แบบจำลองสำหรับประมาณค่าปริมำณเมฆจากค่ารังสีอาทิตย์รวมในจังหวัดภูเก็ต

บทคัดย่อ

                      ในการวิจัยครั้งนี้    ได้พัฒนาแบบจำลองการประมาณค่า   ปริมาณเมฆรายวันเฉลี่ยรายเดือน  จากข้อมูลรังสีอาทิตย์รวมรายวันเฉลี่ยรายเดือน  ในจังหวัดภูเก็ต  ระหว่างปี พ.ศ. 2548  –  2560  และทดสอบแบบจำลองด้วยข้อมูลของปี  พ.ศ. 2561  –  2563   โดยใช้แบบจำลอง   ในรูปของสมการเอ็มพิริคัล   9  รูปแบบ  ที่พัฒนามาจากสมการถดถอยเชิงเส้นของ Angström - Prescott  และรูปแบบสมการอื่น ๆ ได้แก่  สมการกำลังสอง  สมการกำลังสาม ลอการิทึม เอ็กโพเนนเชียล และยกกำลัง เป็นต้น  ผลการการศึกษา  พบว่า  แบบจำลองที่ให้ผลทดสอบสมรรถนะดีที่สุด   อยู่ในรูปความสัมพันธ์ระหว่าง    อัตราส่วนปริมาณเมฆรายวันเฉลี่ยรายเดือนต่อ   ค่าปริมาณเมฆสูงสุดของการวัด        และ   ค่ารังสีอาทิตย์รวมต่อรังสีอาทิตย์    นอกบรรยากาศโลกรายวันเฉลี่ยรายเดือน         เป็น      ที่ให้  ผลการวิเคราะห์ทางสถิติด้วยค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์  (R)   ค่าสัมประสิทธิ์  Nash - Sutcliffe  (NS)   ความคลาดเคลื่อนยกกำลังสองเฉลี่ยรากที่สอง (RMSE)  ความคลาดเคลื่อนในรูปความเอนเอียงเฉลี่ย (MBE)  ความคลาดเคลื่อนในรูปความเอนเอียงสมบูรณ์เฉลี่ย (MABE)  ร้อยละความคลาดเคลื่อนเฉลี่ย (MPE)  ร้อยละความคลาดเคลื่อนสมบูรณ์เฉลี่ย (MAPE)  และค่าสถิติแบบที (t-stat)  เท่ากับ   0.884   0.781  0.468  0.310  0.340  5.086%   5.561%   และ  2.929 ตามลำดับ  โดยได้ค่าประเมินตัวบ่งชี้สมรรถนะทั้งหมด (GPI)  เท่ากับ 0.619 แสดงว่าค่าที่ได้จากแบบจำลองแบบเอ็กโพเนนเชียลและจากการวัดมีความสอดคล้องกัน   และสามารถนำไปใช้กับพื้นที่อื่นๆ ที่มีสภาพภูมิอากาศใกล้เคียงกันได้