รูปแบบการดื้อต่อยารักษาแนวที่หนึ่งของเชื้อวัณโรคในปอดด้วยวิธีการทดสอบความไวต่อยาในตัวอย่างเสมหะของผู้ป่วยวัณโรคปอดรายใหม่ในเขตสุขภาพที่ 2

ผู้แต่ง

  • ธนกร โพธิ์วงศ์ สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 2 จังหวัดพิษณุโลก
  • ภิญญดา สมศรี สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 2 จังหวัดพิษณุโลก
  • บัณฑิตา เนื่องคำ สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 2 จังหวัดพิษณุโลก
  • วราพร ยิ้มแย้ม สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 2 จังหวัดพิษณุโลก
  • ปัทมา กล่อมพร สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 2 จังหวัดพิษณุโลก
  • สมศักดิ์ สินธุอุไร สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 2 จังหวัดพิษณุโลก

คำสำคัญ:

วัณโรคปอด, ยารักษาแนวที่หนึ่ง, ผู้ป่วยวัณโรครายใหม่, การทดสอบความไวต่อยารักษาวัณโรค

บทคัดย่อ

           งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาแบบย้อนหลังมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปแบบการดื้อต่อยารักษาแนวที่หนึ่งของเชื้อวัณโรคปอดจากตัวอย่างเสมหะของผู้ป่วยรายใหม่ในเขตสุขภาพที่ 2 ปี พ.ศ. 2562-2564 ทำการทดสอบที่สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 2 จังหวัดพิษณุโลก มีผลการทดสอบความไวต่อยา  Isoniazid ,  Rifampicin ,  Streptomycin ,  Ethambutol จำนวน  588  ตัวอย่าง ส่วนใหญ่เป็นผู้ป่วยเพศชาย ร้อยละ 76.19  ผลการทดสอบความไวต่อยาพบเชื้อวัณโรคดื้อต่อยาตัวเดียว     Isoniazid   ,   Rifampicin   ,   Ethambutol   ,  Streptomycin   ร้อยละ  17.00 ,  0.34 ,  0.34 ,  4.59  ตามลำดับ  พบเชื้อวัณโรคดื้อต่อ Isoniazid ร่วมกับ Streptomycin  ร้อยละ  4.76  ดื้อต่อ  Isoniazid  ร่วมกับ  Ethambutol ร้อยละ  0.17 เท่ากับ  เชื้อวัณโรคดื้อต่อ  Rifampicin  ร่วมกับ  Streptomycin และพบเชื้อวัณโรคดื้อยาหลายขนาน  MDR-TB  ดื้อต่อยา Isoniazid ร่วมกับ Rifampicin ร้อยละ 0.85 พบรูปแบบดื้อยา  Isoniazid-resistant TB ( HR-TB ) ร้อยละ 21.94 ส่วนใหญ่พบในผู้ป่วยในวัยผู้ใหญ่ตอนปลาย (อายุ 45 - 64 ปี) และรูปแบบการดื้อยา  Rifampicin-resistant TB ( RR-TB , MDR-TB ) พบร้อยละ 1.36 ส่วนใหญ่พบในวัยผู้ใหญ่ตอนปลาย (อายุ 45-64 ปี) และวัยผู้สูงอายุ (อายุ 65 ปีขึ้นไป)

           รูปแบบการดื้อต่อยารักษาแนวที่หนึ่งของเชื้อวัณโรคในปอดพบทั้งเชื้อที่ดื้อต่อยาตัวเดียว  เชื้อที่ดื้อต่อสองตัวยา  และเชื้อที่ดื้อต่อยาหลายขนานที่ดื้อต่อตัวยา   Isoniazid  และ  Rifampicin  ร่วมด้วย อาจทำให้เกิดการดื้อยาหลายขนาน  MDR-TB  และการดื้อยาหลายขนานชนิดรุนแรง  XDR-TB  เกิดขึ้นในอนาคตได้

References

กองวัณโรค กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2564). แนวทางการควบคุมวัณโรคประเทศไทย พ.ศ. 2561. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข.

กลุ่มระบาดวิทยาและตอบโต้ภาวะฉุกเฉิน กองวัณโรค กรมควบคุมโรค. (2564). รายงานสถานการณ์และการเฝ้าระวังวัณโรคประเทศไทย. https://www.tbthailand.org /download/form/.pdf.

กรมควบคุมโรค กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์. (2562). แนวทางการบริหารจัดการและการปฏิบัติการทางห้องปฏิบัติการด้านวัณโรค. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข.

มูลนิธิภิวัฒน์สาธารณสุขไทย. (2019). สถานการณ์วัณโรคของไทยยังรุนแรง พบผู้ป่วยรายใหม่-กลับเป็นซ้ำปีละกว่า 7 หมื่นราย. https://www.hfocus.org/content/2019/09/17640.

ชเลวัน ภิญโญโชติวงศ์. (2561). ความชุกและปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดวัณโรคดื้อยาหลายขนานในผู้ป่วยวัณโรคที่ โรงพยาบาลเจริญกรุงประชารักษ์. วารสารโรงพยาบาลเจริญกรุงประชารักษ์. 14(2), 1-10.

นาปีเส๊าะ มะเซ็ง, สมเกียรติยศ วรเดช และ ปุญญพัฒน์ ไชยเมล์. (2563). ปัจจัยที่มีต่อการติดเชื้อวัณโรคในผู้สัมผัสร่วมบ้านผู้ป่วยวัณโรค: การทบทวนวัณกรรม. วารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. 9(2), 32-46.

วราพร ยิ้มแย้ม, ปัทมา กล่อมพร, ภิญญดา สมศรี และ ธนกร โพธิ์วงศ์. (2562). การเปรียบเทียบการตรวจหาเชื้อวัณโรคดื้อยาระหว่างวิธีการทดสอบความไวต่อยาแบบดั่งเดิมและวิธี Line Probe Assay (LPA). วารสารวิชาการป้องกันควบคุมโรค สคร.2 พิษณุโลก. 2(3), 33-46.

สมาคมปราบวัณโรคแห่งประเทศไทยในพรบรมราชูปถัมภ์. (2542). วัณโรค. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักวัณโรค กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2562). แนวทางการควบคุมวัณโรคประเทศไทยพ.ศ.2561. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข.

Dasarathi Das, Prakasini Satapathy, Biswanath Murmu. (2016). First Line Anti-TB Drug Resistance in an Urban Area of Odisha, India. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5198316/.

รูปแบบการดื้อต่อยารักษาแนวที่หนึ่งของเชื้อวัณโรคในปอดด้วยวิธีการทดสอบความไวต่อยาในตัวอย่างเสมหะของผู้ป่วยวัณโรคปอดรายใหม่ในเขตสุขภาพที่ 2

Downloads

เผยแพร่แล้ว

28-06-2023