พฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยวัณโรคที่มีประวัติการกินยาวัณโรคไม่สม่ำเสมอ Self-care

บทคัดย่อ

ภูมิหลัง: การควบคุมวัณโรค (TB) ได้อย่างมีประสิทธิภาพนั้น พฤติกรรมของผู้ป่วยถือเป็นสิ่งสำคัญ เนื่องจากการปฏิบัติตามคำแนะนำในการใช้ยาและการป้องกันจะช่วยลดความต้านทานต่อยาและการแพร่เชื้อ อัตราการฟื้นตัวและผลลัพธ์ด้านสาธารณสุขจะดีขึ้นเมื่อผู้ป่วยได้รับการศึกษาเกี่ยวกับการป้องกันการติดเชื้อและการปฏิบัติตามคำแนะนำในการรักษา

วัตถุประสงค์: การศึกษาวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยวัณโรค และหาแนวทางในการให้ข้อมูลแก่ผู้ป่วยวัณโรครวมถึงเพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยวัณโรคที่รับการรักษาในหอผู้ป่วยอายุรกรรม สถาบันบำราศนราดูร

ระเบียบวิธีการวิจัย: ดำเนินการศึกษาระหว่างวันที่10 พฤศจิกายน 2561- 30มิถุนายน 2563 กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยวัณโรคที่มีประวัติกินยาวัณโรคไม่สม่ำเสมอจำนวน 19 คน โดยการสัมภาษณ์และตอบแบบสอบถามเกี่ยวกับ ความเชื่อ ความรู้เรื่องโรควัณโรค และสาเหตุของการรับประทานยาไม่สม่ำเสมอ

ผลการวิจัย: ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่าง ส่วนใหญ่เป็นเพศชาย มีจำนวน 10คน(52.6%) มีอายุเฉลี่ย 42.58 ปี(SD=13.504 )อายุน้อยที่สุด21ปีอายุมากที่สุด76ปี ส่วนใหญ่มีสถานภาพโสด จำนวน 11 คน( 57.9%)

การศึกษาระดับปริญญาตรี จำนวน 5 คน(26.3 %) มีอาชีพรับจ้าง จำนวน 13 คน( 68.4 %) กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่มีความเชื่อด้านสุขภาพที่ถูกต้อง จำนวน 15 ราย(79.0%) มีความรู้เรื่องโรควัณโรคที่ถูกต้อง จำนวน 10 รายคิด(52.63%) ปัจจัยที่ทำให้ผู้ป่วยรับประทานยาไม่สม่ำเสมอคือด้านตัวผู้ป่วยเอง ลักษณะงานของผู้ป่วย ด้านเศรษฐานะและ ด้านจิตใจ

สรุปผล: ปัจจัยของผู้ป่วยที่มีผลต่อการรักษาวัณโรคให้ต่อเนื่อง มีส่วนสำคัญที่จะทำให้ผู้ป่วยสามารถดูแลตนเองเรื่องการรับประทานยา บุคลากรทางการแพทย์จะต้องหาแนวทางเพื่อส่งเสริมพฤติกรรมการดูแลสุขภาพของผู้ป่วย