รายงานผู้ป่วยโรคมะเร็งคาโปซิซาร์โคมา

บทคัดย่อ

ภูมิหลัง: โรคมะเร็งคาโปซิซาร์โคมา (Kaposi Sarcoma, KS) เป็นเนื้องอกของเส้นเลือดที่เกี่ยวข้องกับเชื้อไวรัส Human Herpesvirus-8 (HHV-8) และพบได้บ่อยในผู้ป่วยที่ติดเชื้อเอชไอวีขั้นรุนแรง โดยเฉพาะในกลุ่มที่มีจำนวนเซลล์เม็ดเลือดขาวชนิด CD4 ต่ำ มะเร็งชนิดนี้สามารถเกิดขึ้นได้ที่ผิวหนัง เยื่อบุช่องปาก ปอด และระบบทางเดินอาหาร ซึ่งมีผลต่ออัตราการเสียชีวิตของผู้ป่วย

วัตถุประสงค์การวิจัย:เพื่อรายงานกรณีศึกษาผู้ป่วยเอชไอวีที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งคาโปซิซาร์โคมาแบบแพร่กระจาย และเน้นย้ำถึงความสำคัญของการวินิจฉัยโรคผ่านการตรวจรอยโรคที่ผิวหนังเพื่อป้องกันการแพร่กระจายของโรค

ระเบียบวิธีการวิจัย:นำเสนอกรณีศึกษาของผู้ป่วยชายอายุ 25 ปี ซึ่งมีอาการหายใจลำบากเรื้อรังเป็นเวลา 1 สัปดาห์ และพบรอยโรคที่เป็นก้อนในช่องปากร่วมกับผื่นสีม่วงบนผิวหนังเป็นระยะเวลา 1 เดือน การวินิจฉัยยืนยันโดยผลชิ้นเนื้อจากรอยโรคที่ผิวหนังและช่องปาก รวมถึงผลตรวจทางพยาธิวิทยาที่แสดงลักษณะเฉพาะของมะเร็งคาโปซิซาร์โคมา

ผลการวิจัย:รายงานผู้ป่วยเล่มนี้ เป็นรายงานผู้ป่วยเรื่องมะเร็งคาโปซิซาร์โคมาระยะแพร่กระจายในผู้ป่วยเอชไอวีจากโรงพยาบาลศูนย์ ในประเทศไทย ผู้ป่วยชายอายุ 25 ปี เป็นผู้ป่วยรักร่วมเพศ มาโรงพยาบาลด้วยอาการหายใจเหนื่อยมา 1 สัปดาห์ และมีก้อนบริเวณเหงือก ร่วมกับผื่นสีม่วงเป็นระยะเวลา 1 เดือน โดยผู้ป่วยรายนี้ถูกวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งคาโปซิซาร์โคมาระยะแพร่กระจาย หลังจากนั้นผู้ป่วยเสียชีวิตจากภาวะแทรกซ้อนที่เกิดขึ้นจากการเริ่มยาต้านไวรัสและการได้รับเคมีบำบัดที่โรงพยาบาลสงขลานครินทร์ โดยวัตถุประสงค์ของการเขียนเรื่องนี้เพื่อเป็นการคำนึงถึงการวินิจฉัยในการตรวจร่างกายทางด้านผิวหนัง เป็นส่วนช่วยในการวินิจฉัยถึงตัวโรคและป้องกันการนำไปสู่ระยะแพร่กระจายภายหลังได้หากวินิจฉัยได้เร็ว

สรุปผล:การตรวจพบรอยโรคที่ผิวหนังตั้งแต่ระยะแรกมีความสำคัญต่อการวินิจฉัยและป้องกันการแพร่กระจายของโรคมะเร็งคาโปซิซาร์โคมาในผู้ป่วยเอชไอวี นอกจากนี้ การเริ่มต้นการรักษาด้วยยาต้านไวรัสโดยเร็วมีบทบาทสำคัญในการลดอัตราการเสียชีวิตของผู้ป่วย