ประสิทธิผลของยาน้ำใช้ภายนอกจากเพกากับยาคาลาไมน์โลชันในการรักษาอาการคันทางผิวหนัง
คำสำคัญ:
เพกา, คาลาไมน์, อาการคัน, อาการคันทางผิวหนังบทคัดย่อ
การศึกษานี้เป็นการวิจัยเชิงทดลอง แบบสุ่มปกปิดด้านเดียว วัตถุประสงค์การวิจัย คือ เพื่อศึกษาประสิทธิผลของยาน้ำใช้ภายนอกจากเพกาในการลดอาการคันทางผิวหนังเปรียบเทียบกับยาคาลาไมน์โลชัน นำกลุ่มตัวอย่าง 80 คน มาสุ่มแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มละ 40 คน ได้แก่ กลุ่มที่ได้รับการใช้ยาน้ำใช้ภายนอกจากเพกาและกลุ่มที่ได้รับยาคาลาไมน์โลชัน ก่อนการทดลองผู้วิจัยเก็บข้อมูลด้วยแบบประเมินอาการคันทางผิวหนัง จากนั้นทำการทดสอบการระคายเคืองและสังเกตอาการหลังทายา 30 นาที และให้กลุ่มตัวอย่างทายาที่ตนเองได้รับ เช้า กลางวัน และเย็น เป็นเวลา 7 วัน เก็บข้อมูลโดยใช้แบบประเมินอาการคันทางผิวหนังที่ระยะเวลา 30 นาที 1 ชั่วโมง 1 วัน 3 วัน และ 7 วัน ในทั้ง 2 กลุ่ม วิเคราะห์ค่าเฉลี่ยคะแนนอาการคันทางผิวหนังระหว่างกลุ่มที่ใช้ยาน้ำใช้ภายนอกจากเพกาและกลุ่มที่ใช้ยาคาลาไมน์โลชัน หลังการรักษาช่วงระยะเวลาต่าง ๆ ผลการวิจัยพบว่า หลังการทดลองพบว่ากลุ่มที่ใช้ยาน้ำใช้ภายนอกจากเพกามีค่าเฉลี่ยคะแนนอาการคันทางผิวหนังน้อยกว่ากลุ่มที่ใช้ยาคาลาไมน์โลชันที่ 30 นาที 1 ชั่วโมง และ 1 วัน ซึ่งแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 แต่ในวันที่ 3 และ วันที่ 7 ไม่แตกต่างกัน สรุปผลได้ว่า ยาน้ำใช้ภายนอกจากเพกาสามารถลดอาการคันในผู้ที่มีอาการคันทางผิวหนังได้ โดยลดอาการคันทางผิวหนังได้มากกว่ายาคาลาไมน์โลชันภายใน 1 วัน และค่าเฉลี่ยความพึงพอใจของทั้งสองกลุ่มไม่แตกต่างกัน
เอกสารอ้างอิง
กรมการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก. (2566). รายงานประจำปี 2566: การส่งเสริมการใช้สมุนไพร ในชุมชน. กระทรวงสาธารณสุข. กรมประชาสัมพันธ์. 2566.
กรมการแพทย์แผนไทยฯ คาดปี 66 มูลค่าการบริโภคผลิตภัณฑ์สมุนไพรใน ประเทศเพิ่มขึ้นกว่า 5 หมื่นล้านบาท พร้อมเดินหน้าส่งเสริมผู้ประกอบการผลิตภัณธ์สมุนไพร ให้ มีศักยภาพด้านการผลิตและการตลาด. สืบค้นเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ 2567 จาก https://www.prd.go.th/th/content/category/detail/id/9/iid/182851
กองผลิตภัณฑ์สมุนไพร. (2566). บัญชียาหลักแห่งชาติด้านสมุนไพร พ.ศ.2566 (พิมพ์ครั้งที่ 1). บริษัทมินนี่กรุ๊ป จำกัด.
กองสมุนไพรเพื่อเศรษฐกิจ. (2566). แผนปฎิบัติการด้านสมุนไพรแห่งชาติ ฉบับที่ 2 พ.ศ.2566-2570. กรมการแพทย์แผนไทย.
คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. (2562). เพกา. สืบค้นเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ 2567 จาก https://phar.ubu.ac.th/herb-DetailPhargarden/84
จีรเดช มโนสร้อย, วรพงษ์ กิจดำรงธรรม, ปราโมทย์ เสถียรรัตน์, และ อรัญญา มโนสร้อย. (2553). การ ทดสอบความเป็นพิษแบบเฉียบพลันของสารสกัดตำรับยารักษาโรคมะเร็งที่คัดเลือกจากฐานข้อมูล ตำรายาสมุนไพรไทย. วารสารการแพทย์แผนไทย และการแพทย์ทางเลือก, 8(2), 54-57.
ปฐมา จันทรพล, อำพล บุญเพียร , ฐิติมาพร แสงจันทร์, และ ณัฐศจี พุกสุข. (2566). การทบทวน วรรณกรรมตํารับยาสมุนไพรรักษาโรคผิวหนังของภูมิปัญญาการแพทย์แผนไทย. วารสารแพทย์ แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก, 21(1), 175-185.
ฝันฝ้าย สมเกียรติ และ อนันต์ เชื้อสุวรรณ. (2566). การศึกษาแบบสุ่มและมีกลุ่มเปรียบเทียบแบบอำพราง สองฝ่ายของประสิทธิผลและความปลอดภัย ของซิงค์ซัลเฟตแบบรับประทานในการลดอาการคัน ในผู้ป่วยโรคไตเรื้อรังระยะสุดท้าย. วารสารแพทย์สารทหารอากาศ, 68(2), 17-31.
พนัชญา ขันติจิตร, นิโรบล กนกสุนทรรัตน์, และ บัวหลวง สำแดงฤทธิ์. (2557). อาการคันตามผิวหนัง กลวิธีการจัดการอาการ และผลลัพธ์ของการจัดการอาการตามการรับรู้ของผู้ป่วยมะเร็งท่อน้ำดี. วารสารสมาคมพยาบาลฯสาขาภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 31(1), 34-42.
สำนักข่าวออนไลน์ Hfocus. (2567). กรมแพทย์แผนไทยเคาะ 57 จังหวัด ประกาศสมุนไพรอัตลักษณ์ประจำ จังหวัด. สืบค้นเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ 2567 จากhttps://www.hfocus.org/content/2024/04/30148
สดุดี รัตนจรัสโรจน์, วารุณี จิรวัฒนาพงศ์, ณัฐพร พลแสน, นิธิดา พลโคตร, ยุวดี เมตตาเมธา, ศักดิ์วิชัย อ่อนทอง และ ประถม ทองศรีรักษ์. (2563). ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระและปกป้องเซลล์ประสาทของสารสกัดจากเปลือกต้นเพกาในเซลล์ประสาทเพาะเลี้ยง. วารสารกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์, 62(4), 305-329.
อาจินต์ สงทับ. (2565). การศึกษาทางวิทยาการระบาด. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยนเรศวร.
Chaudhary, A., Singh, N., & Tiwari, V. (2018). Pharmacological significance of Oroxylum indicum: A review. Journal of Pharmacy & Bioallied Sciences, 10(2), 57-65.
Jang, M. H., Lee, S. H., Kim, H., & Cho, J. Y. (2020). Anti-inflammatory effects of Oroxylum indicum in vitro and in vivo. International Journal of Molecular Sciences, 21(12), 4238.
Ngamjarus C., & Chongsuvivatwong V. (2016). n4Studies: Sample Size Calculation for an Epide-miological Study on a Smart Device. Siriraj Medical Journal, 68, 160-170.
Rakha, A., Umar, N., Rabail, R., Butt, M. S., Kieliszek, M., Hassoun, A., & Aadil, R. M. (2022). Anti-inflammatory and anti-allergic potential of dietary flavonoids. Biomedicine & Pharmacotherapy, 156, 113945.
Thamlikitkul, V. (2020). Overview of herbal medicine use in Thailand. Thai Journal of Pharmacology, 42(3), 10-20.
Trang, D. H. T., & Son, H. L. (2017). Assessment of anti-atopic dermatitis activity of Oroxylum indicum extract incorporated cream. Journal of Pharmaceutical Research International, 17(6), 1-11.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 สถาบันพระบรมราชชนก

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.