ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมความปลอดภัยในห้องปฏิบัติการเคมีของนักศึกษาปริญญาตรี วิทยาลัยแห่งหนึ่ง

ผู้แต่ง

  • วาสนา วิไลนุวัฒน์ วิทยาลัยนครราชสีมา
  • ชัยสิทธิ์ ชิดหนองคู
  • วิชยุตม์ ศุภพงศ์พิเชฐ

คำสำคัญ:

พฤติกรรม, ความปลอดภัย

บทคัดย่อ

          การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงความสัมพันธ์ (Correlational  Research) มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา  ระดับความรู้  ทัศนคติ  และพฤติกรรมความปลอดภัยในห้องปฏิบัติการเคมี  และ ศึกษาความสัมพันธ์    ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล     ความรู้และทัศนคติ     กับพฤติกรรมความปลอดภัยในห้องปฏิบัติการเคมี  ของนักศึกษาปริญญาตรี  ชั้นปีที่  2  ถึง  4  ทุกคนที่ใช้ห้องปฏิบัติการ กลุ่มตัวอย่างทำการคัดเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) จำนวน 285 คน   เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลได้แก่แบบทดสอบ     และแบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น   สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล    ได้แก่    การแจกแจงความถี่   ค่าเฉลี่ย   ร้อยละ ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน   และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน   (Pearson’s   product -moment correlation)

          ผลการวิจัยพบว่า 1) ความรู้ อยู่ระดับมาก คิดเป็นร้อยละ 94 (ค่า gif.latex?\bar{x}=2.93,S.D.=0.28) ทัศนคติ  อยู่ระดับปานกลาง  คิดเป็นร้อยละ 92.6  (ค่า gif.latex?\bar{x}=4.01,S.D.=0.27)  พฤติกรรมด้านความปลอดภัย  อยู่ระดับเหมาะสมดี  คิดเป็นร้อยละ  50.9   (ค่า gif.latex?\bar{x}=2.50,S.D.=0.52)   และ 2) ผลการวิเคราะห์ความสัมพันธ์กับพฤติกรรมความปลอดภัย  พบว่าเพศ ชั้นปี ระยะเวลาในการใช้ห้องปฏิบัติการแต่ละครั้ง  ความรู้ความปลอดภัย   ของนักศึกษาปริญญาตรี  วิทยาลัยแห่งหนึ่งมีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมความปลอดภัยอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ   0.05   และประสบการณ์การเกิดอุบัติเหตุในห้องปฏิบัติการเคมี ทัศนคติไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมด้านความปลอดภัย อาจเป็นเพราะว่านักศึกษาที่มีทัศนคติที่ระดับน้อย มีความรู้ในระดับมาก ทำให้มีพฤติกรรมที่เหมาะสม  ส่วนนักศึกษาที่เกิดอุบัติเหตุ บางคน  มีพฤติกรรมที่เหมาะสม เช็คอุปกรณ์  อ่านคู่มือ สวมใส่อุปกรณ์ป้องกันอันตราย  ทำให้ความรุนแรงที่เกิดจากการเกิดอุบัติเหตุลดลง

References

โครงการยกระดับมาตรฐานความปลอดภัยห้องปฏิบัติการวิจัยในประเทศไทย สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ. (2555). แนวปฏิบัติเพื่อความปลอดภัยในห้องปฏิบัติการ. กรุงเทพฯ : ศูนย์ความเป็นเลิศด้านการจัดการสิ่งแวดล้อมและของเสียอันตราย.

ดวงฤดี กิตติจารุดุล. (2557). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อทัศนคติและความตระหนักด้านการบริหารจัดการความเสี่ยงกรณีศึกษา: บริษัทน าเข้าส่งออกแห่งหนึ่ง. (วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต) มหาวิทยาลัยเนชั่น.

ธิติภพ เกตุแก้ว. (2563). อันตรายจากสารเคมี สัญลักษณ์และความหมายที่แสดงถึงคุณสมบัติความเป็นพิษหรือเป็นอันตรายต่อมนุษย์. https://www.skilltech.co.th/2019/08/07/chemical_danger/.

พรธิดา เทพประสิทธิ์และ ประสพชัย พสุนนท์. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการใช้อุปกรณ์ป้องกันอันตรายส่วนบุคคลของนักวิทยาศาสตร์ ห้องปฏิบัติการทดสอบที่ได้รับการรับรองระบบมาตรฐานห้องปฏิบัติการ ISO / IEC – 17025 ในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารสาธารณสุข มหาวิทยาลัยบูรพา, 12(1), 66-75.

วชิรา วชิรจุติพงศ์. (2548). บทบาทของสื่อในการพัฒนาอาชีพเกษตรกรรม: กรณีศึกษาเกษตรกรในเขตปฏิรูปที่ดินป่าจอมทอง อำเภอจอมทอง จังหวัดเชียงใหม่. (วิทยานิพน์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชานิเทศศาสตร์บัณฑิตวิทยาลัย) มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

วรวิทย์ จันทร์สุวรรณ. (2563). ข้อปฏิบัติเพื่อความปลอดภัยในห้องปฏิบัติการ. https://web.rmutp.ac.th/woravith/?page_id=2062.

ศุภวรรณ ตันตยานนท์. (ม.ป.ป.). อุบัติเหตุและการป้องกันอันตรายในห้องปฏิบัติการ: แนวปฏิบัติทั่วไป. http://www.chemsafety.research.chula.ac.th/html/content.html.

สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี(สสวท.). (2559). คู่มือการจัดการห้องปฏิบัติการวิทยาศาสตร์. กรุงเทพฯ: สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี(สสวท.).

ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมความปลอดภัยในห้องปฏิบัติการเคมีของนักศึกษาปริญญาตรี วิทยาลัยแห่งหนึ่ง

Downloads

เผยแพร่แล้ว

25-03-2023