Hazard Preventive Behaviors from Chemicals Using in Beauty Treatment of Beautician in Chaiyaphum Province
Keywords:
การรับรู้ความรุนแรง, การรับรู้โอกาสเสี่ยง, พฤติกรรมการป้องกันสารเคมี, ช่างเสริมสวยAbstract
This cross-sectional descriptive study aims to study association between knowledge about harm prevention, recognition of severity of harm, and risks perception of the cause of disease from using chemicals in beauty salon and hazard preventive behaviors from chemicals using in beauty treatment of beautician in Chaiyaphum province. The sample used in this study was 330 hairdressers from Chaiyaphum province. The instrument used to collect data is questionnaire adjusted by researcher. Descriptive statistics used in data analysis were mean, percentage, standard deviation, and Pearson Product Moment Correlation.
The results showed that: 1) The beauticians' knowledge and preventive behavior of using chemicals for beauty treatment are low at 41.2 percent and 72.1 percent for perceived severity of harm from using chemicals in beauty and risk perception of diseases caused by using chemicals in beauty salons is mainly 44.5 percent and 59.4 percent at the medium level. 2) Knowledge about harm prevention, perception of severity of danger and perception of the risk of disease from using chemicals in beauty was a statistically significant correlation with the protective behaviors from the use of chemicals in beauticians (P-value<0.05)
For the information obtained from this situation analysis will be further developed into programs or guidelines for the prevention and health promotion or prevent various effects that may influence on beauticians' health in the future.
References
กรมพัฒนาธุรกิจการค้า กระทรวงพาณิชย์. (13 พฤศจิกายน 2562). บทสรุป โครงการศึกษาวิจัยธุรกิจบริการสู่ตลาดโลก “ประเภทธุรกิจเสริมสวย”.
http://www.dbd.go.th/mainsite/summary%20of%20beauty%20salon.doc.
คณิต ลูกรักษ์, สรา อาภรณ์, สิรินมาศ คัชมาตย์, จุฬาลักษณ์ ภาคดวงใจ, และวันเพ็ญ ทองสุข. (2556). การรับรู้ความเสี่ยงจากการใช้เครื่องสำอางของช่างเสริมสวยในกรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2554. วารสารอาหารและยา, 20(1), 32-37.
นันทฉัตร ระฮุง, นันทพร ภัทรพุทธ, และศรีรัตน์ ล้อมพงศ์. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างความเชื่อด้านสุขภาพต่อการเกิดมะเร็งกับพฤติกรรมการป้องกันตนเองของผู้ประกอบอาชีพริมถนน. วารสารสาธารณสุขมหาวิทยาลัยบูรพา, 13(2), 67-78.
บริษัท ซีเอสเอกรุ๊ป จำกัด. (4 กันยายน 2564). อาชีพช่างเสริมสวยนับเป็นอาชีพที่เสี่ยงต่ออันตราย. https://www.csagroup.co.th/content/6416/
บริษัท ทาซาเทค จำกัด. (4 กันยายน 2564). สารเคมีในน้ำยาย้อมผม. http://tasatec.com/library.php?cat=26&uid=365
ปวีณา ลิมปิทีปราการ, พลากร สืบสำราญ, และขนิญญา ปุยฝ้าย. (2560). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการป้องกันอันตรายจากการใช้สารเคมีของผู้ประกอบอาชีพบริการตกแต่งผม-เสริมสวย ในเขตเทศบาลเมืองพิบูลมังสาหาร จังหวัดอุบลราชธานี. ใน การประชุมวิชาการด้านโรคจากการประกอบอาชีพและสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ ครั้งที่ 8. มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. http://envocc.ddc.moph.go.th/uploads.
พรแก้ว เหลืองอัมพร, แอนน์ จิระพงษ์สุวรรณ, สุรินธร กลัมพากร, และสรา อาภรณ์. (2556). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมป้องกันอันตรายจากการใช้สารเคมีของช่างเสริมสวยในกรุงเทพมหานคร. วารสารพยาบาลสาธารณสุข, 28(2), 51-64.
พิณัฎฐิณีย์ จิตคำ, อมรรัตน์ แสงนิล, อรยา นิลสุขุม, และอรรัมภา เพชรรัตน์. (2564). ปัญหาสุขภาพ และพฤติกรรมการป้องกันอันตรายจากการใช้ สารเคมีของพนักงานในร้านเสริมสวย ในเขตเทศบาลตำบลบ้านดู่ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์, 16(2), 107-122.
วันชัย สุธีวีระขจร. (2554). อาชีวอนามัยในอุตสาหกรรมทางด้านความสวยงาม. ในเอกสารการอบรมผู้ประกอบกิจการเสริมสวยหรือแต่งผมตามโครงการพัฒนายกระดับมาตรฐาน สถานประกอบการ รุ่นที่ 1. วันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2554 ณ โรงแรมรอยัลลิเวอร์ เขตบาง พลัด กรุงเทพมหานคร เรื่องปัญหาสุขภาพจากการประกอบอาชีพเสริมสวยหรือแต่งผม. จัดโดยกองสุขาภิบาลสิ่งแวดล้อม สำนักอนามัย กรุงเทพมหานคร. กองสุขาภิบาลสิ่งแวดล้อม สำนักอนามัย.
สำนักงานกลางทะเบียนราษฎร์ กระทรวงมหาดไทย. (2561). การปกครอง การบริหารและประชากร, http://www.chaiyaphum.go.th/page_about/about2.1.php.
สำนักงานสถิติจังหวัดชัยภูมิ, (2564). http://www.oic.go.th/infocenter20/2047/
สำนักอนามัยสิ่งแวดล้อม. (2550). โครงการพัฒนาศึกษาพัฒนาระบบงานและการจัดทำเกณฑ์มาตรฐาน สำหรับ สถานบริการแต่งผม-เสริมสวย ตามพรบ.การสาธารณสุข. รายงานการวิจัย, สำนักอนามัยสิ่งแวดล้อม กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข.
สำนักอนามัยสิ่งแวดล้อม. (2555). คู่มือวิชาการเรื่องสารอินทรีย์ระเหยง่ายในอากาศ. โรงพิมพ์สามเจริญพาณิชย์ กรุงเทพ จำกัด. กรุงเทพมหานคร: กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข.
สำนักอนามัยสิ่งแวดล้อม. (2555). คู่มือวิชาการเรื่องสารอินทรีย์ระเหยง่ายในอากาศ. โรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึกในพระบรมราชูปถัมภ์ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข.
อดุลย์ บัณฑุกุล. (2544). คู่มืออาชีวเวชศาสตร์ 2000. ดวงกมลสมัย.
Cronbach, L.J. (1990). Essentials of psychological testing. (5th ed.). New York: Harper & Row. pp. 202-204.
Krejcie, R. V., and Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. 30, pp. 607 – 610.
Kuder, F. G. & Richardson, M. W. (1937). The Theory of the Estimation of Test Reliability. Psychometrika, pp. 151-160.
