ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจผ่าตัดลดอ้วนของผู้ป่วยโรคอ้วน โรงพยาบาลวชิระภูเก็ต

ผู้แต่ง

  • สิริกาญจน์ คัลลาห์นะ งานการพยาบาลตรวจรักษาพิเศษ โรงพยาบาลวชิระภูเก็ต จังหวัดภูเก็ต

คำสำคัญ:

ผู้ป่วยโรคอ้วน,, ผ่าตัดลดอ้วน,, การตัดสินใจ

บทคัดย่อ

ภูมิหลัง: ปัจจุบันมีวิธีการลดน้ำหนักหรือลดความอ้วนหลากหลายวิธี การรักษาโดยวิธีการผ่าตัดโรคอ้วน เป็นการรักษาที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดที่สามารถควบคุมน้ำหนักตัวเป็นเวลานาน และลดโอกาสเกิดโรคร่วมได้ดี

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาลักษณะส่วนบุคคลของผู้ป่วยโรคอ้วนที่ตัดสินใจผ่าตัดลดอ้วน โรงพยาบาลวชิระภูเก็ต และเพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจผ่าตัดลดอ้วน ของผู้ป่วยโรคอ้วน โรงพยาบาลวชิระภูเก็ต

วิธีการศึกษา: การศึกษานี้ เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา (Descriptive Study) มีกลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ป่วยโรคอ้วนที่เข้ามารับการรักษาในคลินิกโรคอ้วนด้วยการผ่าตัดลดอ้วน ตั้งแต่เดือนเมษายน – มิถุนายน 2567 จำนวน 93 ราย คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างโดยการสุ่มแบบบังเอิญ เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาวิจัยครั้งนี้เป็นแบบสัมภาษณ์ โดยแบ่งออกเป็น 4 ส่วน แบบสัมภาษณ์ข้อมูลส่วนบุคคล แบบสอบถามข้อมูลด้านปัจจัยนำ ด้านปัจจัยเอื้อ และด้านปัจจัยเสริม วิเคราะห์ข้อมูล โดยใช้สถิติเชิงพรรณนาแสดงจำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการศึกษา: ผู้ป่วยโรคอ้วนที่ตัดสินใจผ่าตัดลดอ้วนส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง อายุ 21-30 ปี มีระดับการศึกษาปริญญาตรี หรือเทียบเท่า สถานภาพโสด ประกอบอาชีพรับจ้าง เงินเดือนระหว่าง 15,001 - 20,000 บาทต่อเดือน และไม่มีโรคประจำตัว ปัจจัยนำด้านความรู้ ทัศนคติ และความเชื่อ ส่วนใหญ่อยู่ในระดับสูง ร้อยละ 78.5 , 83.9 และ 62.4 ตามลำดับ ส่วนระดับปัจจัยเอื้อและปัจจัยเสริม อยู่ในระดับสูง ร้อยละ 97.8 และ 94.6 ตามลำดับ

สรุปผล: บุคลากรที่เกี่ยวข้อง ควรมีการออกแบบโปรแกรมการให้ข้อมูลผู้ป่วยโรคอ้วน เพื่อประกอบการตัดสินใจยินยอมในการผ่าตัดลดอ้วน และเป็นการให้ข้อมูลเพื่อเตรียมความพร้อมก่อนผ่าตัด และหลังผ่าตัด เพื่อให้ผู้ป่วยมีความรู้ความเข้าใจที่ถูกต้อง ลดความวิตกกังวล ลดภาวะแทรกซ้อน และเพื่อให้การรักษาโรคอ้วนโดยการผ่าตัดเกิดประสิทธิภาพมากขึ้นต่อไป

References

สำนักโภชนาการ. หุ่นดีสุขภาพดี ด้วย 4 พฤติกรรม. นนทบุรี: สำนักโภชนาการ กรมอนามัย.2561

World Health Organization [WHO]. (2018). Obesity and overweight. Retrieved February 5, 2024, from http://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/obesity-and-overweight

Mechanick, J., Youdim, A., Jones, D. B., Garvey, W. T., Hurley, D. L., McMahon, M. M., Brethauer, S. (2013). Clinical practice guidelines for the perioperative nutritional, metabolic, and nonsurgical support of the bariatric surgery patient-2013 update: Cosponsored by the American Association of Clinical Endocrinologists, the Obesity Society, and the American Society for Metabolic & Bariatric Surgery. Surgery for Obesity and Related Diseases,9(2), 159-191. doi: 10.1016/j.soard.2012.12.010

Faria, G. R. A brief history of bariatric surgery. Porto Biomedical Journal, 2017; 2(3), 90-92.

Green LW, Kreuter MW. Health promotion planning: an educational and ecological approach. 4th ed. New York: McGraw-Hill; 2005.

Smith J, Johnson L. Perception and self-assessment of body image: A gender comparison. University of Chicago Journal of Health Studies. 2015;12(3):45-58.

ยุทธพงศ์ บรรจงศิลป์. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของผู้ป่วยผ่าตัดไส้เลื่อนขาหนีบ โรงพยาบาลนครพนม. วารสารโรงพยาบาลนครพนม. 2562;6 (3):5-13

กมลวรรณ สุวรรณ. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของผู้ปกครองในการให้บุตรฉีดวัคซีนป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 โรงเรียนในสังกัดเทศบาลนครยะลา. วารสารเกื้อการุณย์. 2566;30 (1):97-109.

ภัณฑิรา โมสิกะ. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการตัดสินใจเข้ารับการผ่าตัดต้อกระจกของผู้สูงอายุ. วารสารวิชาการป้องกันควบคุมโรค สคร.2 พิษณุโลก. 2562; 6 (2):47-56.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

31-12-2024

How to Cite

คัลลาห์นะ ส. . (2024). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจผ่าตัดลดอ้วนของผู้ป่วยโรคอ้วน โรงพยาบาลวชิระภูเก็ต. วารสารวิทยาศาสตร์สุขภาพและสาธารณสุข วชิระภูเก็ต, 4(2), 1–14. สืบค้น จาก https://he03.tci-thaijo.org/index.php/VCHPK/article/view/3949