MOTIVATION FOR PLAYING FUTSAL OF FUTSAL ATHLETES UNDER 18 YEARS OF AGE, CHANDRUBEKSA ANUSORN SCHOOL
Main Article Content
Abstract
The purpose of this research was to study motivation for playing futsal of futsal athletes under 18 years of age, Chandrubeksa Anusorn school. The samples were the futsal athletes under 18 years of age, total of 24 people which were obtained by purposive sampling. The research tools were questionnaire created by the research team to study the motivation of futsal athletes at Chanrubeksa Anusorn school total of 4 aspects in terms of love, aptitude and interest, health, income and benefits, and reputation. Statistics used in data analysis were mean, standard deviation, and percentage. The results showed that motivation for playing futsal of futsal athletes under 18 years of age, Chandrubeksa Anusorn school. Overall, it was at the highest level in all aspects.
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาศาสตร์การกีฬาและนวัตกรรมสุขภาพ กลุ่มมหาวิทยาลัยราชภัฏแห่งประเทศไทย ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิทยาศาสตร์การกีฬาและนวัตกรรมสุขภาพ กลุ่มมหาวิทยาลัยราชภัฏแห่งประเทศไทย ถือเป็นลิขสิทธิ์ของคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิทยาศาสตร์การกีฬาและนวัตกรรมสุขภาพ กลุ่มมหาวิทยาลัยราชภัฏแห่งประเทศไทย ก่อนเท่านั้น
References
ประโยค สุทธิสง่า. (2541). แบบทดสอบมาตรฐานทักษะฟุตบอล. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
ประพันธ์ เปรมศรี และไมตรี กุลบุตร. (2548). ประวัติและการตัดสินกีฬาฟุตซอล. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัย ศรีนครินทรวิโรฒ.
การกีฬาแห่งประเทศไทย. (2548). ประวัติกีฬาฟุตซอล. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.
กิตติศักดิ์ มีเจริญ. (2550). แรงจูงใจในการเล่นฟุตซอลของนักกีฬาฟุตซอลรุ่นอายุไม่เกิน 18 ปี ภาคกรุงเทพมหานครที่เข้าร่วมการแข่งขันควิกจูเนียร์ฟุตซอลไทยแลนด์แชมป์เปี้ยนชิพ ครั้งที่ 7 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
กษมา สุขุมาลจันทร์. (2560). แรงจูงใจในการเล่นกีฬาชักกะเย่อของนักกีฬาชักกะเย่อในกีฬาเยาวชนแห่งชาติ ครั้งที่ 32 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). สุพรรณบุรี: มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ วิทยาเขตสุพรรณบุรี.
วิเชียร เกตุสิงห์. (2552). การวัดผลการศึกษาและสถิติเบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วัลลภ รัฐฉัตรานนท์. (2557). เทคนิควิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
Maslow, AH. (1970). Motivation and Personality. New York: Harper & Row.
จาตุรนต์ ลิ่มหัน. (2561). แรงจูงใจในการตัดสินใจเล่นกีฬาฟุตซอลอาชีพ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ประเชิญ รอดบ้านเกาะ. (2543). แรงจูงใจในการเลือกเล่นเซปักตะกร้อของนักกีฬาหญิง (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พิชิต เมืองนาโพธิ์. (2534). เอกสารประกอบการสอน พล 437 จิตวิทยาการกีฬา. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัย ศรีนครินทรวิโรฒ.
ชาลิศา ศุภกาญจนากร. (2563). แรงจูงใจในการเล่นกีฬาของนักกรีฑาคนพิการทีมชาติไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
การกีฬาแห่งประเทศไทย. (ม.ป.ป). แผนยุทธศาสตร์การกีฬาแห่งประเทศไทย (พ.ศ. 2565-2570). สืบค้น 22 ธันวาคม 2565, จาก https://www.sat.or.th/wp-content/uploads/2021/11