Results of the program to care for health of the Elderly using traditional Thai medicine. With the participation of care givers of the elderly in Phran Subdistrict, Khun han District, Sisaket Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research was a quasi-experimental case-control group research, pre-post test. Aimed to evaluate the results of the program to care for the health of the elderly using traditional Thai medicine. With the participation of Caregivers of the elderly in Phran Subdistrict, Khun Han District, Sisaket Province, a total of 50 samples were collected: 1) an experimental group of 50 samples and Caregivers of the elderly of 50 samples. The research tools used the program to care for the health of the elderly using traditional Thai medicine. With the participation of Caregivers of the elderly, the program consists of training, knowledge, and practice. 7 facial muscle exercises, 5 exercises with elastic bands, 3 days a week, and herbal foot soaks 3 days a week for 8 weeks. Data were collected using questionnaires. Data were analyzed using descriptive statistics and t-test statistics.
The research results found that after the experimental group participated in the program, scores of ability to live life and indicators of quality of life for the elderly were significantly different at the 0.05 level (P-value <0.001), and the experimental group participated in the program. They had higher scores on satisfaction; there was a statistically significant difference (P-value <0.001). Caregivers after participating in activities to promote the health of the elderly using traditional Thai medicine have a high level of participation; there was a statistically significant difference (P-value <0.001). It can be concluded that this program can be used to care for the health of the elderly using traditional Thai medicine. With the participation of Caregivers of the elderly people in the community by adjusting to suit the context of promoting the health of the elderly and improving the quality of life Reducing recession reduces the dependency of the elderly in the community.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูล (เขียนข้อกำหนด)
References
กรมพัฒนาการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก ( 2550). รายงานสถานการณ์การแพทย์แผนไทย การแพทย์
พื้นบ้าน และการแพทย์ทางเลือกประจำปี พ.ศ. 2548-2550. นทบุรี.
กลุ่มภารกิจด้านพัฒนาการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข (2555). คู่มือการดูแลผู้สูงอายุตั้งแต่ 65 ปี ขึ้นไป
พิมพ์ที่สำนักงานกิจการโรงพิมพ์ องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.
กรมการแพทย์แผนไทยและแพทย์ทางเลือก (2566). คู่มือดูแลสุขภาพผู้สูงอายุด้วยการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก “สู่มือ 3 หมอ”ห้างหุ้นส่วนจำกัด ศิริลักษณ์ 2505, ปีที่พิมพ์ 2566.
จารุวรรณ พันธ์ประทุม (2566). ผลของโปรแกรมส่งเสริมสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุต่อความรู้และทักษะการดูแลผู้สูงอายุของผู้ดูแลในหน่วยบริการปฐมภูมิ อำเภอเมือง จังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสารวิจัยและนวัตกรรมทางสุขภาพ, ปีที่ 6 ฉบับที่ 1(2-11)
ถิรวัฒน์ ลาประวัติ และสมัย ลาประวัติ (2567). การพัฒนารูปแบบการส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุโดยการมีส่วนร่วมของชุมชน ตำบลหนองหัวช้าง อำเภอกันทรารมย์ จังหวัดศรีสะเกษ. วารสารวิจัยและพัฒนาสุขภาพ
ศรีสะเกษ, ปี 3, ฉบับที่ 1, มีนาคม 2024, น. p. 156-170.
รศรินทร์ เกรย์และคณะ (2556). มโนทัศน์ใหม่ของนิยามผู้สูงอายุ:มุมมองเชิงจิตวิทยาสังคมและสุขภาพ (New Concept
of Older Persons:The Psycho-socail and Health Perspective).สถาบันวิจัยประชากรและสังคม
มหาวิทยาลัยมหิดล:นครปฐม.
สิทธิศักดิ์ กองมา(2566). ผลของการฟื้นฟูสภาพโดยการแพทย์แผนไทย ต่อคุณภาพชีวิต และความสามารถในการปฏิบัติกิจวัตรประจำวัน ในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง. วารสารวิชาการสาธารณสุขจังหวัดตาก, 3(1)
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจ และสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ.2566—2570).ราชกิจจานุเบกษา.
เอื้อจิต สุขพูล, ชลดา กิ่งมาลา, ภาวิณี แพงสุข, ธวัชชัย ยืนยาว, และวัชรีวงค์ หวังมั่น (2563). ผลของโปรแกรมการพัฒนาความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพสำหรับประชาชนกลุ่มวัยทำงาน. วารสารวิชาการสาธารณสุข, 29(3), 421-429.
World Health Organization (WHO). (2002). Active aging, a policy framework. A contribution of the World Health Organization to the second United Nation world assembly on aging. Madrid, Spain.
World Health Organization (WHO). (2009). Global age-friendly cities: A guide. France.
