การจัดการโฆษณาผลิตภัณฑ์สุขภาพและบริการสุขภาพที่ผิดกฎหมายในยุคดิจิตอล จังหวัดศรีสะเกษ โดยใช้ Application
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานคุ้มครองสิทธิผู้บริโภคด้านสาธารณสุขมีภารกิจเฝ้าระวัง/ ตรวจสอบ/ ควบคุมกำกับด้านการโฆษณาผลิตภัณฑ์ และบริการสุขภาพตลอดจนพัฒนาระบบการจัดการความเสี่ยงด้านสื่อภายในจังหวัดศรีสะเกษ ประกอบกับมีนโยบายส่งเสริม/ป้องกันและการคุ้มครองผู้บริโภค ประชาชนได้รับการคุ้มครองการบริโภคด้านผลิตภัณฑ์สุขภาพและบริการสุขภาพ มีความปลอดภัยช่องทางการโฆษณาจากสื่อ การโฆษณาโอ้อวดเกินจริง ที่อ้างสรรพคุณเกินจริงหลอกลวงทำให้เข้าใจผิดส่งผลกระทบให้ผู้บริโภคสูญเสียเงินและได้รับอันตรายต่อสุขภาพ ได้รับผลิตภัณฑ์สุขภาพและบริการสุขภาพที่ไม่ได้มาตรฐานและไม่เหมาะสม วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาสถานการณ์การโฆษณาผลิตภัณฑ์และบริการสุขภาพ/พัฒนากลยุทธ์การเฝ้าระวังและจัดการโฆษณาที่ผิดกฎหมายได้อย่างมีประสิทธิภาพภายในจังหวัดศรีสะเกษ ระเบียบวิจัย Action research ระยะเวลาการดำเนินการ มิถุนายน 2566 – 1 กรกฎาคม 2567 ประชากรที่ศึกษา สถานีวิทยุกระจายเสียง 80 แห่ง,สถานบริการสุขภาพเอกชน 401 แห่ง,แพลตฟอร์มออนไลน์ 8 แพลตฟอร์ม สถิติที่ใช้ จำนวน/ร้อยละ การดำเนินงาน ศึกษาปัญหา สืบค้นข้อมูล ทบทวนวรรณกรรม วางแผน สร้างเครือข่ายในการจัดการโฆษณา, สร้างเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล/รายงานโฆษณาที่ผิดกฎหมายภายในจังหวัด สื่อสารนโยบายให้ผู้รับผิดชอบงานและเครือข่ายใช้เครื่องมือที่พัฒนา มีการพัฒนา ขยายผลเครื่องมือต่อยอด Dashboard ในการวิเคราะห์จำแนก แจกแจง ความถี่ สถิติในการเกิด event งานโฆษณาผลิตภัณฑ์สุขภาพและบริการสุขภาพภายในจังห วัด นำไปสู่การกำกับ ติดตาม และจัดการปัญหาการโฆษณาผลิตภัณฑ์สุขภาพและบริการสุขภาพในพื้นที่
ผลการศึกษา ความครอบคลุมในการเฝ้าระวังงานโฆษณาผลิตภัณฑ์สุขภาพทางสื่อวิทยุกระจายเสียงและการบริการสุขภาพที่ผิดกฎหมายทางสื่อ 100% การปิดกั้นสื่อและกด Report ในสื่อออนไลน์ 8 แฟลตฟอร์ม (Facebook, Line, twitter, Instagram, YouTube, Shopee, Lazada, TikTok) สื่อวิทยุกระจายเสียง,ป้าย,สื่อสิ่งพิมพ์ทั้งหมด 684 ชิ้นงาน ผลิตภัณฑ์สุขภาพที่เสี่ยงผิดกฎหมาย 376 ชิ้นงาน (ร้อยละ 54.97) และบริการสุขภาพที่เสี่ยงผิดกฎหมาย 308 ชิ้นงาน (ร้อยละ 45.03) ปี 2565 ส่งดำเนินคดี 8 ชิ้น, สั่งระงับโฆษณา 5 ชิ้น (ทางสื่อวิทยุ) ปี 2566 ส่งดำเนินคดี 6 ชิ้น/ สั่งระงับโฆษณา 1 (ทางสื่อวิทยุ) ปี 2567 ส่งดำเนินคดี 2 ชิ้น, สั่งระงับโฆษณา (กำลังดำเนินการ) และสั่งระงับการโฆษณาสถานบริการสุขภาพ 12 แห่ง และกำลังดำเนินคดี 7 แห่ง การจัดการปัญหาโฆษณาผลิตภัณฑ์สุขภาพทางสื่อวิทยุกระจายเสียงที่ผิดกฎหมายโฆษณาผลิตภัณฑ์สุขภาพกลุ่มเสี่ยงที่ผิดกฎหมายลดลง ปี 2566 ลดลง ร้อยละ 70 และ ปี 2567 ลดลง ร้อยละ 66.7 สรุปและข้อเสนอแนะ การจัดการโฆษณาที่ผิดกฎหมายต้องอาศัยปัจจัยหลายอย่าง นโยบาย ผู้บริหาร เครือข่าย เครื่องมือ แนวทางการปฏิบัติงาน และการบังคับใช้กฎหมายหน่วยงานกำกับดูแลควรมีการบังคับใช้กฎหมายอย่างเข้มงวด ตรวจสอบโฆษณาอย่างสม่ำเสมอ ดำเนินการกับ ผู้ที่ฝ่าฝืนกฎหมาย สื่อสารประชาสัมพันธ์ การรู้เท่าทันโฆษณาและความร่วมมือของผู้ประกอบการควรมีการกำกับดูแลตนเอง โฆษณาอย่างถูกต้อง ไม่โอ้อวดเกินจริง ไม่โฆษณาที่ไม่เหมาะสม
Article Details
เนื้อหาและข้อมูล (เขียนข้อกำหนด)
เอกสารอ้างอิง
กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ. (2565). รายงานสถิติผู้บริโภคที่ได้รับอันตรายจากผลิตภัณฑ์สุขภาพ. กรุงเทพฯ: กระทรวงสาธารณสุข.
กองคุ้มครองผู้บริโภค สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา. (2566). คู่มือการโฆษณาผลิตภัณฑ์สุขภาพที่ถูกต้อง. นนทบุรี:
สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา.
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2564). ผลกระทบของการโฆษณาผลิตภัณฑ์เสริมอาหารต่อพฤติกรรมการบริโภคของผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นงนุช ใจชื้น, ธนพัน สุขสอาด, ศิริวรรณ พิทธยรังสฤษฏ. (2565). การพัฒนาระบบเฝ้าระวังผลิตภัณฑ์ที่มีผลต่อสุขภาพ (โฆษณาผลิตภัณฑ์สุขภาพออนไลน์). นนทบุรี: สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข.
โรงพยาบาลศรีสะเกษ. (2565). รายงานสถิติผู้ป่วยจากการใช้ผลิตภัณฑ์สุขภาพที่ไม่ได้มาตรฐาน. ศรีสะเกษ: โรงพยาบาลศรีสะเกษ.
สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข. (2565). การพัฒนาระบบเฝ้าระวังผลิตภัณฑ์สุขภาพออนไลน์. นนทบุรี: สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข.
สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา. (2566). รายงานสถิติการตรวจพบโฆษณาที่ผิดกฎหมาย ปี 2565. นนทบุรี: สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา.
สำนักงานคณะกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ. (2565). รายงานการดำเนินงานด้านการควบคุมสื่อ. กรุงเทพฯ: กสทช.
สำนักงานสถิติจังหวัดศรีสะเกษ. (2566). สถิติประชากรจังหวัดศรีสะเกษ. ศรีสะเกษ: สำนักงานสถิติจังหวัด.
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดศรีสะเกษ. (2564). รายงานการศึกษาความรู้ผู้บริโภคด้านการโฆษณา. ศรีสะเกษ: สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดศรีสะเกษ.
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดศรีสะเกษ. (2565). รายงานการตรวจพบโฆษณาที่ผิดกฎหมาย ปี 2564-2565. ศรีสะเกษ: สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดศรีสะเกษ.
ศูนย์วิจัยกสิกรไทย. (2566). รายงานการตลาดดิจิทัลและพฤติกรรมผู้บริโภคออนไลน์. กรุงเทพฯ: ศูนย์วิจัยกสิกรไทย.
Bertalanffy LV. (1968). General system theory: foundations, development, applications. New York: George Braziller.
U.S. Food and Drug Administration. (2022). Social media health claims monitoring. Silver Spring: FDA.
World Health Organization. (2023). Digital health product advertising regulation. Geneva: WHO.
World Health Organization. (2023). Guidelines for digital health surveillance systems. Geneva: WHO.
