The effect of health literacy promotion program to prevent liver fluke disease, Rang Raeng Sub-district, Uthumphon Phisai District, Sisaket Province
Main Article Content
Abstract
This quasi-experimental research aimed to study the effects of a health literacy promotion program for the prevention of liver fluke disease in Rang Rang Subdistrict, Uthumphon Phisai District, Sisaket Province. A simple random sampling method was used to select participants aged 15-59 years, dividing them into an experimental group and a control group, with 50 participants in each group. The experimental group participated in the health literacy promotion program for 12 weeks. Research tools included a health education activity plan, knowledge management media, and an assessment of liver fluke disease incidence. Data was collected before and after the intervention using questionnaires. Data analysis was performed using descriptive statistics (percentage, mean, standard deviation, maximum, and minimum values) and inferential statistics (paired t-test and independent t-test).
The results showed that the experimental group had significantly higher average scores in health knowledge, health information access, health communication skills, self-management skills, media and information literacy, and decision-making skills after the intervention compared to the control group (p-value < 0.001). Furthermore, the incidence of liver fluke disease in the experimental group decreased by less than 5%. To promote effective and sustainable prevention behaviors for liver fluke disease, continuous health literacy promotion for the public is recommended.
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูล (เขียนข้อกำหนด)
References
กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2567). รายงาน ผลการดำเนินงานควบคุมและป้องกันโรคพยาธ ปี 2567. นนทบุรี: สำนักโรคติดต่อทั่วไป.
กิตติศักดิ์ ประครองใจและคณะ. (2564). การพัฒนารูปแบบการป้องกันโรคพยาธิใบไม้ตับแบบมีส่วนร่วม ตำบลพรสำราญ อำเภอคูเมือง จังหวัดบุรีรัมย์. วารสารวิชาการสาธารณสุขชุมชน, 7(4), 87-100.
จิรารัตน์ สิงทองทัศน์, วรพจน์ พรหมสัตยพรต, & พัดชา หิรัญวัฒนกุล. (2564). ผลของโปรแกรมการส่งเสริมความรอบรู้ ด้านสุขภาพเพื่อป้องกันโรคพยาธิใบไม้ตับ ตำบลเหล่าหมี อำเภอดอนตาล จังหวัดมุกดาหาร. วารสารวิชาการสาธารณสุขชุมชน, 8(3), 131-142.
ณัฏฐวุฒิ แก้วพิทูลย์, &สรญา แก้วพิทูลย์. (2553). พยาธิใบไม้ตับในประเทศไทย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 12(1), 49-63.
ทักษนัย พัศดุ, เทอดศักดิ์ พรหมอารักษ์, & นันทิพัฒน์ พัฒนโชติ. (2562). กระบวนการพัฒนาชุมชนรอบรู้ด้านสุขภาพ ในการป้องกันโรคพยาธิใบไม้ตับของชุมชนตําบลยอดแกง อําเภอนามน จังหวัดกาฬสินธุ์.
คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม และโรงพยาบาลร้อยเอ็ด จังหวัดร้อยเอ็ด.
บรรจบ ศรีภา. (2550). อุบัติการณ์โรคพยาธิใบไม้ตับและมะเร็งท่อน้ำดี. วารสารสำนักบริหารการวิจัย
มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 2(3), 5-13.
พลอยไพลิน ทับทิม, & รุจิรา ดวงสงค์. (2557). ผลของโปรแกรมพัฒนาพฤติกรรมเพื่อป้องกันโรคพยาธิใบไม้ตับ
ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ตำบลมหาชัย อำเภอปลาปาก จังหวัดนครพนม. วารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์
มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 7(1), 25-34.
ลักษณา หลายทวีวัฒน์, รุจิรา ดวงสงค์, สุพรรณี พรหมเทศ, พรรณี บัญชรหัตถกิจ, เกสร แถวโนนงิ้ว, &
ศศิธร ตั้งสวัสดิ์. (2555). การพัฒนาพฤติกรรมการป้องกันโรคพยาธิไบไม้ตับของประชาชนจังหวัดขอนแก่น ปี 2552. ในบทคัดย่อสัมมนาวิชาการป้องกันควบคุมโรคแห่งชาติประจำปี 2555. (หน้า79). นนทบุรี:
สำนักจัดการความรู้ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข.
สมชาย บุญตะวัน. (2567). ประสิทธิผลของโปรแกรมเสริมสร้างความรอบรู้ด้านสุขภาพในการป้องกันโรคพยาธิใบไม้ตับ ประชาชนกลุ่มเสี่ยงตำบลบ้านไทย อำเภอเขื่องใน จังหวัดอุบลราชธานี.วารสารสาธารณสุขและสุขภาพศึกษา, 4(2), 1-15.
โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลรังแร้ง. (2566). สรุปรายงานการตรวจอุจจาระหาไข่พยาธิ. รายงานต่อสำนักงานสาธารณสุขอำเภออุทุมพรพิสัย จังหวัดศรีสะเกษ.
โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลรังแร้ง. (2567). สรุปรายงานพฤติกรรมการป้องกันโรคพยาธิในประชาชนทั่วไป.
รายงานต่อสำนักงานสาธารณสุข อำเภออุทุมพรพิสัย จังหวัดศรีสะเกษ.