ผลของการออกกำลังกายด้วยการวิ่งจ๊อกกิ้งและการเต้นแอโรบิคที่มีต่อดัชนีมวลกาย ความอดทนของระบบหัวใจไหลเวียนเลือด ความแข็งแรงและความอดทนของกล้ามเนื้อขาของนักศึกษาระดับปริญญาตรี วิทยาลัยนครราชสีมา

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการศึกษาผลของการออกกำลังกายด้วยการวิ่งจ็อกกิ้งและการเต้นแอโรบิกที่มีต่อดัชนีมวลกาย ความอดทนของระบบหัวใจไหลเวียนเลือด และความแข็งแรงและความอดทนของกล้ามเนื้อขาของนักศึกษาระดับปริญญาตรี วิทยาลัยนครราชสีมา กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเป็นนักศึกษาของวิทยาลัยนครราชสีมา ชั้นปีที่ 1 - 4 ภาคปกติ จำนวน 40 คน แบ่งเป็น 2 กลุ่มๆ ละ 20 คน ได้มาจากวิธีการสุ่มอย่างง่าย (Simple Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยโปรแกรมการออกกำลังกาย การวิ่งจ๊อกกิ้ง โปรแกรมออกกำลังกายด้วยการเต้นแอโรบิก และแบบทดสอบ 1) ดัชนีมวลกายเครื่องชั่งน้ำหนักวัดส่วนสูง   2) ยืน-นั่ง บนเก้าอี้ 60 วินาที 3) ยืนยกเข่าขึ้นลง 3 นาที สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย (x̅ ) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) เปรียบเทียบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยก่อนฝึกและหลังฝึกภายในกลุ่ม ใช้สถิติ t – test dependent และเปรียบเทียบความแตกต่างของค่าเฉลี่ย ระหว่างกลุ่มใช้สถิติ t – test  Independent ผลการวิจัยพบว่า 1) ดัชนีมวลกาย ความอดทนของระบบหัวใจไหลเวียนเลือด ความแข็งแรงและความอดทนของกล้ามเนื้อขา ก่อนการทดลองและหลังการทดลอง กลุ่มทดลองที่1 และกลุ่มทดลองที่ 2 พบว่า มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2) ดัชนีมวลกาย ความอดทนของระบบหัวใจไหลเวียนเลือด ความแข็งแรงและความอดทนของกล้ามเนื้อขา หลังการทดลอง ของกลุ่มทดลองที่ 1 และกลุ่มทดลองที่ 2 พบว่า ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ