Effects of hight intensity interval training on health related Physical fitness in overweight secondary students.
Keywords:
Hight intersity interval training program, Health related physical fithess, OverweightAbstract
This action research aims to study and compare the effects of high-in tensity interval training program on health related physical fitness of over weight mathayom 1 students. The sample of this study were 30 mathayom 1 students in academic year 2020 of Demonstration Secondary School of Naresuan University, Phitsanulok. The sample were divided into experim- ental group (n=15) and control group (n=15) by purposive sampling consis- ted of male students who had body mass index greater than 21.61-25.76 ki- lograms per square meter and 21.65-25.85 for female students. The experi- mental group was provided high-intensity interval training program while the control group had a regular exercise in daily life, 3 days a week for 8 weeks. The sample also had pretest and posttest of the program. After col- lected the data, data analysis were examine for comparing the groups by using independent t-test and for study each group by using dependent pair t-test. The result showed that the experimental group increasingly develo- ped all performance variables the test of health related physical fitness m- ore than the control group at a significant level of .05. Additionally, body mass index, waist/hip ratio down decreased also flexibility, 30 seconds pu sh ups, 30 seconds chair stand3 minutes knee up increased significantly at level of .05. In conclusion, high-intensity interval training program develo ped the health related physical fitness and decreased body mass index for overweight person to be in the proper measurement.
References
กรมพลศึกษา. (2555). คู่มือผู้ฝึกสอนกีฬาวอลเลย์บอล T-Certificate. กรุงเทพฯ: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก ในพระบรมราชูปถัมภ์.
กระทรวงสาธารณสุข กรมอนามัย. (2558). แนวทางการส่งเสริมการออกก าลังกายส าหรับศูนย์สุขภาพชุมชนนนทบุรี: กองออกก าลังกายเพื่อสุขภาพ.
กฤษดา ศิรามพุช และคณะ. (2560). การสะสมของไขมันใต้ผิวหนัง. วารสารบัณฑิตวิจัย. 2560.
เจริญ กระบวนรัตน์ (2545). หลักการและเทคนิคการฝึกกรีฑา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
เจริญ กระบวนรัตน์. (2557). รูปแบบการออกก าลังกายแบบหนักสลับเบา.กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
เจริญ กระบวนรัตน์. (2557). วิทยาศาสตร์การฝึกสอนกีฬา: SCIENCE OF COACHING. กรุงเทพฯ : บริษัทสินธนาก๊อปปี้เซ็นเตอร์ จำกัด.
ณัฐพล ประภารัตน์ (2552). ผลของการเต้นแอโรบิกแบบมวยไทยที่มีต่อสมรรถภาพทางกายและความพึงพอใจของผู้เข้าร่วมกิจกรรมที่เข้าร่วม โปรแกรมการเต้นแอโรบิกแบบมวยไทย จังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิทยาศาสตร์การกีฬาและสุขภาพ.
ถาวร กมุทศรี. (2562). วิทยาศาสตร์การกีฬา. กรุงเทพฯ : โอ เอส พริ้นติ้ง เฮ้าส์.
วราภรณ์ ภูมิสวัสดิ์. (2550). ปัจจัยที่ท าให้เกิดภาวะน าหนักเกิน. กรุงเทพฯ : บริษัท สินธนาก๊อปปี้ เซ็นเตอร์ จำกัด.
วาสนา คุณาอภิสิทธิ์. (2541). สมรรถภาพทางการเพื่อสุขภาพ. วารสารสุขศึกษา พลศึกษา และ สันทนาการ. 33(1).
วิทยา กุลสมบูรณ์. (2559). เด็กอ้วนทั่วโลกทะลุ 22 ล้านคน ไทยเล็งคุมโฆษณาขนม. กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข.
วิภาดา พ่วงพี, ณัฐิกา เพ็งลี, และ วิชาญ มะวิญธร. (2562). ผลของโปรแกรมการฝึกแบบวงจรโดยใช้แอโรบิกแบบหนักสลับเบาเป็นฐานที่มีต่อสมรรถภาพทางกายของนักเรียนชายอ้วน. วารสารสุขศึกษา พลศึกษาและสันทนาการ. 45(2), 167-181.
สว่างจิต แซ่โง้ว และถนอมวงศ์ กฤษณ์เพ็ชร์. (2552) ผลการฝึกโปรแกรมการออกก าลังกายแบบวงจรที่มีต่อสุขสมรรถนะของเด็กที่มีภาวะน าหนักเกิน. วารสารวิทยาศาสตร์การกีฬาและสุขภาพ.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2559). การสำรวจการมีกิจกรรมทางกายของเด็ก และเยาวชนไทย ปี 2559. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ กรีน แอปเปิ้ล กราฟฟิก พริ้นติ้ง จำกัด.
สำนักวิทยาศาสตร์การกีฬา สำนักงานพัฒนาการกีฬาและนันทนาการ กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2562). การสร้างเสริมสุขภาพด้วยการใช้เครื่องมือวิทยาศาสตร์การกีฬา. กรุงเทพฯ. โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
สุพิตร สมาหิโต. (2548). แบบทดสอบสมรรถภาพทางกายที่สัมพันธ์กับสุขภาพส าหรับเด็กไทย อายุ 7 – 8 ปี. พี.เอส.ปริ้น: นนทบุรี.
สุพิตร สมาหิโต. (2549). การสร้างแบบทดสอบและเกณฑ์มาตรฐานสมรรถภาพทางกายที่สัมพันธ์กับสุขภาพ สำหรับเด็กไทย อายุ7 - 18 ปี. รายงานการวิจัย, พี.เอส.ปริ้นท์, นนทบุรี.
สุรัตน์ โคมินทร์.(2550). ปัจจัยด้านพฤติกรรมสมรรถภาพทางกายที่สัมพันธ์กับสุขภาพส าหรับเด็กไทย.พี.เอส. ปริ้น: นนทบุรี.
Bompa, T. O., &Haff, G. G. (2009). Periodization: Theory and methodology of training: Human Kinetics Publishers. Freyssin, C., Verkindt, C., Prieur, F., Benaich, P., Maunier, S., & Blanc, P. (2016). Cardiac Rehabilitation in chronic heart failure: effect of an 8-week, high intensity interval training versus continuous training. Arch Phys Med Rehabil, 93(8), 1359-1364.
Hunter, G. R., Weinsier, R. L., Bamman, M. M., & Larson, D. E. (2012). A role for high intensity exercise on energy balance and weight control. Int J Obes Relat Metab Disord, 22(6), 489-493.
Kamutsri, M. J, Little, J. P., Macdonald, M. J., & Hawley., A. (2012). Physiological adaptations to low-volume, high-intensity interval training in health and disease. J Physiol, 590 (Pt 5), 1077-1084.
Kelso, T. (2005). The interval training manual: 520+ interval running workouts for all sports and abilities: Coaches Choice Books.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Journal of Science and Technology Northern
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
