Effects of motivational conversation program to support self-management in blood pressure control in uncontrolled hypertensive patients on health behavior and blood pressure level, Hypertension Clinic, Outpatient Department, Khao Wong Hospital.
Keywords:
Patients with uncontrolled hypertension, Motivational conversations, Self-management of health behaviorsAbstract
This research was a quasi-experimental research with a single group, measured before and after receiving the program (The One Group Pretest Posttest Design) to study the effects of a motivational conversation program to support self-management in controlling blood pressure in patients with uncontrolled hypertension on health behaviors and blood pressure levels. It was conducted between August and December 2024. The population was 30 patients with uncontrolled hypertension who received treatment at the Hypertension Clinic, Outpatient Department, Khao Wong Hospital. The instruments used consisted of a motivational conversation program to support self-management in controlling blood pressure in patients with uncontrolled hypertension. There were 4 conversations, each one month apart, through continuous self-management promotion activities for 13 weeks, motivational conversation records, self-management manual, self-management practice records for patients with uncontrolled hypertension, 2 educational videos, a standard digital mercury blood pressure monitor, motivational conversation records, health behavior questionnaires, and blood pressure level records before and after the program. The data were analyzed using descriptive statistics, percentages, means, and paired sample t-test.
The results of the study found that uncontrolled hypertensive patients who participated in the motivational conversation program to support self-management in controlling blood pressure in patients with uncontrolled hypertension had significantly higher mean health behavior scores before participating in the program (p<.01). It was also found that uncontrolled hypertensive patients who participated in the program had significantly lower blood pressure levels than before participating in the program (p<.05).
References
World Health organization. (2022). World health statistics 2018: monitoring health for the SDGs, sustainable development goals. Geneva: World Health Organization; 2022.
กองโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2565). ข้อมูลการสำรวจสุขภาพประชาชนไทย (NHES) ครั้งที่ 6.
ธาริณี พังจุนันท์ และนิตยา พันธุเวทย์. (2556). ประเด็นสารรณรงค์วันความดันโลหิตสูงโลก 2556. Retrieved 2024 May 23 from http://thaincd.com/document/file/news/announce -ment/_message % 20HT%2012%2004%2012_update.pdf
สมาคมความดันโลหิตสูงแห่งประเทศไทย (2558).ความหมายความดันโลหิตสูง (Hypertension).
โรงพยาบาลเขาวง. (2566). สถิติคลินิกความดันโลหิตสูง งานผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลเขาวง
อัญชลี เกาะอ้อม. (2560). ผลของโปรแกรมการสร้างแรงจูงใจร่วมกับการออกกำลังกายต่อความดันโลหิตของกลุ่มเสี่ยงโรคความดันโลหิตสูง. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Kanfer, F. H., & Gaelick-Buys, L. (1991). Self-management methods. In F. Kanfer & A. Goldtein (Eds.), Helping people change: A text book of methods. (4th ed.). New York: Pergamonpress
สมใจ จางวาง, เทพกร พิทยภินัน, และนิรชร ชูติพัฒนะ. (2559). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการดูแลตนเอง เพื่อป้องกันโรคเบาหวานและความดันโลหิตสูงของประชาชนกลุ่มเสี่ยง.วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 3(1), 110-128.
ศีริวัฒน์ วงค์พุทธคา. (2552). ผลของการจัดการตนเองต่อพฤติกรรมสุขภาพและความดันโลหิตของผู้ป่วยความดันโลหิตสูง. พยาบาลสาร, 36(3), 125-136.
จันทร์เพ็ญ หวานคำ, ชดช้อย วัฒนะ และ ศิริพร ขัมภลิขิต. (2558). ผลของโปรแกรมการจัดการตนเองต่อพฤติกรรมการควบคุมโรคความดันโลหิตสูงและค่าเฉลี่ยความดันหลอดเลือดแดงของผู้ที่เป็นโรคความดันโลหิตสูง. พยาบาลสาร, 42(1), 49-60.
