ผลการใช้แนวปฏิบัติทางการพยาบาลในการดูแลผู้ป่วยติดเชื้อในกระแสเลือด ในแผนกผู้ป่วยฉุกเฉิน โรงพยาบาลเชียงคำ จังหวัดพะเยา

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการศึกษาย้อนหลัง (Retrospective study) เพื่อศึกษาผลการใช้แนวปฏิบัติทางการพยาบาลในการดูแลผู้ป่วยติดเชื้อในกระแสเลือด เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง เป็นผู้ป่วยที่เข้ารับบริการที่แผนกผู้ป่วยฉุกเฉิน ได้รับการวินิจฉัยว่ามีภาวะการติดเชื้อในกระแสเลือด และแพทย์ให้เข้าพักรักษาในหอผู้ป่วยในหรือห้องผู้ป่วยหนัก โรงพยาบาลเชียงคำ จำนวน 428 คน แบ่งเป็นกลุ่มก่อนและหลังการใช้แนวปฏิบัติ กลุ่มละ 214 คน แบ่งการศึกษาเป็น 2 ระยะ ระยะที่ 1 ศึกษาข้อมูลจากเวชระเบียนผู้ป่วยก่อนการใช้แนวปฏิบัติ ระยะที่ 2 ศึกษาในผู้ป่วยติดเชื้อในกระแสเลือดหลังการใช้แนวปฏิบัติ เครื่องมือที่ใช้ในวิจัย ได้แก่ (1) แบบบันทึกข้อมูลทั่วไป (2) ผลการดูแลผู้ป่วยที่มีภาวะติดเชื้อในกระแสเลือด และ (3) แนวปฏิบัติทางการพยาบาลในการดูแลผู้ป่วยติดเชื้อในกระแสเลือด วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา

ผลการวิจัย พบว่า ผลการดูแลผู้ป่วยที่มีภาวะการติดเชื้อในกระแสเลือดหลังการใช้แนวปฏิบัติเพิ่มขึ้นกว่าก่อนการใช้แนวปฏิบัติ ดังนี้ (1) การเจาะเลือดส่งเพาะเชื้อก่อนให้ยาปฏิชีวนะ เพิ่มขึ้นจากร้อยละ 93.9 เป็นร้อยละ 100) (2) การให้ยาปฏิชีวนะภายใน 1 ชม. หลังการวินิจฉัยเพิ่มขึ้นจากร้อยละ 91.6 เป็นร้อยละ 96.7 (3) ผู้ป่วยได้รับสารน้ำทางหลอดเลือดดำ 30ml/kg/hr เพิ่มขึ้นจากร้อยละ 80.3 เป็นร้อยละ 87.8 และ (4) การเข้าถึงระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉินเพิ่มขึ้นจากร้อยละ 17.6 เป็นร้อยละ 39.0 ผลการศึกษาครั้งนี้บุคลากรทางการแพทย์ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการดูแลผู้ป่วยติดเชื้อในกระแสเลือดสามารถนำไปใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาคุณภาพการดูแลผู้ป่วยติดเชื้อในกระแสเลือด เพื่อลดการเกิดภาวะแทรกซ้อน และอัตราการเสียชีวิตของผู้ป่วยได้