ส่วนขาดในการจัดบริการการแพทย์ฉุกเฉิน สำหรับผู้ป่วยสูงอายุพลัดตกหกล้มในประเทศไทย

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาส่วนขาดและจัดทำข้อเสนอการพัฒนาระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉินสำหรับ ผู้สูงอายุที่พลัดตกหกล้มในประเทศไทย โดยเป็นการศึกษาทุติยภูมิเชิงเอกสารในส่วนของการป้องกันก่อนเกิดเหตุ และการดำเนินการ ก่อนถึงโรงพยาบาล ผลการศึกษาพบว่า การให้บริการการแพทย์ฉุกเฉินสำหรับผู้ป่วยฉุกเฉินสูงอายุที่พลัดตกหกล้มในประเทศไทย มีความสอดคล้องกับการดำเนินงานในยุโรป อเมริกา ออสเตรเลีย และญี่ปุ่น โดยเน้นการป้องกันการเจ็บป่วยฉุกเฉินจากการพลัดตกหกล้มของผู้สูงอายุ และมีการจัดบริการการแพทย์ฉุกเฉินก่อนถึงโรงพยาบาลเช่นเดียวกันโดยมีระบบการรับแจ้งเหตุผ่าน หมายเลขโทรศัพท์หมายเลขเดียว และใช้บุคลากรที่ให้บริการประกอบด้วย ผู้จ่ายงานปฏิบัติการฉุกเฉินในการรับแจ้งเหตุ ประเมินความรุนแรง แล้วสั่งปฏิบัติการฉุกเฉินให้การช่วยเหลือโดยผู้ปฏิบัติการฉุกเฉินเบื้องต้น หรือเวชกิจฉุกเฉิน พยาบาลฉุกเฉิน แพทย์เวชศาสตร์ฉุกเฉิน หรือทั้งหมดตามความเหมาะสม และเน้นการมีส่วนร่วมในการดำเนินการขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเช่นเดียวกัน ในส่วนของความแตกต่าง รูปแบบการจัดบริการที่ประเทศไทยใช้ scoop and run แต่ในประเทศที่กล่าวถึงจัด บริการในรูปแบบ stay and stabilize ในไทยไม่มีนโยบายจัดบริการการแพทย์ฉุกเฉินแยกเฉพาะสำหรับผู้สูงอายุที่พลัดตกหกล้ม ไม่มีการจัดบุคลากรด้านเวชศาสตร์ฉุกเฉินสำหรับผู้สูงอายุที่พลัดตกหกล้มโดยเฉพาะเหมือนต่างประเทศ และขาดชุดคำถามของ ผู้จ่ายงานปฏิบัติการฉุกเฉินสำหรับอาการที่เกิดจากการเจ็บป่วยฉุกเฉินเกี่ยวกับการพลัดตกหกล้มของผู้สูงอายุที่ชัดเจนที่อาจ ทำให้ผู้จ่ายงานปฏิบัติการฉุกเฉิน ขาดข้อมูลสำคัญในการสั่งการช่วยเหลือสำหรับผู้สูงอายุที่เจ็บป่วยฉุกเฉินจากการพลัดตกหกล้ม ซึ่งอาจส่งผลกระทบอย่างรุนแรงจนทำให้ผู้สูงอายุเสียชีวิต หรือพิการได้ อย่างไรก็ตาม การจัดบริการของไทยยังมีจุดเด่นคือการมีส่วนร่วมในการดำเนินการของจิตอาสาประชาชน และจากมูลนิธิหรือภาคเอกชนที่ไม่แสวงหากำไรต่างๆ เข้ามาเสริมการให้บริการ หน่วยงานที่เกี่ยวข้องควรปรับปรุงให้มีชุดคำถามของผู้จ่ายงานปฏิบัติการฉุกเฉินในคู่มือแนวทางปฏิบัติตามหลักเกณฑ์ และวิธีปฏิบัติการคัดแยกผู้ป่วยฉุกเฉินเพื่อให้ผู้จ่ายงานปฏิบัติการฉุกเฉินสามารถสั่งการช่วยเหลือผู้สูงอายุที่เจ็บป่วยฉุกเฉินจากการพลัดตก หกล้มได้อย่างมีประสิทธิภาพ และลดการเสียชีวิต หรือพิการของผู้สูงอายุโดยไม่จำเป็น ควรเพิ่มศักยภาพบุคลากร ในระบบการแพทย์- ฉุกเฉินให้มีความรู้ และทักษะในการดูแลผู้สูงอายุที่พลัดตกหกล้ม และควรนำเทคโนโลยีที่เข้าถึง ใช้ได้ง่าย สามารถเชื่อมโยง กับระบบฐานข้อมูลเดิมที่ใช้อยู่ เช่น โปรแกรมไทยรีเฟอร์ โปรแกรม ITEMS อย่างมีประสิทธิภาพมาช่วยในการจัดบริการการ แพทย์ฉุกเฉินสำหรับผู้สูงอายุ