ผลของโปรแกรมการพยาบาลเด็กบกพร่องทางพัฒนาการและสติปัญญา ในศูนย์ส่งเสริมพัฒนาการราชานุกูลต่อคุณภาพชีวิตเด็กบกพร่องทางพัฒนาการและสติปัญญา

ผู้แต่ง

  • โสภณ สวัสดิ์ สถาบันราชานุกูล
  • ประภาพรรณ เตชะจิตต์โชคเกษม สถาบันราชานุกูล
  • ภัสสร จิตสงบ สถาบันราชานุกูล

คำสำคัญ:

โปรแกรมการพยาบาลเด็กบกพร่องทางพัฒนาการและสติปัญญาในศูนย์ส่งเสริมพัฒนาการราชานุกูล, การพยาบาลแบบองค์รวม, ณภาพชีวิตที่เกี่ยวกับสุขภาพของเด็กบกพร่องทางพัฒนาการและสติปัญญา, เด็กบกพร่องทางพัฒนาการและสติปัญญา

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ เพื่อ 1) ศึกษาผลของโปรแกรมการพยาบาลเด็กบกพร่องทางพัฒนาการและสติปัญญาในศูนย์ส่งเสริมพัฒนาการราชานุกูล 2) เปรียบเทียบคุณภาพชีวิตของเด็กบกพร่องฯ ก่อนและหลังใช้โปรแกรมฯ

วัสดุและวิธีการ การวิจัยกึ่งทดลองแบบกลุ่มเดียววัดก่อนและหลัง กลุ่มตัวอย่าง คือ เด็กบกพร่องฯ อายุ 1 ปี 6 เดือนถึง 5 ปี ที่รับบริการ ณ ศูนย์ส่งเสริมฯ และเข้าร่วมโปรแกรมฯ ระหว่าง 5 มิถุนายน -
20 สิงหาคม 2561 จำนวน 20 คน คัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ คือ โปรแกรมการพยาบาลเด็กบกพร่องฯ ในศูนย์ส่งเสริมฯ ซึ่งผู้วิจัยนำโปรแกรมการพยาบาลเด็กบกพร่องฯ ของศูนย์ส่งเสริมฯ (คลองกุ่ม) ที่มีค่าความตรงตามเนื้อหา .93 และค่าความเชื่อมั่น .89 มาพัฒนาตามแนวคิดการพยาบาลแบบองค์รวม และเก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบประเมินคุณภาพชีวิตที่เกี่ยวกับสุขภาพของเด็กบกพร่องฯ โดยใช้แบบประเมินคุณภาพชีวิตเด็กรุ่นที่ 4.0 พัฒนาโดย Dr. James W Varni ฉบับรายงานของผู้ปกครองที่แปลเป็นไทยแล้ว
มีค่าความน่าเชื่อถือ .83 ค่าความเชื่อมั่น .98 วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาความถี่ ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยก่อนและหลังเข้าร่วมโปรแกรมฯ โดยใช้ Paired t-test

ผล คุณภาพชีวิตเด็กบกพร่องฯ หลังเข้าร่วมโปรแกรมฯ ในศูนย์ส่งเสริมฯ เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05  และคะแนนเฉลี่ยกลุ่มทดลองหลังได้รับโปรแกรมเพิ่มขึ้นกว่าก่อนได้รับโปรแกรมทั้งในภาพรวมและรายด้าน โดยก่อนการทดลองมีคะแนนคุณภาพชีวิตภาพรวม  2.18 และหลังการทดลองมีคะแนน 2.79 ค่า p-value <.001

สรุป โปรแกรมการพยาบาลเด็กบกพร่องฯ ในศูนย์ส่งเสริมฯ สามารถส่งเสริมคุณภาพชีวิตที่เกี่ยวกับสุขภาพของเด็กบกพร่องฯ ได้

References

ธัญลักษณ์ วั่นเลี่ยง. คุณภาพชีวิตของเด็กที่มีภาวะออทิสติกสเปกตรัมในมุมมองของผู้ดูแล.[วิทยานิพนธ์แพทย์ประจำบ้าน]. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2552.

ปาณิสรา ปาลาศ. การใช้กิจกรรมเล่านิทานเพื่อสร้างเสริมพฤติกรรมการพูดความจริงในเด็กอนุบาล. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่; 2550.

ศูนย์ส่งเสริมพัฒนาการราชานุกูลคลองกุ่ม.คู่มือโปรแกรมบริการศูนย์ส่งเสริมพัฒนาการราชานุกูล (คลองกุ่ม). กรุงเทพฯ: สถาบันราชานุกูล; 2560.

สำนักยุทธศาสตร์ สถาบันราชานุกูล.เอกสารประกอบการประชุมยุทธศาสตร์.กรุงเทพฯ: สถาบันราชานุกูล;2560.

สำนักพัฒนาคุณภาพสถาบันราชานุกูล.เอกสารข้อมูลคะแนนคุณภาพชีวิต.กรุงเทพฯ: สถาบันราชานุกูล;2561.

สำนักพัฒนาคุณภาพ สถาบันราชานุกูล.เอกสารข้อมูลคะแนนคุณภาพชีวิต.กรุงเทพฯ: สถาบันราชานุกูล;2560.

Bastiaansen D, Koot HM, Ferdinand RF, Verhulst FC. Quality of life in children with psychiatric dis- orders: Self-, parent, and clinician report. J AM ACAD CHILD ADOLESC PSYCHIATRY 2004; 43: 221-230.

Chiang HM, Wineman I. Factors associated with quality of life in individuals with autism spectrum disorders: A review of literature. Research in Autism Spectrum Disorders 2014; 8(8): 974-986.

คุณภาพชีวิต.กรุงเทพฯ: สถาบันราชานุกูล;2560.

Landrum P,Beck K, Rawlins P, Williams R. Mental Health Psychiatric Nursing: A Holistic Life- Cycle Approach. 17-37;1993.

Varni JW, Burwinkle TM, Lane MM. Health-related quality of life measurement in pediatric clinical practice: an appraisal and precept for future research and application. Health Qual Life Outcomes 2005;3:34.

Nunnally.Psychometric theory. 2nd ed. New York: McGraw-Hill;1978.

Passer MW, Smith RE. Psychology: The Science of Mind and Behavior.4th ed. New York: McGraw-Hill;2007.

Potter PA. Perry AG. Fundamental of Nursing.6th ed. St.Louis Mosby; 2005.

The WHOQOL Group The World Health Organization Quality of Life Assessment (WHOQOL): Position paper from the World Health Organization. Social Science and

Medicine 1995; 41:1403-9.

Varni JW, Burwinkle TM, Lane MM. Health-related quality of life measurement in pediatric clinical practice: an appraisal and precept for future research and application. Health Qual Life Outcomes 2005; 3:34.

Varni JW, Limbers CA, Burwinkle TM. Impaired health-related quality of life in children and adolescents with chronic conditions: a comparative analysis of 10 disease clusters and 33 disease categories/severities utilizing the PedsQL™ 4.0 Generic Core Scales. Health and Quality of Life Outcomes 2007; 5: 43-57.

World Health Organization (WHO). The world health report 2000: Health systems improving performance. Geneva; 2000.

เผยแพร่แล้ว

2024-04-23