Empowerment of community leaders in the prevention and control of dengue fever in Pran sub-district, Khunhan district, Sisaket province
Main Article Content
Abstract
This quasi-experimental research aimed to study the effects of an empowerment program for community leaders in controlling and preventing dengue fever in Phran Sub-district, Khun Han District, Si Sa Ket Province. The sample was divided into two groups: the experimental group and the control group. The research design was a two-group pretest-posttest design. The experimental group participated in the health education program designed by the researcher, while the control group did not. The program was conducted from October 1 to November 30, 2023, for a total of 8 weeks. Data on the variables were collected using a questionnaire before and after the experiment for both groups. The data were analyzed using descriptive statistics, including percentage, mean, standard deviation, median, 25th and 75th percentiles. The paired t-test was used to compare the mean differences within the groups, and the independent t-test was used to compare the mean differences between the groups. The significance level was set at 0.05.
The results found that when after the intervention Intervention group Had higher mean scores in knowledge about dengue fever, perceived self-efficacy in dengue prevention and control, and dengue prevention and control behavior than before the intervention and than the control group (p < 0.05) Had lower House Index (H.I.) and Container Index (C.I.) than before the intervention and than the control group (p < 0.05).
The community leader empowerment program for dengue prevention and control was effective Used a 5-step process. Lasted 8 weeks Included activities that encouraged participation and hands-on practice in the field This program can be used to empower community leaders for dengue prevention and control.
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูล (เขียนข้อกำหนด)
References
หนังสือ
จีระพรรณ สุขศรีงาม, ชีวสถิติ. ขอนแก่น: ขอนแก่นการพิมพ์,2542.
จิรศักดิ์ เจริญพันธ์และเฉลิมพล ตันสกุล. (2550). พฤติกรรมสุขภาพ.พิมพ์ครั้งที่ 6. มหาสารคาม:คลังนานาวิทยา.
นิตยา เพ็ญสิรินภา (2540). คู่มือการจักกิจกรรมฝึกอบรมการสร้างพลัง (Empowerment). เอกสารประกอบการอบรมวิทยากรอกนนำเอดส์อุบัติเหตุสารเสพติด วันที่ 7-10 ตุลาคม 2540.พิจิตร: ณ สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดพิจิตร.
พวงทอง ป้องภัย. พฤติกรรมศาสตร์เบื้องต้น. ปัตตานี: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัย สงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี.2540.
สุปรียา ตันสกุล.(2548) . ทฤษฎีและโมเดลการประยุกต์ใช้ในงานสุขศึกษาและพฤติกรรมศสาตร์.พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ:ยุทธรินทร์การพิมพ์.
อรุณ จิรวัฒน์กุล.(2551) . ชีวสถิติสำหรับงานวิจัยทางวิทยาศาสตร์สุขภาพ. พิมพ์ครั้งที่3. ขอนแก่น:
คลังนานาวิทยา.
E-book
กระทรวงสาธารณสุข. (2551). การประชุมปฏิบัติการการสนับสนุนบทบาท อสม.ในการควบคุมป้องกันโรค . วันที่สืบค้นข้อมูล 12 พฤศจิกายน 2566 เข้าถึงได้จาก
https://phc.moph.go.th/www-hss/data_center/col_mod/
การป้องกันควบคุมโรคติดต่อนำโดยแมลง.(2558). เทคนิคการสำรวจลูกน้ำยุงลาย. วันที่สืบค้นข้อมูล12 พฤศจิกายน 2566 เข้าถึงได้https://webportal.bangkok.go.th/upload/user/00000319/word/2562_01/DHF62/2.doc
รายงานการวิจัย
จันทิมา วิชกูล. (2551). ผลของการสร้างพลังแกนนำครอบครัวโดยใช้กระบวนการมีส่วนร่วมของแกนนำชุมชนในการป้องกันและควบคุมป้องกันโรคไข้เลือดออก.วิทยานิพนธ์ปริญญา พยาบาลศาสตร์มหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยบูรพา.
จรูญศักดิ์ หวังล้อมกลาง, (2552).ประสิทธิผลของรูปแบบการมีส่วนร่วมของแกนนำชุมชนในการป้องกันและควบคุมป้องกันโรคไข้เลือดออกของอำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
จำรัส ศรีปัตตา,(2547).การสร้างพลังชุมชนในการควบคุมลูกน้ำยุงลาย อำเภอมัญจาคีรี จังหวัดขอนแก่น. วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
จงรักษ์ ณ หนองคาย. (2547). การสร้างพลังชุมชนเพื่อการป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติดในกลุ่มประชาชนจังหวัดอุดรธานี. วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสารคาม.
ดวงชีวัน จิราโรจน์หนองคาย. (2547). ผลของการสร้างพลังพลังชุมชนในการป้องกันและควบคุมโรคเอดส์ของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านของอำเภอสองพี่น้อง จังหวัดสุพรรณบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญาสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ทิพยเนตร รวยนิรัตน์.(2551) ผลของการสร้างพลังชุมชนเพื่อป้องกันไข้หวัดนก จังหวัดชลบุรี.
วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล.
ปฐมพร พริกชู.(2544) . การสร้างพลังชุมชนในการควบคุมลูกน้ำยุงลาย อำเภอรามัญ จังหวัดยะลา. วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ปวิตรา สุทธิธรรม.(2554) . ผลของโปแกรมการเสริมสร้างพลังอำนาจของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านต่อการรับรู้ความสามารถในการดูแลผู้สูงอายุที่เจ็บป่วยด้วยโรคเรื้อรังในชุมชน อำเภอนายายอาม จังหวัดจันทบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศสาตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยบูรพา.
พัสกร สงวนชาติ.(2554) . ผลของการจัดการแบบมีส่วนร่วมของชุมชนที่มีต่อการป้องกันและควบคุมโรคไข้เลือดออก ตำบลหน้าพระลาน อำเภอเฉลิมพระเกียรติ. วิทยานิพนธ์ปริญยาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
พงษ์ศักดิ์ ธนวชิรกุล.(2550) . ผลของการสร้างพลังแกนนำชุมชนเพื่อป้องกันและควบคุมโรคไข้เลือดออก ตำบลโนนเมือง อำเภอสะแกแสง จังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัย
ราชภัชนครราชสีมา.
ไมตรี ธนาวัฒนะ.(2547) . ประสิทธิผลของโปรแกรมสุขศึกษาในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการป้องกันและควบคุมโรคไข้เลือดออกของแกนนำชุมชน อำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ยุทธพงษ์ ภามาศ.(2553) . การสร้างพลังประชาชนในการป้องกันและควบคุมโรคไข้เลือดออก อำเภอดอนจาน จังหวัดกาฬสินธุ์. วิทยานิพนธ์ปริญญาสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยบูรพา.
อัญชลี ชัยมงคล.(2550) . การมีส่วนร่วมของชุมชนในการป้องกันและควบคุมโรคไข้เลือดออก ตำบลพรหมณี อำเภอเมือง จังหวัดนครนายก. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล.