ความชุกและปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการฟื้นคืนชีพของผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจหยุดเต้นนอกโรงพยาบาล จากอุบัติเหตุ และมารับการรักษาที่ห้องอุบัติเหตุและฉุกเฉิน โรงพยาบาลสมุทรสาคร

บทคัดย่อ

การบาดเจ็บจากอุบัติเหตุเป็นสาเหตุหลักของการเสียชีวิตนอกโรงพยาบาลของประชากรทั่วโลก ภาวะหัวใจหยุดเต้นจากอุบัติเหตุมีอัตราการรอดชีวิตต่ำ ปัจจุบันยังไม่มีปัจจัยทำนายพยากรณ์โรค ข้อสรุปชัดเจนในผู้ป่วยกลุ่มนี้ การวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความชุก อัตราการรอดชีวิต และปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการฟื้นคืนชีพของผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจหยุดเต้นนอกโรงพยาบาลจากอุบัติเหตุ โดยศึกษาแบบพรรณนาย้อนหลัง ในผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจหยุดเต้นนอกโรงพยาบาลจากประวัติอุบัติเหตุที่มารับการรักษา ณ หน่วยงานอุบัติเหตุและฉุกเฉิน โรงพยาบาลสมุทรสาคร ระหว่างวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2560 ถึงวันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2567 คำนวนหาความชุกและปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการฟื้นคืนขีพ ณ ห้องฉุกเฉิน โดยใช้สถิติใช้สถิติ Chi-square test หรือ Fisher Exact test ในข้อมูลที่เป็นเชิงกลุ่ม และใช้สถิติ Independent t-test ในข้อมูลเชิงปริมาณที่ข้อมูลแจกแจงปกติ ส่วนกรณีข้อมูลไม่มีการกระจายแบบปกติ ใช้สถิติ Mann-Whitney U-test ผลการวิจัยในผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจหยุดเต้นนอกโรงพยาบาลจากประวัติอุบัติเหตุฉุกเฉินในการศึกษานี้จำนวน 166 คน พบอัตราความสำเร็จในการฟื้นคืนชีพ ณ ห้องฉุกเฉินทั้งสิ้น 44 รายคิดเป็นร้อยละ 26.5 และรอดชีวิตกลับบ้าน 4 รายคิดเป็นร้อยละ 2.4 โดยการกลับมามีชีพจรตั้งแต่ก่อนถึงโรงพยาบาลเป็นปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการฟื้นคืนชีพ ณ ห้องฉุกเฉินอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และเพิ่มโอกาสในการฟื้นคืนชีพที่สำเร็จห้องฉุกเฉินเป็น 5.8 เท่า