ลักษณะบุคลิกภาพที่มีผลต่อพฤติกรรมการขับขี่และอุบัติเหตุจราจร

บทคัดย่อ

ภูมิหลัง: อุบัติเหตุทางถนนในประเทศไทยส่งผลให้เกิดการสูญเสียชีวิตและภาระทางเศรษฐกิจจำนวนมาก โดยประมาณ 75% เกิดจากปัจจัยของมนุษย์ เช่น ความไม่เพียงพอทางกายภาพ จิตใจ และพฤติกรรม หลักฐานที่มีอยู่ชี้ให้เห็นว่าลักษณะบุคลิกภาพ ซึ่งถูกกำหนดโดยกระบวนการทางประสาทชีววิทยาและประสบการณ์ในช่วงต้นชีวิต มีบทบาทสำคัญในการมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการขับรถเสี่ยง

วัตถุประสงค์: การศึกษานี้มุ่งเป้าไปที่การสำรวจอิทธิพลของลักษณะบุคลิกภาพต่างๆ โดยเฉพาะการแสวงหาความรู้สึก/ความตื่นเต้น และแนวโน้มต่อต้านสังคม ต่อพฤติกรรมการขับรถและอุบัติการณ์ของอุบัติเหตุทางถนน โดยพิจารณาปัจจัยเพิ่มเติม เช่น อายุ เพศ และตัวแปรทางสรีรวิทยา

ระเบียบวิธีการ: ได้มีการทบทวนวรรณกรรมอย่างครอบคลุม โดยสรุปผลการศึกษาหลายชิ้นเกี่ยวกับตัวทำนายทางจิตวิทยาของการขับรถเสี่ยง การวิเคราะห์มุ่งเน้นไปที่ความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะบุคลิกภาพ ระดับเอนไซม์สารสื่อประสาท (เช่น MAO) และประสิทธิภาพในการขับรถ และประเมินประสิทธิภาพของเครื่องมือคัดกรอง เช่น ZKA-PQ ในการระบุบุคคลที่มีความเสี่ยงสูง

ผลการศึกษา: การตรวจสอบเผยให้เห็นว่าผู้ขับขี่ที่แสดงออกถึงความรู้สึกและลักษณะก้าวร้าวในระดับสูงมีแนวโน้มที่จะมีพฤติกรรมเสี่ยง เช่น ขับรถเร็วเกินกำหนดและตัดสินใจผิดพลาด ซึ่งนำไปสู่อัตราการเกิดอุบัติเหตุที่เพิ่มขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ขับขี่ที่อายุน้อยมีความเสี่ยงสูงกว่าเนื่องจากมั่นใจเกินไปและไม่มีประสบการณ์ ในขณะที่ผู้ขับขี่ที่มีอายุมากกว่ามีแนวโน้มที่จะแสดงพฤติกรรมการขับขี่ที่ระมัดระวังมากกว่า

สรุปผล: ผลการศึกษาเน้นย้ำถึงความซับซ้อนของพฤติกรรมมนุษย์ในบริบทการขับขี่และเน้นย้ำถึงความจำเป็นในการแทรกแซงหลายแง่มุม การผสมผสานการคัดกรองบุคลิกภาพเข้ากับการศึกษาและมาตรการนโยบายที่ตรงเป้าหมายอาจช่วยลดอุบัติเหตุทางถนนได้อย่างมีประสิทธิภาพและลดผลกระทบต่อเศรษฐกิจและสังคม