ผลการฝึกแบบผสมผสานที่มีต่อความคล่องแคล่วว่องไวของนักฟุตซอลชาย โรงเรียนบ้านตระแสง จังหวัดสุรินทร์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบผลการฝึกแบบผสมผสานที่มีต่อความคล่องแคล่วว่องไวของนักฟุตซอลชาย โรงเรียนบ้านตระแสง จังหวัดสุรินทร์ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้เป็นนักกีฬาฟุตซอลชาย โรงเรียนบ้านตระแสง จังหวัดสุรินทร์ จำนวน 12 คน อายุระหว่าง 10-12 ปี แบ่งออกเป็นกลุ่มควบคุม 6 คน และกลุ่มทดลอง6 คน ด้วยวิธีการแบ่งแบบแมชชิ่งกรุ๊ป โดยกลุ่มควบคุมฝึกซ้อมด้วยโปรแกรมฝึกซ้อมกีฬาฟุตซอลตามปกติ ส่วนกลุ่มทดลองฝึกซ้อมด้วยโปรแกรมการฝึกแบบผสมผสานควบคู่กับโปรแกรมฝึกซ้อมกีฬาฟุตซอล เป็นเวลา 6 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 3 วัน คือวันจันทร์ วันพุธ และวันศุกร์ ช่วงเวลา 16.30 – 18.30 น. ทดสอบความคล่องแคล่วว่องไวก่อนการฝึก หลังการฝึกสัปดาห์ที่ 4 และสัปดาห์ที่ 6 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียวแบบวัดซ้ำ เปรียบเทียบความแตกต่างเป็นรายคู่ เมื่อพบความแตกต่างจะใช้การวิเคราะห์เป็นรายคู่ด้วยวิธีของตูกี และเปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างกลุ่ม โดยการทดสอบค่า “ที” กำหนดนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

     ผลการวิจัยพบว่า หลังการฝึกโปรแกรมแบบผสมผสาน 6 สัปดาห์ กลุ่มควบคุมกับกลุ่มทดลอง มีผลการทดสอบความคล่องแคล่วว่องไวไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 แต่ในกลุ่มทดลอง พบว่า หลังการฝึกโปรแกรมแบบผสมผสาน 6 สัปดาห์ มีผลการทดสอบความคล่องแคล่วว่องไวดีขึ้นมากกว่าก่อนการฝึก อย่างมีนัยสำคัญ ทางสถิติที่ระดับ .05