ผลของการฝึกตารางเก้าช่องที่มีต่อความคล่องแคล่วว่องไวของนักกีฬาวอลเลย์บอลชายหาดหญิง โรงเรียนกาฬสินธุ์พิทยาสรรพ์ จังหวัดกาฬสินธุ์

บทคัดย่อ

การศึกษาวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลและเปรียบเทียบผลของการฝึกตารางเก้าช่องที่มีต่อความคล่องแคล่วว่องไวของนักกีฬาวอลเลย์บอลชายหาดหญิง โรงเรียนกาฬสินธุ์พิทยาสรรพ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ ภายในกลุ่มก่อนและหลังการฝึก กลุ่มตัวอย่างเป็นนักกีฬาวอลเลย์บอลชายหาดหญิง โรงเรียนกาฬสินธุ์พิทยาสรรพ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ อายุระหว่าง 13-15 ปี โดยการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง จำนวน 5 คน ระยะเวลาที่ใช้ในการวิจัย 4 สัปดาห์ ๆ ละ 3 วัน ๆ ละ 45 นาที คือ วันจันทร์ วันพุธ และวันศุกร์ เวลา 17.00-17.45 น. เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือโปรแกรมการฝึกแบบตารางเก้าช่อง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการเปรียบเทียบภายในกลุ่มตัวอย่างก่อนและหลังการฝึก โดยใช้สถิติที (pair sample t-test) ผลการวิจัยพบว่า 1) ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานความคล่องแคล่วว่องไวของกลุ่มตัวอย่างก่อนการฝึก การทดสอบ Illinois test มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 20.23 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.17 ส่วนการทดสอบ T-test มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 10.11 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.75 และหลังการฝึก การทดสอบ Illinois test มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 16.82 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.84 ส่วนการทดสอบ T-test มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 8.97 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.45 ตามลำดับ 2) ผลการเปรียบเทียบความแตกต่างค่าเฉลี่ยความคล่องแคล่วว่องไวก่อนการฝึกและหลังการฝึกมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 สรุปได้ว่า หลังการฝึกตารางเก้าช่องนักกีฬาวอลเลย์บอลชายหาดหญิง มีความคล่องแคล่วว่องไวดีกว่าก่อนการฝึก