ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพัฒนาการสงสัยล่าช้าของเด็กปฐมวัยที่มารับบริการโรงพยาบาลวชิระภูเก็ต

บทคัดย่อ

          การศึกษาแบบย้อนหลังมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับพัฒนาการล่าช้าในวัยเด็กตอนต้นของโรงพยาบาลวชิรภูเก็ต ผู้เข้าร่วมการศึกษาเป็นเด็ก 3,045 คน และรับบริการคัดกรองที่แผนกคลินิกเด็กดี โรงพยาบาลวชิรภูเก็ต ซึ่งสามารถดูแลเด็กได้ตั้งแต่อายุ 1 เดือนถึง 5 ปี การวิจัยได้บันทึกข้อมูลจากฐานข้อมูลการคัดกรองเด็กตอนต้นสำหรับคู่มือการเฝ้าระวังและส่งเสริมพัฒนาการ: DSPM และคู่มือการประเมินพัฒนาการเพื่อการแทรกแซง: DAIM ที่ใช้ในคลินิกเด็กดี รวบรวมข้อมูลระหว่างวันที่ 1 ตุลาคม 2561 ถึง 30 กันยายน 2562 และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ความถี่ ร้อยละ และการทดสอบไคสแควร์ วิเคราะห์ตัวแปรที่มีความสัมพันธ์อิสระกับพัฒนาการล่าช้าที่คาดว่าจะเกิดขึ้นโดยใช้การถดถอยโลจิสติกเชิงพหุคูณ และกำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ p < 0.05 ผลการศึกษาพบว่า เด็กที่สงสัยว่ามีพัฒนาการล่าช้า คิดเป็นร้อยละ 11.0 ด้านพัฒนาการของกล้ามเนื้อและการเคลื่อนไหว รองลงมาคือ พัฒนาการของกล้ามเนื้อเล็กและสมอง และการรับรู้ภาษา คิดเป็นร้อยละ 8.6 4.8 และ 4.0 ตามลำดับ ปัจจัยด้านสุขภาพของเด็ก เช่น พัฒนาการตามปกติ พัฒนาการตามอายุการเจริญเติบโต และน้ำหนักของเด็ก (น้อยกว่า 2,500 กรัม) OR=8.89 (95% CI=5.01-16.11) ภาวะทุพโภชนาการ OR=7.69 (95% CI=5.15-11.47) คะแนนอัปการ์ในนาทีที่ 1 <7 OR=2.54 (95% CI=1.56-4.13) มีโรคพื้นฐานอยู่ในเด็ก OR=2.45 (95% CI=1.44-4.18) และการตั้งครรภ์น้อยกว่า 37 สัปดาห์ OR=1.88 (95% CI=1.26-2.81) ได้รับการเก็บรวบรวมในเชิงสถิติที่มีนัยสำคัญทางสถิติโดยสงสัยว่าพัฒนาการล่าช้าที่ระดับ .05 ผลการวิจัยเหล่านี้อาจเป็นแนวทางสำคัญในการส่งเสริมการตั้งครรภ์ที่เหมาะสมและประโยชน์ของโภชนาการในเด็กในช่วงอายุ 6 เดือนแรกเพื่อลดปัจจัยเสี่ยงในเด็กที่ส่งผลต่อการพัฒนาการล่าช้าในอนาคต