ประสิทธิผลการใช้แบบประเมินการส่งต่อผู้ป่วยฉุกเฉินในระบบส่งต่อจังหวัดภูเก็ต

บทคัดย่อ

ภูมิหลัง: การประเมินการส่งตัวผู้ป่วยฉุกเฉินมีความสำคัญอย่างยิ่งในการทำให้ผู้ให้บริการด้านการแพทย์สามารถสื่อสารได้อย่างทันท่วงทีและถูกต้องเมื่อต้องส่งตัวผู้ป่วยวิกฤต การประเมินนี้ช่วยในการบันทึกอาการของผู้ป่วย ประวัติการรักษา และการแทรกแซงเร่งด่วน ช่วยให้การดูแลต่อเนื่องและลดความล่าช้าในการรักษาที่สถานพยาบาลที่รับผู้ป่วย

วัตถุประสงค์: การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลการใช้แบบประเมินการส่งต่อผู้ป่วยฉุกเฉินในระบบส่งต่อจังหวัดภูเก็ต โดยเปรียบเทียบคุณภาพการส่งต่อก่อนและหลังใช้แบบประเมินการส่งต่อผู้ป่วยฉุกเฉิน และศึกษาระดับความพึงพอใจต่อการมีและใช้แบบประเมินการส่งต่อผู้ป่วยฉุกเฉินในระบบส่งต่อจังหวัดภูเก็ต

ระเบียบวิธีการวิจัย: กลุ่มตัวอย่างได้แก่ 1) แบบประเมินการส่งต่อผู้ป่วยฉุกเฉิน ได้จากการคัดเลือกตามเกณฑ์การคัดเลือก จำนวน 1,200 ฉบับ ทั้งก่อนและหลังการพัฒนา เป็นแบบประเมินการส่งต่อผู้ป่วยฉุกเฉินที่ใช้ในปฏิบัติการส่งต่อผู้ป่วยฉุกเฉินที่มีพยาบาลวิชาชีพนำส่งได้บันทึกการดูแลตั้งแต่ขั้นตอนก่อนนำส่ง ขณะนำส่งและสิ้นสุดการนำส่งจากโรงพยาบาลป่าตอง โรงพยาบาลถลางและโรงพยาบาลฉลอง เข้ารักษา ณ ห้องฉุกเฉิน โรงพยาบาลวชิระภูเก็ตเท่านั้น 2) พยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติการส่งต่อผู้ป่วยฉุกเฉินจำนวน 60 คน คัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจง ตามเกณฑ์การคัดเลือกผู้เข้าร่วมการวิจัย คือพยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติการส่งต่อผู้ป่วยฉุกเฉินในโรงพยาบาลป่าตอง โรงพยาบาลถลาง และโรงพยาบาลฉลองที่มีประสบการณ์ในปฏิบัติการส่งต่อผู้ป่วยฉุกเฉิน เป็นระยะเวลา 1 ปีขึ้นไป ยินดีและเต็มใจให้ความร่วมมือในการทำวิจัย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1)แบบประเมินคุณภาพการส่งต่อผู้ป่วย 5 ด้าน 2)แบบประเมินความพึงพอใจของการใช้แบบประเมินคุณภาพขณะส่งต่อ เครื่องมือวิจัยได้ผ่านการหาความตรงเชิงเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 3 ท่าน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าคะแนนเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เปรียบเทียบคุณภาพการส่งต่อผู้ป่วยก่อนและหลังการพัฒนา ใช้สถิติพรรณนา ค่าร้อยละ และสถิติทดสอบ Chi-square โดยกำหนดค่านัยสำคัญที่ระดับ 0.05 3)ความพึงพอใจของพยาบาลในการใช้แบบบันทึกทางการพยาบาลขณะส่งต่อผู้ป่วยหลังการพัฒนา ใช้สถิติพรรณนา ค่าร้อยละ ค่าคะแนนเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัย: 1) คุณภาพการดูแลผู้ป่วยขณะส่งต่อรูปแบบใหม่ทั้ง 5 ด้าน ได้แก่ การดูแลทางเดินหายใจ การดูแลระบบหายใจ การให้สารน้ำ การห้ามเลือด และการดามกระดูก สูงกว่ารูปแบบเดิมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่.05 โดยคุณภาพโดยรวมอยู่ในระดับดีมาก 2) ค่าเฉลี่ยของคะแนนความพึงพอใจของพยาบาลที่มีและใช้แบบประเมินการส่งต่อในทุกด้านอยู่ในระดับพึงพอใจมากที่สุด และคะแนนเฉลี่ยโดยรวมอยู่ในระดับพึงพอใจมากที่สุด ซึ่งสรุปได้ว่าการใช้แบบประเมินการส่งต่อผู้ป่วยฉุกเฉินในระบบส่งต่อจังหวัดภูเก็ตมีประสิทธิผลและสามารถนำไปขยายผลได้ต่อไป

สรุปผล: การศึกษานี้เน้นย้ำถึงความสำคัญของการดูแลพยาบาลที่ได้มาตรฐานในการรักษาเสถียรภาพในจุดสำคัญต่างๆ เช่น การให้น้ำเกลือทางเส้นเลือด การดูแลระบบทางเดินหายใจ การพยุงกระดูก และการจัดการเลือดออกระหว่างการเคลื่อนย้ายผู้ป่วย แบบฟอร์มประเมินภาวะฉุกเฉินที่มีประสิทธิภาพและอัตราความพึงพอใจสูง แสดงให้เห็นถึงศักยภาพในการปรับปรุงผลลัพธ์ของผู้ป่วยและการตอบสนองต่อภาวะฉุกเฉินด้วยการเสริมสร้างระบบการส่งต่อผู้ป่วยในจังหวัดภูเก็ต