. 2562.
HDC.ข้อมูลเพื่อตอบสนอง Service Plan สาขาโรคไม่ติดต่อ (NCD DM,HT,CVD). เข้าถึงได้จาก:http://udn.hdc.moph.go.th/hdc/main/index.php ออนไลน์ 20 ธันวาคม 2566.
กองวัณโรค,2564. รายงานสถานการณ์และการเฝ้าระวังวัณโรคประเทศไทย ออนไลน์ www.tbthailand.org. ออนไลน์ 27 กุมภาพันธ์ 2566.
กองสุขศึกษา. รายงานผลการประเมินความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพ พ.ศ. 2565.กรุงเทพฯ.2565.
ขวัญเมือง แก้วดำเกิง, ดวงเนตร ธรรมกุล. การเสริมสร้างความรอบรู้ด้านสุขภาพในประชากรผู้สูงวัย.วารสารวิจัยทางวิทยาศาสตร์สุขภาพ 2558;9(2):1-8.
กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ. คู่มือ อสม. ยุคใหม่. กรุงเทพฯ: ชุมชนสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย; 2562.
Nutbeam D. The evolving concept of Health literacy. Soc Sci Med. 2008;67:2072-8.
นิสา ปัญญา.ความรอบรู้ด้านสุขภาพของ อสม. หมอประจำบ้าน เขตสุขภาพที่ 10. [อินเทอร์เน็ต]. [เข้าถึง เมื่อ 13ธันวาคม 2566]. เข้าถึงได้จาก: ความรอบรู้ด้านสุขภาพของ อสม. หมอประ.pdf (moph.go.th)
จุฑาภรณ์สว่างเมฆ.ปัจจัยที่มีผลต่อความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน(อสม) หมู่บ้านปรับเปลี่ยนพฤติกรรมต้นแบบจังหวัดกระบี่. วารสารอนามัยสิ่งแวดล้อมและสุขภาพชุมชน 2565;6(3):121-129
กัลยาณี ตันตรานนท์ อนนท์ วิสุทธิ์ธนานนท์ เดชา ทำดี.(2562). การพัฒนารูปแบบการดูแลสุขภาพชุมชน ตำบลท่าวังตาล อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ พยาบาลสาร 46 (4) 49-58
ประภัสสร งาแสงใส, ปดิรดา ศรีเสียน, สุวรรณา ภัทรเบญจพล. กรณีศึกษาความฉลาดทางสุขภาพของอาสาสมัครประจำหมู่บ้าน. ว.เภสัชศาสตร์อีสาน 2557;9:82-7.
วรรณรัตน์ รัตนวรางค์. วิทยา จันทร์ทา. ความฉลาดทางสุขภาพด้านพฤติกรรมการดูแลตนเองกับการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดของผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 จังหวัดชัยนาท. The Journal of Baromarajonani College of Nusing, Nakhonratchasima.2561;24(2):34-51.
เบญจวรรณ บัวชุ่ม.ความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) ตำบลป่างิ้ว อำเภอเวียงป่าเป้า จังหวัดเชียงราย.ารสารวิชาการกรมสนับสนุนบริการสุขภาพ.2563;16(3): 49-58.
จิตติยา ใจคาและคณะ.ความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพตามหลัก 3อ. 2ส. ของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน อาเภอบ้านโฮ่ง จังหวัดลาพูน. วารสารวิชาการสุขภาพภาคเหนือ 2564;8(2):1-24.
เบญจวรรณ ถนอมชยธวัช, รัถยานภิศ รัชตะวรรณ, บุุญประจักษ์์ จันทร์วิน. ปัจจัยที่่มีอิทธิพลต่่อพฤติกรรมการป้องกันตัวเองและสังคมจากโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019ในการปฏิบัติหน้าที่ของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ 2564; 6(12):360-75.
รัฐพล อินทรวิชัย,บรรจบ แสนสุุข,สวิณีย์ ทองแก้ว,ประเสริฐ ประสมรักษ์,กรกวรรษ ดารุนิกร.ผลการพัฒนาศักยภาพและบทบาทของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านด้านการป้องกันและควบคุมโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 จังหวัดยโสธร. วารสารสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 10 จังหวัดอุบลราชธานี 2566;21(1):23-36.
พิศมัย สุขอมรรัตน์,พิณญาดา อาภัยฤทธิ์. ประเมินผลการพัฒนาหมู่บ้านปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพตามนโยบายชุมชนสร้างสุข : “สุขกาย สุขใจ สุขเงิน” [อินเตอร์เน็ต]. 2566 [เข้าถึง เมื่อ 13ธันวาคม 2566]. เข้าถึงได้จาก:http://www.hed.go.th/linkHed/387

