Factors affecting falls among the elderly in Huai Thap Than District, Sisaket Province. Factors affecting falls among the elderly in Huai Thap Than District, Sisaket Province
Main Article Content
Abstract
In Huai Thap Than District, Sisaket Province, the goal of this cross-sectional analytical research is to investigate the factors that contribute to falls among the elderly. 330 residents of Huai Thap Than District, Sisaket Province, made up the sample. A questionnaire that the researcher prepared was used to gather the data. March 1, 2023, to May 3, 2023, is the research period. Utilizing descriptive statistics, data were examined. The 25th and 75th percentiles, as well as frequency, percentage, mean, standard deviation, and mean were employed. Multiple regression analysis was utilized to identify the predicted elements using inferential statistics. The study's findings indicated the elements influencing senior fall risk. There are a total of 4 factors in the Sisaket Province's Huai Thap Than District: social support lighting for the home and bathrooms perceived fall risk. Feminine gender They can all be used to describe how different factors increase geriatric fall risk. At the 0.05 level, the percentage of 20.30% in Huai Thap Than District, Sisaket Province (R2=0.203, R2adj=0.178, SEest=4.215, F= 8.221) was statistically significant. The research's findings revealed that the preventative recommendations for the elderly were inadequate. in the province of Sisaket, Huai Thap Than District Such elements ought to be considered.
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูล (เขียนข้อกำหนด)
References
อ้างอิง
กระทรวงสาธารณสุข,กรมอนามัย,(2562) คู่มือแนวทางการขับเคลื่อนแผนปฏิบัติการ การส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ กรมอนามัย.
กระทรวงสาธารณสุข,กรมอนามัย,(2565) คู่มือแนวทางการขับเคลื่อนแผนปฏิบัติการ การส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ กรมอนามัย.
กระทรวงสาธารณสุข,กรมอนามัย, คู่มือแนวทางการส่งเสริมสุขภาพดี ชะลอชรา ชีวายืนยาว(Individual Wellness Plan) สำหรับผู้สูงอายุ, 2563.
กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข.(2565) สถานการณ์การพลัดตกหกล้มของผู้สูงอายุ. https://ddc.moph.go.th/odpc7/news.php?news=26077&deptcode=odpc7
นิพา ศรีช้างและลวิตรา กำวี.(2564). รายงานการพยากรณ์การพลัดตกหกล้มของผู้สูงอายุ (อายุ 60 ปีขึ้นไป) ในประเทศไทยปี พ.ศ. 2560 – 2564.สำนักโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข.
กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย, ระบบสถิติทางการทะเบียน, สถิติจำนวนประชากรแยกรายอายุ.(ออนไลน์) 2566 (อ้างเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2566). จาก: https://bluebook.anamai.moph.go.th/
สำนักส่งเสริมสุขภาพ กรมอนามัย,(2556).รายงานการสำรวจสุขภาวะผู้สูงอายุไทย ปี 2556,สำนักส่งเสริมสุขภาพ กลุ่มอนามัยผู้สูงอายุ สำนักส่งเสริมสุขภาพ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข.โรงพิมพ์วัชรินทร์ พี.พี.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ กระทรวงสาธารณสุข.(2565).สรุปผลที่สำคัญการทำงานของผู้สูงอายุไทย ปี 2564.สำนักงานสถิติแห่งชาติ กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.กองสถิติพยากรณ์สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย.(2566).ระบบสารสนเทศสนับสนุนด้านการส่งเสริมสุขภาพและอนามัยสิ่งแวดล้อมเขตพื้นที่รับผิดชอบ จำแนกตามความสามารถในการทำกิจวัตรประจำวัน. (ออนไลน์) 2564(อ้างเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2566).จาก:http://dashboard.anamai.moph.go.th/population/pop-all/changwat?year=2023&cw=33.
สำนักงานโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข , รายงานการพยากรณ์การพลัดตกหกล้มของผู้สูงอายุ(อายุ60ปีขึ้นไป)ในประเทศไทย ปี พ.ศ.2560-2564
ตวงรัตน์ อัคนานและคณะ.(2564).ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการป้องกันการพลัดตกหกล้มของผู้สูงอายุไทยในชุมชน อำเภอเดิมบางนางบวช จังหวัดสุพรรณบุรี.วารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. ปีที่ 14 ฉบับที่ 4 ตุลาคม - ธันวาคม 2564.หน้า 72-89.
โสภิตตา แสนวา,เอมอัชฌา วัฒนบุรานนท์,นิภา มหารัชพงศ์ผล.(2565).ผลของโปรแกรมป้องกันการพลัดตกหกล้ม ความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อมในบ้านต่อการพลัดตกหกล้มและอุบัติการณ์การพลัดตกหกล้มของผู้สูงอายุหกล้มโดยประยุกต์ตามแบบแผนความเชื่อด้านสุขภาพร่วมกบัแรงสนับสนุนทางสังคมต่อพฤติกรรมป้องกนัการพลดัตกหกล้มของผู้สูงอายุในอำาเภอเกาะจันทร์จังหวดัชลบุรี วารสารวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ ปีที่ 15 ฉบับที่ 2 เดือนพฤษภาคม - สิงหาคม 2565.214-217.
สำนักงานโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข , รายงานการพยากรณ์การพลัดตกหกล้มของผู้สูงอายุ(อายุ60ปีขึ้นไป)ในประเทศไทย ปี พ.ศ.2560-2564
วรรณวิภา มาลัยทอง. (2552). ประสิทธิภาพของการบันทึกพฤติกรรมการบริโภคปลาดิบอย่างต่อเนื่องด้วยตนเอง เพื่อป้องกันการติดเชื้อพยาธิใบไม้ในตับ ณ บ้านทุ่งเหียง ต.ท่ากระดาน อ.สนามชัยเขต จ.ฉะเชิงเทรา. เวชสารแพทยทหารบก ปีที่ 62, ฉบับที่1 (มกราคม- มีนาคม 2552)
รุจิรา ดวงสงค์, จุฬาภรณ์ โสตะ, ไพบูลย์ สิทธิถาวร, พงษ์เดช สารการ, และสุพรรณี ศรีอำพร,. (2550). การพัฒนาพฤติกรรมสุขภาพเพื่อป้องกันโรคพยาธิใบไม้ตับประชาชน อำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น คณะสาธารณสุขศาสตร์.
รัชนีวรรณ แก้วโพนเพ็ก. (2552). ประสิทธิผลของโปรแกรมการให้สุขศึกษาโดยการประยุกต์ทฤษฎีแรงจูงใจเพื่อป้องกันโรค ร่วมกันแรง สนับสนุนทางสังคมในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการป้องกันโรคพยาธิใบไม้ตับซึ่งนำไปสู่การเป็นโรค มะเร็งท่อน้ำดีในเด็กนักเรียนประถมศึกษาตำบลทรายทอง อำเภอศรีบุญเรือง จังหวัดหนองบัวลำภู. วิทยานิพนธ์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
วิลาวรรณ สมตน.(2556).ผลของโปรแกรมป้องกันการหกล้มสำหรับผู้สูงอายุ.วารสารพยาบาล สาธารณสุข, 27(3). 58-70.
อริสรา บุญรักษา.(2564).ปัจจัยที่มีผลต่อการหกล้มในผู้สูงอายุ ตำบลแม่อิง อำเภอภูกามยาว จังหวัดพะเยา.วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยพะเยา.
ฐิติมา ทาสุวรรณอินทร์.(2564).บทความปริทัศน์การพลัดตกหกล้มในผู้สูงอาย วารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์ ปีที่ 5 ฉบับที่ 2.หน้า119-131.
American Geriatrics Society. (2001). “Guideline for the prevention of falls in older persons,” Journal of the Americangeriatrics society. 49; 664-72.
Bloom, B. S. (1968). Mastery learning. UCLA – CSEIP evaluation Comment. Losangeles, 1(2). book/esyb57/files/assets/basic-html/index.html#19]
Junling Gao,Jingli Wang, Pinpin Zheng, Regine Haardörfer, Michelle C Kegler, Yaocheng Zhu and Hua Fu.(2013). Effects of self-care, self-efficacy, social support on glycemic control in adults with type 2 diabetes. Gao et al. BMC Family Practice 2013,http://www.biomedcentral.com/1471-2296/14/66.
International Osteoporosis Foundation. (2009). Identifying people at high risk of fracture From:
http://osteoporosis.org.za/general/downloads/FRAX-report-09.pdf
United Nations, Department of Economic and Social Affairs, Population Division. (2020). World Population Ageing 2019 (ST/ESA/SER.A/444). New York: United Nations.