The study of epidemiology and factors influencing the success of treatment for cleft lip and palate in Kingnarai Hospital.
Keywords:
cleft lip and palate, treatment successAbstract
This study was a retrospective study aimed to study the epidemiology of cleft lip and/or cleft palate and the factors influencing the success of treatment for cleft lip and palate in Lopburi Province. The sample group included patients with cleft lip and/or cleft palate who received treatment at King Narai Hospital between 2013 and 2022. A total of 148 patients were purposively selected based on specific criteria. Data were collected on personal information, caregivers, treatment attendance, and treatment outcomes. Data were analyzed using descriptive statistics, Chi-square test, Fisher’s exact test, and logistic regression analysis.
Results: Out of 58,002 live births, 148 cases of cleft lip and/or palate were found, representing a prevalence of 2.55 per 1,000 live births. The majority were male (80 cases, 54.05%). Of the cases, 56 (37.83%) had cleft lip, 62 (41.89%) had cleft palate, and 30 (20.28%) had both cleft lip and palate. Cheiloplasty was performed at the age of 3–6 months in 66 cases (45.59%), with an average age of 4.40 months. Palatoplasty was performed at the age of 9–18 months in 116 cases (78.38%), with an average age of 10.25 months. Treatment was successful in 110 cases (74.32%). Factors significantly associated with successful treatment (p<0.05) included caregiver age between 35–45 years, household income level, residence outside the district but within the province, and primary school education level.
References
กิตติลักษณ์ จุลลัษเฐียร. (2560). ปัญหาจากภาวะปากแหว่งเพดานโหว่. https://www.haijai.com/4130/.
Mossey PA, Little J, Munger RG, Dixon M, Shaw WC. Cleft lip and palate. Lancet 2009; 374(9703): 1773-85.
Kling, R. R., Taub, P. J., Ye, X., Jabs, E. W. (2014). Oral clefting in China over the last decade: 205,679 patients. Plastic and Reconstructive Surgery Global Open, 2(10), e236.
นงลักษณ์ จินตนาดิลก. (2558). เด็กที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล: การพยาบาลเด็กคณะพยาบาลศาสตร์ 3rd ed. กรุงเทพ: พรีชวันการพิมพ์
พรพัฒน์ ธีรโสภณ, วิภาพรรณ ฤทธิ์ถกล. (2562). ประวัติศาสตร์แนวคิดทางสังคม และอุบัติการณ์ของภาวะปากแหว่งเพดานโหว่. วารสารออนไลน์ทันตจัดฟัน, 9(2), 26-32.
นฏกร อิตุพร, อมรรัตน์ รัตนสิริ, ฐิติมา นุตราวงศ์, กุลฑลี บุญประเสริฐ, สุภาภรณ์ ฉัตรชัยวิวัฒนา, ทัศนีย์ ณ พิกุล. อัตราความชุกของความพิการแต่กำเนิดของศีรษะและใบหน้า ในโรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์ จังหวัดเชียงราย. ศรีนครินทร์เวชสาร. 2562; 34(2): 169-172.
สุกัลยา ธนกิจจารุ. การศึกษาระบาดวิทยาและปัจจัยที่มีผลต่อการเกิดโรคปากแหว่งเพดานโหว่ โรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์ อุบลราชธานี. วารสารสาธารณสุขและสุขภาพศึกษา. 2566; 4(1): 1-17.
Jennifer L K Matthews, Elizabeth Oddone-Paolucci, Robertston A Harrop. The Epidemiology of Cleft Lip and Palate in Canada, 1998 to 2007. Cleft Palate Craniofac J. 2015; 52(4):417-24.
S Yassaei , Z Mehrgerdy, G Zareshahi. Prevalence of cleft lip and palate in births from 2003 - 2006 in Iran. Community Dent Health. 2010; 27(2):118-21
K Z Xiao. Epidemiology of cleft lip and cleft palate in China. Zhonghua Yi Xue Za Zhi. 1989;69(4):192-4, 14.
วรินทร อึ้งสำราญ และเกรียงศักดิ์ เวทีวุฒาจารย์. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับผู้ปกครองในการพาบุตรปากแหว่งเพดานโหว่เข้ารับการผ่าตัดรักษาล่าช้า. The Journal of Baromarajonani College of Nusing, Nakhonratchasima. 2559; 39(22): 38-51.
สุธีรา ประดับวงษ์, ศิริพร มงคลถาวรชัย, และพิมพ์วรา อัครเธียรสิน. ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการเขา้ รับการรักษาของผูป้ ว่ ยปากแหวง่เพดานโหว่ในโรงพยาบาลศรีนครินทร์และโรงพยาบาลขอนแก่น. ขอนแก่น: คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.2552.
ยุพิน ปักกะสังข์, สุธีรา ประดับวงษ์, ชิโนรส ปิยกุลมาลา และ อารยา ภิเศก. ปัญหาการเข้ารับบริการของผู้ป่วยปากแหว่ง เพดานโหว่. ศรีนครินทร์เวชสาร. 2565; 37(4):331-336.
