DEVELOPMENT OF COMMUNITY-BASED ACCOMMODATION BUSINESSES AMONG THE FOUR ETHNIC GROUPS IN SISAKET PROVINCE THROUGH INNOVATION TO PROMOTE WELL-BEING AND ENHANCE SUSTAINABLE COMPETITIVENESS IN TOURISM AND THE CREATIVE ECONOMY
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study the potential and context of community-based accommodation businesses operated by ethnic communities in Sisaket Province, explore the accommodation preferences of Thai tourists visiting the province, and develop a sustainable and innovative prototype of community-based accommodation that reflects the new-normal lifestyle of the four Tai ethnic groups in Sisaket, based on the Bio-Circular-Green (BCG) Economy Model. The study employed a mixed-methods research design. The qualitative phase involved in-depth interviews with 29 key informants, including local leaders, homestay entrepreneurs, and tourism officers. Data were analyzed using content analysis and network mapping. The quantitative phase consisted of a survey of 400 tourists, selected through purposive and accidental sampling techniques, with data analyzed using descriptive statistics and multiple regression analysis. The findings reveal that the community possesses rich cultural capital and potential for innovative well-being-based accommodations. The proposed model integrates ethnic identity, creative tourism, and wellness innovation, aiming to strengthen local competitiveness in a sustainable manner. The model was validated by three experts and is recommended for application in similar cultural tourism communities.
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาศาสตร์การกีฬาและนวัตกรรมสุขภาพ กลุ่มมหาวิทยาลัยราชภัฏแห่งประเทศไทย ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิทยาศาสตร์การกีฬาและนวัตกรรมสุขภาพ กลุ่มมหาวิทยาลัยราชภัฏแห่งประเทศไทย ถือเป็นลิขสิทธิ์ของคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิทยาศาสตร์การกีฬาและนวัตกรรมสุขภาพ กลุ่มมหาวิทยาลัยราชภัฏแห่งประเทศไทย ก่อนเท่านั้น
References
Bourdieu, P. (1986). The forms of capital. In J. G. Richardson (Ed.), Handbook of theory and research for the sociology of education (pp. 241–258). Westport, CT: Greenwood Press.
Cohen, E. (1979). A phenomenology of tourist experiences. Sociology, 13(2), 179–201.
Gretzel, U., Sigala, M., Xiang, Z., & Koo, C. (2015). Smart tourism: Foundations and developments. Electronic Markets, 25(3), 179–188.
Hausler, N., & Strasdas, W. (2002). Training manual on community-based tourism. Zschortau: InWEnt.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607–610.
Ministry of Tourism and Sports. (2022). Ministry of Tourism and Sports annual action plan 2022 [In Thai]. Bangkok: Strategy and Planning Division, Office of the Permanent Secretary.
NESDC. (2022). National development strategy based on the BCG economy model. Bangkok: Office of the National Economic and Social Development Council.
Porter, M. E. (1990). The competitive advantage of nations. New York: Free Press.
Porter, M. E., & Schwab, K. (2008). The Global Competitiveness Report 2008–2009. Geneva: World Economic Forum.
Richards, G., & Raymond, C. (2000). Creative tourism. ATLAS News, 23, 16–20.
Smith, M., & Diekmann, A. (2017). Health and wellness tourism. London: Routledge.
UNESCO. (2006). Tourism, culture and sustainable development. Paris: UNESCO.
UNWTO. (2022): Highlights the importance of Smart Tourism and Digital Inclusion for new-generation homestays [Online]. Retrieved August 14, 2023, from: https://www.untourism.int/unwto-2022-a-year-review
Waitt, G., & Gibson, C. (2009). Creative small cities: Rethinking the creative economy in place. Urban Studies, 46(5-6), 1223–1246.
